Okul Öncesi Dönem Çocuklarının Mutluluk Algısı (Türkiye ve Afganistan Örneği)

Abstract

Bu çalışma, Türkiye'de ve Afgansitan'da yaşayan çocukların mutluluk algılarını ve nelerden mutlu olduklarını belirlemek için yapılmış nitel bir araştırmadır. Veri toplama aracı olarak kişisel bilgi formu ve görüşme formu kullanılmıştır. Çocuklara;"sence mutluluk nedir?", " seni en çok ne mutlu eder?" soruları yöneltilmiş ve verdikleri cevaplar görüşme formuna kaydedilmiştir. Görüşmeler her çocuk ile bire bir gerçekleştirilmiştir. Çocukların verdikleri cevaplar analiz edilerek kodlar ve temalar belirlenmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu 87 si Türkiye'de, 50 si Afganistan'da yaşayan çocuk olmak üzere toplam 137 okulöncesi dönem çocuğuoluşturmaktadır. Türkiye'de yaşayan çocuklardan 38 i kız, 49'u erkektir. Afganistan'da yaşayan çocukların ise 23'ü kız, 27'si erkektir. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre; "sence mutluluk nedir?" sorusuna Türkiye'deki çocuklar çoğunlukla "oyun ve eğlence" ile ilgili cevaplar verirken ; Afganistan'daki çocuklar güvenlik-korunma ile ilgili cevaplar vermişlerdir.

In This study determine the perceptions of preschool children in Turkey and Afghanistan about happiness and what makes them happy. As a tool of data collection, a question sheet that included demographical information about children was used. The children were asked the questions "what do you think is happiness?" and "what makes you happiest?" Each child was interviewed separately and their responds were written on these sheets. The children's responds were analysed by the researchers and put into suitable codes and presented under specific themes. The study group consisted of 137 children, 87 of whom were Turkish and 50 of whom were Afghan. As to the gender diff erences, 35 of the Turkish children were female and 45 were male while 23 of the Afghan children were female and 27 were male. According to the findings obtained through the study, it attracts notice that children's reply to the question "what do you think is happiness?" was security while Turkish children's replies were based on games and activities.