Çocuk Hastalarda Gelişimsel Dental Anomalilerin Görülme Sıklığı ve Dağılımı

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı; Kırıkkale Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi, Pedodonti Kliniği'ne başvuran çocuk hastalarda gelişimsel dental anomali görülme sıklığının değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya, kliniğimize 1 Ağustos 2011-1 Ağustos 2012 tarihleri arasında başvuran, 0-15 yaşları arasındaki 9173 hasta dahil edilmiş ve bu hastalar klinik ve radyografik muayenede sayı, boyut, şekil, doku ve renk anomalileri açısından değerlendirilmiştir. Bulgular: Değerlendirme sonucu, 166 çocukta (%1,8) gelişimsel dental anomali olduğu saptanmıştır. En sık olarak, diş eksikliği (%0,52), süpernümerer diş (%0,27) gibi sayı anomalileri tespit edilirken; dens invaginatus (%0,03), dilaserasyon (%0,02), dentinogenezis imperfekta (%0,02) gibi anomalilere daha nadir rastlandığı görülmüştür. Sonuç: Çocuklarda görülen dental anomali prevalansının tespiti ve erken teşhisi, tedavi planlaması açısından önem taşımaktadır.

Objective: The objective of this study was to evaluate the prevalence of dental anomalies in paediatric patients attending the Department of Paediatric Dentistry, Kırıkkale University Faculty of Dentistry.Materials­ and­ Methods:­ The study consisted a sample of 9173 patients, aged between 0-15 years, referred to our clinic between 1 August 2011-1 August 2012. The patients were examined clinically and radiographically in terms of the number, size, shape, structure and color anomalies.Results: One hundred sixty six children (1.8%) were found to have developmental dental anomalies. The most frequently observed anomalies were congenitally missing teeth (0.52%) and supernumerary teeth (0.27%). Anomalies such as dens invaginatus (0.03%), dentinogenesis imperfecta (0.02%) and dilaceration (0.02%) were encountered more rarely.Conclusion: Early diagnosis and determination of the prevalence of dental anomalies in children is important in the treatment planning.