Ottoman Turkısh conversatıon grammar adlı eserin yabancı dil olarak türkçenin öğretimi açısından incelenmesi

Abstract

16. yüzyılda Türk-İngiliz diplomatik ve siyasi ilişkilerinin başlamasıyla birlikte İngiliz tüccarlar ile seyyahların Osmanlı'ya ilgileri giderek artmıştır. Bu tüccar ve seyyahlardan bazıları, İngiltere'ye döndüklerinde Türkiye'ye ilişkin gözlemlerini ve deneyimlerini içeren seyahatnameler yayımlamıştır. Seyahatnamelere diplomatik raporlar, mektuplar ve bazı tarih kitapları da eklenebilir. İngilizlerin Türklerle ilgili yaptığı araştırma ve çalışmalar yeni değildir. Fakat bu araştırma ve çalışmaların tam olarak İngilizlere Türkçe öğretme kaygısı taşımadıkları söylenebilir. Bunlar İngilizlere Türkçe öğretimine yönelik müstakil bir eser niteliğine sahip değildir. Araştırmalar İngilizlere Türkçe öğretmek için yazılan eserlerin 18. yüzyılda olduğunu göstermektedir. Eser; İngilizlere, İngilizce bilen yabancılara, Rum ve Ermenilerin ağırlıklı olarak bulunduğu kolejdeki öğrencilere Türkçe öğretmek amacıyla yazılmıştır. Bu araştırmada, nitel araştırmanın veri toplama yöntemlerinden olan doküman inceleme yöntemi kullanılmıştır."Ottoman Turkish Conversation Grammar" adlı eser, Protestanlığı yaymak amacıyla kurulan Merzifon Anadolu Kolejinde öğretmenlik yapan Ermeni asıllı yazar ve araştırmacı V. H. Hagopian tarafından 1907'de yayımlanmıştır. Çeviri yazılı bir eser olan "Ottoman Turkish Conversation Grammar" şekil ve muhteva bakımından incelenmiş; dil bilgisi öğretimi, dil öğretimi ilkeleri, yöntemleri ve teknikleri, dil becerileri, alfabe, harf yöntemi, öğretim dili, kültürel farkındalık ve kültürlerarası etkileşim/iletişim gibi çeşitli unsurlar açısından ele alınmıştır. Ayrıca metinlere ve metinlerin türlerine kültürlerarası aktarım üzerinden yaklaşılmıştır. Yazar eserinin ön sözünde Osmanlı Türkçesinde ilk defa kendisi tarafından uygulandığını söylediği Gaspey-Otto-Sauer mükâleme yöntemine yer vermiştir. Gerek eserin biçimsel özellikleri gerekse dil öğretimi için izlenen yöntem açısından, yazıldığı dönemin koşullarında Hagopian'ın daha farklı ve yeni bir metot uyguladığı görülmektedir.

Together with the onset of Turkish-British diplomatic and political relations in the 16th century, the interest of British merchants and pilgrims to Turkey increased gradually. Some of these merchants and pilgrims published travel books involving observations and experiences concerning Turkey when they returned to England (Great Britain). Diplomatic reports, letters and some history books could be appended to these travel books. The British research and studies about Turks are not a new concept. However, it could be said that this reseach and studies does not fully concern Turkish language teaching to the British.These do not qualify as an independent work devoted to teaching Turkish to British. Research shows that pieces written with the aim of teaching Turkish to the British belong to the 18th century. The book was written with the purpose of teaching Turkish to the British and foreigners speaking English as well as the students of the College who were predominantly Greek or Armenian. In this study, document review method, which is one of the data collection methods of qualitative research was used. The work with the name "Ottoman-Turkish Conversation Grammar" was published in 1907 by V.Hagopian who was a writer and researcher, and a teacher at Merzifon Anatolian College which was founded to achieve the dissemination of Protestanism. "Ottoman Turkish Conversation Grammar", which is a translation work, was examined in terms of form and content and discussed in terms of various elements such as grammar teaching, principles, methods and techniques of language teaching, language skills, alphabet, phonic teaching methods, medium of instruction, cultural awareness and interculturalcommunication and interaction. Moreover, texts and the types of texts have been approached through intercultural transmission. The author included the Gaspey-Otto-Sauer Dialogue Method which he gave credit to himselffor applying this method for the first time in the preface of the book. In terms of both morphological properties of the work and the method followed for language teaching, it is seen that Hagopian implemented a different and new method under the circumstances of the period in which it was written.