Diabetes Mellitus tanısında HbA1c testinin tanısal değerinin araştırılması

Abstract

Diabetes Mellitus (DM); uzun dönemde ciddi komplikasyonlara yol açan, insulin salgılanmasında yetersizlik ve hedef dokularda insuline direnç gelişen genetik kökenli kronik bir hastalıktır. HbA1c; DM?un tanısında geçmiş 120 günlük süredeki ortalama glukoz düzeyi hakkında bilgi veren bir testtir. Günümüzde 30'dan fazla HbA1c ölçüm metodu kullanılmaktadır ki bu durum sonuçların doğruluğu ve stabilitesi yönünden sorunlar oluşturmaktadır. Fruktozamin, albumine bağlanan glukozdur ve fruktozamin ölçümleri son 2-3 haftalık dönemdeki kan glukoz düzeyi hakkında bilgi vermektedir. Bu çalışmada diabetik hastalarda HbA1c?nin diabet tanısındaki yeri ve bunun yanında fruktozamin ile HbA1c değerinin karşılaştırılmasının yapılması amaçlanmıştır. Gruplar, kontrol, diabet, diabetik demir eksikliği anemisi olan grup, diabetik ve beta-Talasemili, prediabetik ve beta-Talasemili olmak üzere beş hasta grubuna ayrıldı. Anemili ve beta-Talasemili hastaların periferik yaymalarının incelenmesiyle yapı bozukluklarının gösterilmesi de amaçlanmıştır. Grupların hiçbirinde HbA1c ile fruktozamin arasında ilişki varlığı görülmemiştir. Diabetik demir eksikliği anemisi olan gruplarda hemoglobinin oldukça düşük seyrettiği vakalarda, hemoglobin değerinin HbA1c test sonuçlarını doğrudan etkilediği ancak fruktozamin sonuçlarını etkilemediği gözlenmiştir. Yine 65 yaş üstü grupta fizyolojik anemi gelişmesi nedeniyle HbA1c sonuçlarının değiştiği, fruktozamin değerlerinin ise etkilenmediği bulunmuştur. Diabetik ve prediabetik olarak ayrılan beta-Talasemili hasta gruplarında hemoglobin ile HbA2 değeri arasında ters yönlü bir ilişki varlığı gözlenirken, kontrol grubunda herhangi bir ilişki varlığı saptanmamıştır. Yukarıdaki gruplarda hemoglobin ile HbA1c arasında doğrusal ilişki gözlenirken, hemoglobin ile fruktozamin arasında herhangi bir ilişki saptanmamıştır. Her iki çalışma grubunda HbA2 ile HbA1c arasında doğrusal ilişki gözlenirken, kontrol grubunda HbA2 ile HbA1c arasında ilişki saptanmamıştır. HbA2 ile fruktozamin arasında ise kontol grubu ve beta-Talasemili grupları arasında ilişki saptanmamıştır. Yayma preparat incelemelerinde, diabetik demir eksikliği anemisi olan grupta hipokrom mikrositer eritrositler ve anemi gözlenirken, diabetik ve prediabetik beta-Talasemililerde polikilositoz, anizositoz ve anemi gözlemlenmiştir.Tez çalışmamızda vardığımız sonuca göre; diabetin tanı ve takibinde, özellikle de diabet dışında herhangi bir rahatsızlığı olan vakalarda HbA1c testinin tek başına kullanılmaması uygun görülmektedir. Bu testin yanında özgüllüğü daha iyi olan fruktozamin testinin de kullanılmasının daha iyi sonuç vereceği kanaatine varılmıştır. Anahtar Kelimeler: Diabetes Mellitus, HbA1c, Fruktozamin

Diabetes Mellitus (DM), leading to serious complications in the long term, the inability of insulin secretion and insulin resistance in target tissues developing a chronic disease of genetic origin. HbA1c in the diagnosis of DM, the past 120 days sura is a test that provides information about the average glucose level. Today, more than 30 are used in the method of measuring HbA1c. This in turn results in terms of accuracy and stability problems. Fructosamine, albumin, and fructosamine measurements connected to the last two to three week period glucose. The provides information on blood glucose control. In this study, HbA1c in diabetic patients, as well as in the diagnosis of diabetes, HbA1c and fructosamine is to make comparison. Groups, control, diabetes, diabeticgroup with iron deficiency anemia, diabetes, and beta-thalassemia, prediabetik and beta-thalassemia were divided into the group of the five patients. beta-thalassemia patients with anemia and disorders of the peripheral smear examination of the structure is also intended to show. The existence of a relationship between HbA1c and fructosamine was observed in all groups. Groups with iron deficiency anemia in diabetic cases are quite lower hemoglobin HbA1c test results directly affect the value of hemoglobin, fructosamine was observed to affect results. However, the physiological anemia in the group above 65 years of age due to the development of HbA1c results were not affected by changes in the values of fructosamine. beta-thalassemia patient groups recognized as diabetic and prediabetik HbA2 with hemoglobin was observed in the presence of an inverse relation between the value of the control group was no existence of any relationship. The above linear relationship was observed between the groups with hemoglobin HbA1c no relation was found between hemoglobin and fructosamine. The existence of a relationship between HbA1c and HbA2 both groups, whereas the control group was observed relationship between HbA1c and HbA2. HbA2 of fructosamine and beta-thalassemia groups, the relationship between the group and did not double check. Examination of smears, diabetes, iron deficiency anemia hypochromic microcytic erythrocytes and anemia were observed in the group of diabetic and prediabetik polikilositoz beta-thalassemia patients, and anemia were observed anizositoz.As a result, diabetes diagnosis and follow-up of patients with disorders other than diabetes, especially if used alone HbA1c test isappropriate. The specificity of this test is better than next to the fructosamine test will give better results concluded that the use of. Keywords: Diabetes Mellitus, HbA1c, Fructosamine