Kırıkkale ilinde çocuk yaş grubunda (11-19 yaş), adli vakalar içinde öz kıyım olaylarının yerinin saptanması ve etkileyen faktörlerin mevcut bilgilerle irdelenmesi

Abstract

Amaç: Özkıyım, dünyada ölüm nedenleri arasında önemli bir orana sahip, evrensel bir sorundur. Özkıyım, toplumsal, sosyal, ruhsal, biyolojik, ekonomik ve kültürel etkileşimin olduğu karmaşık ve çok yönlü bir eylem biçimidir. Özkıyım girişimlerinde hem dünya genelinde hem de ülkemizde son dönemde gözle görülür bir artış yaşanmaktadır. Her yaş grubunda karşımıza çıkabilen özkıyım eylemi, ergenlik döneminde dıramatik bir artış göstermektedir. Bu çalışmanın amacı, 2010-2015 yılları arasında Kırıkkale ili evreninde çocuk yaş grubunda meydana gelen özkıyım girişimlerinin nasıl bir seyir izlediği, bu olguların sosyodemografik ve kültürel özelliklerinin, özkıyıma teşebbüste öne çıkan faktörlerin neler olduğunu belirlemektir. Gereç ve Yöntem: Çalışmada, Kırıkkale İli Emniyet Müdürlüğü Çocuk Şubesi'nden temin edilen 2010-2015 yılları arasında meydana gelen, 11-19 yaş aralığındaki özkıyım olguları retrospektif olarak incelenmiştir. Bu olgulara ait demografik, sosyokültürel, özkıyım şekli ve nedeni ile ilgili bilgiler alınarak değerlendirme yapılmıştır. Özkıyıma neden olan faktörleri ortaya kayabilmek amacıyla detaylı bilgi alabileceğimizi düşünerek Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesine 2010-2015 yılları arasında başvuran 11-19 yaş aralığındaki tüm adli olgular içerisindeki özkıyım olguları da çalışmaya dahil edilmiştir. Bu olguların özellikleri araştırmacılar tarafından hazırlanmış olan 'Olgu Veri Formu' kullanılarak irdelenmiştir. Bulgular: Kırıkkale İlinde, 2010-2015 yılları arasında 11-19 yaş aralığında 529 olgu özkıyım girişiminde bulunmuştur. Bunlardan 3 tanesi özkıyım nedeniyle hayatını kaybetmiştir. Aynı tarihler içinde hastanemize 95 özkıyım olgusunun başvurduğu saptanmıştır. İl geneli olguların 406'sı (%76) kız, 123'ü (%23.3) erkektir. Hem il geneli hem de hastane başvurularında en fazla olgunun 14-16 yaş aralığında (orta ergenlik döneminde) olduğu belirlendi. Özkıyım olgularının büyük çoğunluğunun 14-16 yaş aralığındaki kız olgular (%58,2) olması, istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. İl geneli özkıyım girişimlerinin en fazla mart ayında; en az ise şubat ayında meydana geldiği, mevsimsel olarak en fazla ilkbahar aylarında, en az ise yaz aylarında meydana geldiği saptanmıştır. Günü saat dilimlerine ayırdığımızda hem il geneli hem de hastaneye başvuran özkıyım girişimlerinin en fazla 19-24 saatleri arasında gerçekleştiği tespit edildi. Özkıyım yerinin cinsiyete göre dağılımında hem il geneli hem de hastane olgularında her iki cinsiyette de özkıyımın daha çok evde meydana geldiği görülmektedir. Olgulardan 472'si ilaç alımı ile özkıyım girişiminde bulunmuştur. Özkıyım yönteminin cinsiyete göre dağılımında her iki cinsiyette de ilaç alımının en çok tercih edilen yöntem olduğu saptanmıştır. En sık tercih edilen ilaç grubu ise analjezik-antiinflamatuvar ilaçlardır. Özkıyım nedenlerinin cinsiyete göre dağılımında kızlarda birinci sırada psikolojik sorunlar, ikinci sırada aile ile ilgili sorunlar yer almaktadır. Erkeklerde ise birinci sırada psikolojik sorunlar, ikinci sırada sevgili ile yaşanan sorunlar yer almaktadır. İstatistiksel olarak değerlendirme yapıldığında her iki cinsiyet arasında anlamlı bir fark olduğu görülmüştür. Olguların eğitim durumuna göre özkıyım nedenlerinin dağılımında okul ile ilgili problemlerin öğrenci olanlarda özkıyım nedeni olarak ikinci sırada yer aldığı görülmektedir. Bu dağılıma göre öğrenci olanlar ile okulu bırakmış olanlar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğu saptanmıştır. Okulu bırakmış olanlarda ise psikolojik nedenler ilk sırada yer almaktadır. KÜTF özkıyım olgularının 43'ünde kronik bir hastalık öyküsü olduğu, bu olgulardan 41'inin psikiyatrik hastalığı olduğu belirlenmiştir. Özkıyım olgularının 17'sinin daha önceden de özkıyım girişiminde bulunduğu saptanmıştır. Birden fazla özkıyım girişim öyküsünün olmasının, psikiyatrik hastalık varlığı ile istatastiksel olarak anlamlı bir ilişkisi olduğu saptanmıştır. Antidepresan ya da antipsikotik ilaç kullanan olguların özkıyım eylemi esnasında da çoğunlukla bu ilaçları tercih ettikleri görülmektedir. Evde meydana gelen özkıyım olaylarında ise evde sık bulunan ilaçların daha çok içildiği belirlenmiştir. Sonuç: Kırıkkale İlinde ergen özkıyımları, adli olaylar içerisinde önemli bir yere sahiptir. Orta ergenlik dönemindeki kız çocuklar, özkıyım girişimi için en riskli grubu oluşturmaktadır. Okulun kapanma dönemine yakın ilkbahar ayları, Kırıkkale İlinde ergenlerde özkıyımın en fazla görüldüğü dönemdir. Psikolojik nedenler ve aile içi problemler, ergenleri özkıyıma sürükleyen en önemli faktörlerdir. Psikiyatrik hastalık varlığının KÜTF özkıyım olgularında yüksek olması ve birden fazla özkıyım girişiminin olması bu olguların psikiyatri bölümünde daha yakın takibe alınması gereklilğini ortaya koymuştur. Anahtar Kelimeler: Özkıyım, Ergen, Kırıkkale İli, Özkıyım Girişimi, Özkıyım Şekli, Özkıyım Nedeni.

Objective: Having a crucial rate among the causes of death around the world, suicide is a universal problem. Suicide is a complicated and multi-directional form of action where social, spiritual, biological, economic, and cultural interactions are present. In recent years there is a clear increase in the suicide attempts either all over the world or in Turkey. Confronted by each group of age, the act of suicide dramatically increases in puberty. The purpose of this study is to determine how suicide attempts were strikeout, the demographical and cultural features of these cases, and the prominent factors in suicide attempts in the adolescent group (11-19 years of age) in Kırıkkale province between the years 2010 and 2015. Materials and methods: The suicide cases between the 11-19 age range that has occurred between the years 2010 and 2015, provided from the Child Branch of the Provincial Security Directorate of Kırıkkale have been retrospectively examined. The information on the demographics, suicide forms, and suicide causes of these cases have been gathered and examined. The suicide cases in all the criminal cases between the ages of 11 and 19 having applied between 2010 and 2015 to the Hospital of the Faculty of Medicine at Kırıkkale University, having considered that we can get more detailed information in order to reveal the factors that lead to suicide. The features of these cases have been investigated by the 'Fact Data Form' prepared by the researchers. Findings: 529 cases between the ages 11 and 19 from 2010 until 2015 in Kırıkkale province have attempted to suicide. 3 of them lost their lives due to suicide. It has been determined that 95 suicide cases applied to our hospital between the same dates. 406 (76%) of these cases are female, while 123 (23,3%) of them are male, throughout the province. It has been determined that most cases that applied both to our hospital and throughout the province were between the ages of 14 and 16 (in the period of middle puberty). It has been found statistically significant that the large part of the suicide cases were females (58.2%) between the ages of 14 and 16. It has been determined that most of the suicide attempts occurred in March; the least in February, and that, seasonally, the most of them in spring and the least in summer. When divided the day by hour periods, it has been found that most of the suicide attempts that applied both to our hospital and throughout the province occurred between 19:00 and 24:00. When divided the suicide location by sex, it has been seen that most of the attempts occurred at home for both of the sexes, for both throughout the province and hospital cases. 472 of the cases attempted suicide by taking medical drugs. It has been found that the most preferred suicide method was taking medical drugs in both categories when distributed by sex. The most preferred drug group were analgesic-anti-inflammatory drugs. The causes for suicide for females were psychological problems first, and family problems came later. For the causes for men, psychological problems were first, and problems with partners were second. When evaluated statistically, it has been seen that there is a significant difference between sexes. According to the educational status of the cases, it has been found that the problems with education were the secondary cause of suicide for students. By this distribution, it has been determined that there is a statistically significant difference between the students and the drop-outs. Psychological causes are prominent for the drop-outs. It has been found that there was a chronic disease story for 43 of the suicide cases in the Faculty of Medicine at Kırıkkale University and that 41 of these cases had psychiatric diseases. It has been detected that 17 of the suicide cases had attempted to suicide before. It has been found that there is a statistically significant relationship between the multiple suicide attempt stories and the existence of psychological problems. It has been seen that in the cases where people had been using antidepressant or anti-psychotic drugs chose these drugs when attempting suicide. It has been determined that drugs mostly available at homes were used in the suicide attempts that occurred at home. Conclusion: The teenager suicides in Kırıkkale province have an importance among criminal cases. The females at mid-puberty period consist of the most risky group for the suicide attempts. The spring months are the months where the suicide in teenagers is seen mostly in Kırıkkale province. Psychological causes and family problems are the most important factors that lead teenagers to suicide. The high rates of the existence of psychiatric diseases in the suicide cases and that there has been more than one suicide attempt reveal the necessity to closely follow these cases in the department of psychiatry. Keywords: Suicide, Teenager, Kırıkkale province, Suicide Attempt, Form of Suicide, Cause of Suicide.