Laparoskopik cerrahide sevofluran veya total intravenöz anestezinin orta kulak basıncına etkileri

Abstract

Amaç:Çalışmamızın amacı laparoskopik cerrahi sırasında uygulanan karbondioksit ensuflasyonunun propofol ile uygulanan total intravenöz anestezi (TİVA) veya inhalasyon anesteziklerinden sevofluran idamesi sırasında orta kulak basıncı üzerine etkilerini belirlemektir.Materyal ve Metod:Elektif olarak supin pozisyonda kulak operasyonları dışında laparoskopik veya laparoskopik olmayan cerrahi planlanan ASA (American Society of Anesthesiologist) I-II sınıfı 60 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalar randomize edilerek üç eşit gruba (n=20) ayrıldı. Anestezi indüksiyonu tüm gruplarda propofol 2-2.5 mg/kg, roküronyum bromid 0.6 mg/kg ve fentanil 1 µg/kg ile sağlandı. Endotrakeal entübasyon uygulandıktan sonra anestezi idamesi Grup 1'de sevofluran (% 2-2.5) kontrol, Grup 2'de sevofluran (% 2-2.5) laparoskopi ve Grup 3'de total intravenöz anestezi (TİVA) laparoskopi uygulamasında propofol ilk 20-30 dakika boyunca 12 mg/kg/saat, sonraki 20-30 dakika 9 mg/kg/saat daha sonra da 6 mg/kg/saat'lik infüzyon hızında verildi. Hastalara TİVA grubunda 30-45 dakikada bir, diğer gruplara gerektiğinde fentanil 1 µg/kg uygulandı. Anestezi idamesinde roküronyum bromid gerektiğinde 0.3 mg/kg dozunda tekrarlandı. Tüm gruplarda inspire edilen O2 % 50 olacak şekilde hava/oksijen (4 lt/dk) karışımı ile mekanik solunum idame ettirildi. Orta kulak basıncı mobil timpanogram cihazı ile Grup 2 ve Grup 3'de anestezi öncesi, entübasyondan 10 dakika sonra, CO2 ensuflasyonundan 10, 30 dakika sonra ve CO2 eliminasyonundan hemen önce, ekstübasyondan 10 dakika önce, ekstübasyondan 15 dakika, 30 dakika ve 1 saat sonra ve postoperatif 6. saat her iki kulak için ölçüldü. Grup 1 hastalarında ise preoperatif, endotrakeal entübasyondan 10, 30 dakika sonra ve ekstübasyondan 10 dakika önce ve postoperatif benzer sürelerde orta kulak basıncı ölçüldü. Orta kulak basıncı ölçümleri ile birlikte aynı periyotlarda her kulak için gradiyent ve komplians değerleride ölçülerek kaydedildi.Bulgular:Laparoskopik cerrahi uygulanan Grup 2 ve Grup 3 hastaları arasında orta kulak basınç değişimleri açısından istatistiksel açıdan belirgin bir fark bulunamadı. Orta kulak basınçları Grup 1'de operasyonun 10. ve 30. dakikasında, ekstübasyondan önce, postoperatif 15. ve 30. dakikada preoperatif değere göre anlamlı bir artış gösterdi (p<0.05). Grup 3'de ise ensuflasyonun 30. dakikası ve eliminasyon periyodunda preoperatif değere göre anlamlı bir artış gözlendi (p<0.05). Grup 1'de operasyonun 10. dakikasında Grup 3'e göre anlamlı bir artış saptandı (p=0.001).Sonuç:Bulgularımız orta kulak basıncının laparoskopik cerrahi sırasında değişmediği, sevofluran veya TİVA'nın güvenle kullanılabileceği, seçimde hastanın özelliklerinin göz önünde bulundurulması gerektiğini düşündürmektedir.

Background:The aim of this study was to determine the effects of carbondioxide insufflation on the middle ear pressure during laparoscopic surgery using total intravenous anesthesia (TIVA) with propofol or sevoflurane as an inhalational anesthetic maintenance.Methods:Sixty, American Society of Anesthesiologist (ASA) Class I or II patients undergoing laparoscopic or non-laparoscopic surgery with the exception of ear surgery electively, in the supine position were included to the study, after obtaining the approval from Local Ethics Committee and written informed consents. Patients were randomized in to three equal groups (n: 20). Propofol 2.5 mg/kg, rocuronium bromide 0.6 mg/kg, and fentanyl 1 µg/kg were administered for induction of anaesthesia. In Group 1 sevoflurane (2-2.5 %) maintenance was applied as control group, in Group 2 sevoflurane (2-2.5 %) maintenance and in TIVA technique were used during laparoscopy. In TIVA technique, patients received propofol 12 mg/kg/h for 30 min, then received 9 mg/kg/h for additional 20-30 min and infusion was continued with a rate of 6 mg/kg/h. Rocuronium bromide was repeated at a dose of 0.3 mg/kg as required during the maintenance. Air-oxygen mixture (Inspired O2 50%) was delivered to all groups with mechanical ventilation. Middle ear pressures were determined with a mobile tympanograme device before anaesthesia, 10 min after intubation, 10, 30 min after CO2 insufflation and before the elimination of CO2, 10 min before extubation, 15, 30 min and 1 h after extubation in Group 2 and 3. In the Group 1, middle air pressures were determined at the preoperative period, 10, 30 min after endotracheal intubation, 10 min before extubation and during the same periods in the postoperative ward. In addition to the middle ear pressure changes, gradient and compliance values were also determined and recorded for each ear at the same periods. Side effects were determined.Results:There was no statistically significant change in the middle ear pressures between Group 2 and 3 patients undergoing laparoscopic surgery. Middle ear pressure was significantly increased in Group 1 during 10 and 30 min?s of operation, before extubation, and postoperative 15 and 30 min?s (p<0.05). The significant increase was observed in Group 3, 30. min of insufflation and elimination periods when compared with the preoperative values (p<0.05). In the Group 1, the increase was significant at 10 min of the operation when compared with Group 3 (p=0.001).Conclusion:Our results indicate that middle ear pressure was not changed during laparoscopic surgery, sevoflurane or TIVA might be used safely, and the patients? characteristics should be considered for choosing the technique.