Katarakt etyopatogenezinde oksidatif hasarın rolü

Abstract

Amaç: Bu çalışmada katarakt hastalarının hümör aköz örneklerinde total oksidan seviye (TOS), total antioksidan seviye (TAS), oksidatif stres indeksi (OSİ) ve arilesteraz (ARE) düzeyi ile serum albümin düzeyi incelenerek katarakt etyopatogenezinde oksidatif stresin etkisi değerlendirildi. Gereç ve Yöntem: Prospektif olarak planlanan çalışmada, olgular Haziran 2020-Aralık 2020 tarihleri arasında katarakt cerrahisi planlanan hastalar(n:51) arasından seçildi. Hastalar katarakt özelliğine ve sistemik hastalık varlığına göre gruplandırıldı. Nondiyabetik hastalar grup 1 (n=27), diyabetik hastalar grup 2 (n=24) olarak ayrıldı. Hastalardan katarakt cerrahisi başlangıcında hümör aköz örneği alındı. Örneklerdeki TOS, TAS ve ARE düzeyleri spektrofotometrik olarak ölçüldü ve gruplar arasında karşılaştırma yapıldı. Bulgular: TOS ve OSİ arka subkapsüler katarakt (ASK) grubunda, nükleer katarakt grubuna göre anlamlı olarak yüksek bulundu (p<0,05). TAS düzeyleri grade 2 grubunda, grade 3 ve grade 4 gruplarına göre anlamlı olarak daha yüksekti (p=0,006). Albümin düzeyleri grade 2 grubunda, grade 4 grubuna göre anlamlı olarak yüksek bulundu (p=0,012). Katarakt derecesi ile TAS ve serum albümin düzeyi arasında anlamlı negatif korelasyon mevcuttu (sırasıyla r=-0,395; p=0,004; r=-0,381; p=0,006). Nondiyabetik ve diyabetik hastalar arasında TAS, TOS, OSİ, ARE ve serum albümin düzeyleri açısından anlamlı farklılık yoktu (p>0,05). Nondiyabetik hasta grubunda TOS düzeyi kadınlarda anlamlı olarak daha yüksekti (p=0,017). Diyabetik katarakt hastalarında glukoz ve HbA1c düzeyi ile TAS düzeyi arasında anlamlı negatif korelasyon saptandı (sırasıyla r=-0,421; p=0,041, r=-0,451; p=0,027). Sonuç: Oksidatif stres, katarakt tiplerinden ASK'da daha yüksek saptandığı için katarakt oluşum mekanizmasının alt tipler arasında farklılık gösterebileceği sonucuna varılmıştır. Katarakt derecesi arttıkça antioksidan kapasitedeki azalma, lens saydamlığını koruma girişiminde antioksidan tüketimini yansıtabilir. Kronik hiperglisemi, antioksidan kapasitenin azalmasına yol açarak katarakt gelişimine katkıda bulunabileceğinden diyabet hastalarında, kan şekeri regülasyonu sağlanarak katarakt önlenebilir veya geciktirilebilir. Antioksidan fonksiyonu olan östrojenin ileri yaşlarda ani olarak azalmasına bağlı oksidatif stres artışı, kadınlarda kataraktın daha sık görülmesi ile ilişkilendirilebilir. Anahtar Kelimeler: Katarakt, diyabetes mellitus, hümör aköz, oksidatif stres, arilesteraz

Objective: In this study, the effect of oxidative stress on cataract etiopathogenesis was evaluated by examining total oxidant level (TOS), total antioxidant level (TAS), oxidative stress index (OSI) and arylesterase (ARE) levels and serum albumin levels in the aqueous humor samples of cataract patients. Materials and Methods: In this prospective study, the cases were selected among the patients (n: 51) scheduled for cataract surgery between June 2020 and December 2020. Patients were grouped according to cataract characteristics and presence of systemic disease. Nondiabetic patients were divided into group 1 (n=27) and diabetic patients as group 2 (n=24). At the beginning of cataract surgery, aqueous humor samples were collected from the patients. TOS, TAS and ARE levels in the samples were measured spectrophotometrically and compared between groups. Results: TOS and OSI were significantly higher in the posterior subcapsular cataract (PSC) group compared to the nuclear cataract group (p<0.05). TAS levels were significantly higher in grade 2 group than grade 3 and grade 4 groups (p=0.006). Albumin levels were found to be significantly higher in the grade 2 group compared to the grade 4 group (p=0.012). There was a significant negative correlation between the degree of cataract and TAS and serum albumin levels (respectively, r=-0.395; p=0.004; r=-0.381; p=0.006). There was no significant difference between nondiabetic and diabetic patients in terms of TAS, TOS, OSI, ARE and serum albumin levels (p>0.05). In the nondiabetic patient group, the TOS level was significantly higher in women (p=0.017). A significant negative correlation was found between glucose and HbA1c levels and TAS levels in diabetic cataract patients (respectively, r=-0.421; p=0.041, r=-0.451; p=0.027). Conclusion: As oxidative stress is detected higher in PSC among cataract types, it was concluded that the mechanism of cataract formation may differ between subtypes. As the degree of cataract increases, the decrease in antioxidant capacity may reflect antioxidant consumption in an attempt to maintain lens transparency. Since chronic hyperglycemia may contribute to the development of cataracts by causing a decrease in antioxidant capacity, cataracts can be prevented or delayed by regulating blood sugar in diabetic patients. An increase in oxidative stress due to a sudden decrease in estrogen, which has an antioxidant function, in old age, can be associated with a more frequent occurrence of cataracts in women. Keywords: Cataract, diabetes mellitus, aqueous humor, oxidative stress, arylesterase