Kaynaştırma eğitimi, sosyal duygusal beceriler, empatik eğilim ve akademik yılmazlık arasındaki ilişkiler

Abstract

Bu araştırmanın amacı kaynaştırma eğitimi ile öğrencilerin sosyal duygusal öğrenme becerileri, empatik eğilimleri ve akademik yılmazlıkları arasındaki ilişkileri incelemektir. Araştırmanın evrenini 2021-2022 eğitim öğretim yılında Ankara il merkezindeki resmi okullarda öğrenim gören 7. ve 8. sınıf öğrencileri oluşturmaktadır. Araştırma 856 kaynaştırma eğitimine katılan öğrenci ve 757 kaynaştırmaya katılmayan öğrenci olmak üzere 1613 öğrenci ile yürütülmüştür. Araştırmada ölçme aracı olarak Sosyal Duygusal Öğrenme Becerisi Ölçeği, Akademik Yılmazlık Ölçeği ve KA-Sİ Empatik Eğilim Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde betimsel istatistikler ile t-testi, korelasyon analizi ve yol analizi kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre kaynaştırma eğitimine katılan öğrencilerin sosyal duygusal öğrenme becerilerinin ve empatik eğilimlerinin kaynaştırma eğitimine katılmayan öğrencilere göre anlamlı ölçüde daha yüksek olduğu bulunmuştur. Öğrencilerin akademik yılmazlıklarının ise kaynaştırma eğitimine dâhil olma değişkenine göre anlamlı bir değişkenlik göstermediği sonucuna ulaşılmıştır. Sosyal duygusal öğrenme becerileri, akademik yılmazlık ve empatik eğilim değişkenleri arasındaki ilişkilerin pozitif yönde ve anlamlı olduğu belirlenmiştir. Öğrencilerin empatik eğilim düzeylerinin ve sosyal duygusal öğrenme becerilerinin akademik yılmazlıklarının anlamlı birer yordayıcısı olduğu tespit edilmiştir. Sosyal duygusal öğrenme becerilerinin öğrencilerin empatik eğilimleri ile akademik yılmazlık düzeyleri arasındaki ilişkideki aracı etkisi anlamlı bulunmuştur. Araştırmada son olarak, kaynaştırma eğitimine katılımın öğrencilerin sosyal duygusal öğrenme becerileri ve akademik yılmazlıkları üzerindeki dolaylı etkileri de anlamlı bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: Kaynaştırma/bütünleştirme eğitimi, sosyal duygusal öğrenme becerileri, empatik eğilim, akademik yılmazlık

The aim of this research is to examine the relationships between inclusive education and students' social-emotional learning skills, empathic tendencies and academic resilience. The population of the research consists of 7th and 8th grade students studying in public schools in Ankara city center in the 2021-2022 academic year. The research was conducted with 1613 students, 856 of whom participated in inclusive education and 757 students who did not participate in inclusive. Social Emotional Learning Skills Scale, Academic Resilience Scale and KA-SI Empathic Tendency Scale were used as measurement tools in the research. In the analysis of the data, descriptive statistics, t-test, correlation analysis and path analysis were used. According to the results of the research, it was found that the social emotional learning skills and empathic tendencies of the students who participated in the inclusive education were significantly higher than the students who did not participate in the inclusive education. It was concluded that the academic resilience of the students did not show a significant variation according to the variable of being included in inclusive education. It was determined that the relations between social emotional learning skills, academic resilience and empathic tendency variables were positive and significant. It has been determined that students' empathic tendency levels and social emotional learning skills are significant predictors of their academic resilience. The mediation effect of social emotional learning skills on the relationship between students' empathic tendencies and academic resilience levels was found to be significant. Finally, the indirect effects of participation in inclusive education on students' social-emotional learning skills and academic resilience were also found significant in the study. Keywords: Inclusive/integration education, social emotional learning skills, empathic tendency, academic resilience.