Sport Participation and Gender Differences in Rhythmic Ability

Abstract

Bu araştırmanın amacı, spora katılımın ve cinsiyetin ritim becerisi üzerindeki etkilerini incelemektir. Araştırma grubunu, genç elit erkek ve kız tenis oyuncuları (n31, yaş11,61 yıl, antrenman yaşı4,38 yıl) ile düzenli bir fiziksel aktiviteye katılmayan sedanter erkek ve kızlar (n32, yaş12,12 yıl) oluşturmuştur. Araştırma grubunun ritim becerilerinin ölçümünde belirli metronom vuruşları ile bireyin hareketleri arasındaki senkronizasyonu değerlendirmek için tasarlanan High/Scope Rhytmic Competence Analysis Test (RCAT) kullanılmıştır. RCAT dakikada 50 ve 120lik metronom vuruşlarındaki farklı iki tempoda uygulanmıştır. Ritim becerisinin spora katılım ve cinsiyete göre farklılığını incelemek için ilişkisiz örneklemler T-testi kullanılmıştır. Araştımadan elde edilen verilere göre, tenis oyuncularının ritim beceri performansları benzer yaş grubundaki sedanterlere göre daha yüksektir. Cinsiyet değişkenine göre, erkek ve kız katılımcıların ritim beceri puanları birbirine benzerlik göstermektedir

The purpose of the study was to investigate the role of sport participation and gender on rhythmic ability. Participants were junior competitive male and female tennis players (n 31, age 11.61 year, training age 4.38 year) and non-active male and female controls (n 32, age 12.12 year). The High/Scope Rhythmic Competence Analysis Test (RCAT) was used to evaluate the rhythmic ability of participants. The RCAT was conducted with two different tempos of metronome that were 50 beats per minute and 120 beats per minute. An independent-sample t-test was conducted to evaluate the rhythmic abilities of participants. Results revealed that rhythmic ability performance scores of junior competitive tennis players were higher than non-active controls and RCAT scores of male and female participants indicated similarities.