Oğuz Atay'ın 'Tutunamayan' bireylerinde suç ve ceza algısı
Abstract
Türk edebiyatının yenilikçi yazarı Oğuz Atay'ın ( 1934- 1977) eserlerinde var olan ontolojik unsurlar, onun eserlerine dikkatli ve hazırlıklı bir yaklaşımı gerektirir. Bugüne değin Oğuz Atay anlatıları üzerine yapılan incelemeler de böyle bir yaklaşımın sonucudur.Oğuz Atay, anlatılarının ana eksenine Tutunamayanları oturtmuştur. Tutunamayış ise Atay'ın gözünde tamamen varoluşsal bir durumdur. Varoluşlarının farkında oluşları, benliklerini tanımaları nedeniyle topluma yabancılaşan Atay kişileri, bu yabancılaşmaları sebebiyle birer tutunamayan?dır.Topluma yabancılaşan tutunamayanların varoluşsal boyutta yaşadıkları en güçlü duygu suçlama ve suçluluktur. Suçluluklarının ve suçlamalarının odağındaki sebep, toplum ve onun dayatmalarıdır. Toplumsal kuralları hiçbir zaman özümseyemeyen ve bu nedenle zihinlerinde yarattıkları oyunlarla kendilerine hayalî bir dünya yaratan Atay kahramanları, hiçbir zaman ait olamadıkları toplumdan ve dünyadan intihar ederek ayrılmışlardır. İntihar ise bireyin kendisine ve diğer insanlara verebileceği en büyük cezadır.Anahtar sözcükler: yabancılaşma, tutunamamak, suçluluk, intihar, ceza, oyun Ontological elements in Oğuz Atays (1934- 1977) - an innovative author in Turkish literature - works requires a careful and well-prepared approach to these works. Studies carried out up to the present on Oğuz Atay?s narrations are the products of such kind of an approach.Oğuz Atay placed his work Tutunamayanlar (Losers) in the main axis of his narrations. Losing, in the eyes of Atay, is a completely existential situation. Characters of Atay, who become alienated to the society since they are conscious of their existence and know their personality, are losers due to this alienation.Strongest emotions felt by the losers who become alienated to the society are accusation and guilt. The reason behind the guilt and accusation they feel is the society and its impositions. Characters of Atay, who can never adopt social rules and thus create an imaginary world for themselves through the games they invent in their minds, leave the society and the world, they never belonged to, by committing suicides. Suicide is the greatest punishment an individual can give both to himself/herself and the others.Key words: alienation, losing, guilt, suicide, punishment, game