Yargılama birliği ve Yargıtay

Abstract

ÖZET Bu çalışmada, İnsan - Toplum - Devlet - Siyasi İktidar kavramları anahtar kelimelerdir. Bu kavramlar ve bunların birbirleriyle ilişkileri incelenerek Siyasi İktidarın Sınırlandırılması kavramına ulaşılmıştır. Kuvvetler Ayrılığı İlkesi siyasi iktidarın sınırlandırılmasında en önemli araçtır. Ancak uygulamada, bu ilkenin tatbiki yeterli görülmeyerek her bir kuvvetin de kendi içinde ayrılıp parçalandığı görülmektedir. Bu durum ise siyasi iktidarı bir iktidar olmaktan uzaklaştırmakta ve toplum/devlet hayatında zaman zaman kaos halleri yaşanmaktadır. Bu konudaki ilke; Kuvvetler Arasında Ayrılık ancak Her Bir Kuvvet İçinde Birlik olarak ifade edilebilir: Yasamada Birlik- Yürütmede Birlik- Yargılamada Birlik İlkesi.. Yasama alanında çift meclis uygulaması, yürütme alanında silahlı kuvvetlerin özerk durumu ve yargılama alanında çok sayıda yüksek mahkeme şeklindeki teşkilatlanma her bir kuvvet içindeki parçalanmayı göstermektedir. Bu çalışmada, Türkiye'de mevcut altı yüksek mahkemeden biri olan Yargıtay incelenmekte ve Yargılama Birliği İlkesi açısından konumu belirlenmeye gayret edilmektedir. Ortaya atılan tez ise, Yargılama Birliği İlkesi 'nin uygulanabilmesi açısından yargılama teşkilatının tek bir yüksek mahkeme çatısı altında toplanmasında Yargıtay'ın bir nüve olması ve bunun olmaması durumunda Yargıtay'ın parçalanmış bir takım görevlerinin tekrar birleştirilmesinin sağlanmasıdır. Bunlar ise, Askeri Yargıtay'ın Yargıtay'a katılması ve Yüce Divan görevinin Yargıtay'a verilmesidir. Tezin iddiası, her bir kuvvet içinde mutlak birlik sağlanması ve bu amaca doğru mümkün olduğu kadar toparlanmanın, toplum ve devlet hayatında var olan bir çok sorunu ortadan kaldırabilecek bir yol olduğudur. İnsan ve toplumun mutluluğu için devlet hayatında siyasi iktidarın sınırlandırılması düşünülürken, aşırılıklardan uzak orta bir yol bulunması ve siyasi iktidar sınırlanırken, onun bir iktidar olmaktan çıkarılmaması gerekmektedir.

ABSTRACT Human, society, state and political power are key concepts in this study. The investigation of these concepts and their interactions led to the concept of limitation of the political power. The principle of separation of powers is the most important tool in limiting the political power. But in practice, even the implementation of this principle is considered insufficient and each power is furthermore fragmented within itself. This situation however leads to depreciation of the political will to such an extent that it is not even able to exercise the necessary degree of power and the relations between the state and society occasionally suffer from a state of chaos. The principle in this respect could be stated as follows; separation of powers but consolidation of a power within itself. The principle of unification in judiciary, unification in legislation, unification in executive. Bicameral legislative branch, the autonomy enjoyed by the military forces with respect to the executive branch and the presence of numerous high courts in the judicial branch are cases of fragmentation of powers. This study focuses on the High Court of Appeals, which is one of the six high courts in Turkey and intends to locate its position with respect to the principle of unification in trial. The thesis put forward is that the High Court of Appeals is the right institution under whose umbrella the functions of the high courts currently operating should be consolidated in order to reassure the principle of unification of trial. If that is not achieved however, these fragmented functions of the High Court of Appeals should be unified somehow. The annexation of the Military High Court of Appeals and the reassignment of the role of High Tribunal to the High Court of Appeals are steps to be taken. The claim of this thesis is that consolidation within each power should be urgently accomplished and that would lead us to the path of improvement in political and social affairs. While limitations are put on the political power for the sake of human and social well being, a moderate line should be adopted and attention should be paid in order not to leave political power without any power at all. II