Antibiyotik G 418'in toxoplasma gondii üzerine etkisinin in vitro olarak araştırılması

Abstract

Toksoplazmoz insanların da arasında bulunduğu tüm memeli hayvanlar ve kanatlılarda enfeksiyon oluşturabilen protozoan bir parazittir. Toksoplazmozisin yaygınlığı, konak immunitesi ile karşılıklı kurduğu ılımlı bir enfeksiyon dengesi nedeniyle tahmin edilenin üzerinde gerçekleşmektedir. Bu nedenle ölümcül toksoplazmoz olgularının çoğunda virülent T.gondii suşları rol alırken, daha düşük virulense sahip suşlarla konağın hayatı boyunca devam eden subklinik formda seyreder. Primatlar, koyun ve keçilerde T.gondii plasental bariyeri geçerek abort ve yenidoğan enfeksiyonuna yol açabilmektedir. Sığırlarda toksoplazmozise karşı tür düzeyinde direnç olduğu bildirilmiştir. Günümüzde toksoplazmozun standart tedavisinde kullanılan antibiyotikler; primethamine- sülfadiazine kombinasyonu, spiramisin ve klindamisindir. Alternatif tedavide ise primethamine ile yeni makrolidlerin kombinasyonu veya trimethoprime sulfametoksazol kullanılmaktadır. Son yıllarda, üzerinde çalışmaların yoğunlaştığı yeni makrolid grubu antibiyotiklerin doku kistlerine de etki edebileceği üzerinde durulmaktadır. Gebelik döneminde, toksoplazmozis tanısı alan bireylerde izlenecek tedavi seçenekleri oldukça sınırlıdır ve hem yavru hem de anne için güvenilir ve en az yan etkiye sahip ilaçla tedavi seçenekleri aranmasına halen devam edilmektedir. İnsanlarda en yaygın kullanılan antibiyotik tedavisi sulfomaid ve trimetoprim kombinasyonudur, ancak uzun süreli kullanımında yavruda folat eksikliğine yolaçmaktadır. Özellikle erişkin göz toksoplazmozunda olduğu kadar konjenital olarak enfekte yeni doğanlar ve çocukların tedavileri için de daha az toksik ve daha etkili yeni ilaçlara ihtiyaç duyulmaktadır. Bu çalışmada; T.gondii tedavisi için, kullanımda olan sülfadiazine ve trimetoprime ile yeni bir makrolid antibiyotik olan G418 karşılaştırılarak daha az toksik ve daha etkili alternatif tedavi ajanı bulunması amaçlanmıştır. Bu çalışmada; öncelikle Vero-6 hücre kültürü hattında, konak hücreye zarar vermeyecek her bir antibiyotik dozu sitotoksisite testi (MTT) ile belirlenmiştir. Sonrasında ise T. gondii'nin RH suşu ile enfekte edilen hücre kültürüne uygulanarak ilaç etkinliğinin ortaya konulması amacıylaparazit proliferasyon indeksi, invazyon derecesi ve parazit sayısı; May Grunwald giemsa ve immunositolojik olarak anti-T.gondii antikorları ile işaretlendikten sonra floresan mikroskopta görüntülendi. Sülfadiazine, Trimetoprim ile G418 etken maddelerinin in-vitro T. gondii üzerine etkisinin hangi düzeyde olduğu ve tedavi amacı ile güvenle kullanılıp kullanılamayacağı araştırıldığında; G418'in, T.gondii RH suşu takizoitlerine karşı daha etkili ve hücre üzerinde daha az toksik olabileceği gösterildi. MTT sonuçlarına göre verileri ile, yapılacak yeni çalışmalarda kullanılabilme olanağını düşündürmüştür.

Toxoplasmosis is a protozoan parasite that can infect all mammals and poultry, including humans. The prevalence of toxoplasmosis is above predicted due to a moderate level of infection balance established by host immunity. For this reason, virulent T. gondii strains play a role in the majority of deadly toxoplasmosis cases, while they live in a subclinical form that continues throughout life with strains with lower virulence. In primates, sheep and goats, the T. gondii placental barrier can lead to abortion and newborn infections. It has been reported that there is resistance at the species level against toxoplasmosis in cattle. Antibiotics currently used in the standard treatment of toxoplasmosis; Primethamine-sulfadiazine combination, spiramycin and clindamycin. In the alternative treatment, a combination of primethamine and new macrolides or trimethoprime sulfamethoxazole is used. In recent years, it has been emphasized that the new macrolide group of intensive work on antibiotics can also affect tissue cysts. In pregnancy, the treatment options to be followed in toddlers who are diagnosed with toxoplasmosis are very limited, and the options for medication with reliable and least side effects for both the offspring and the mother are still being sought. The most commonly used antibiotic treatment in humans is the combination of sulfomaid and trimethoprim, but it causes the folate deficiency to grow slowly over a long period of time. Especially in adult eye toxoplasmosis, congenital infected newborns and less toxic and more effective new medicines are needed for the treatment of children. In this study; For the treatment of T. gondii, it was aimed to find a less toxic and more effective alternative treatment agent by comparing G418, a new macrolide antibiotic, with sulfadiazine and trimethoprime in use. In this study; First, each antibiotic that will not harm the host cell in the Vero-6 cell culture line was determined by the desensitization cytotoxicity test (MTT). Subsequently, the T. gondii was administered to RH cultured strain of cultured cell line to determine drug activity, the number of parasite proliferation index, the level of invasion and the number of parasites; May Grunwald was exposed and immunocytochemically labeled with anti-T. gondii antibodies, then visualized on a fluorescence microscope. When the effects of sulfadiazine, trimethoprim and G418 agents on in vitro T. gondii are investigated to determine the level of effectiveness and whether they can be used safely with the intended purpose; G418 has been shown to be more effective against T. gondii RH strain tachyzoites and less toxic on the cell. Based on data from MTT results, it is possible to use it in new studies to be done.