Deneysel olarak tip II diyabet oluşturulmuş ratlardaki yara modelinde kudret narı (momordica charantia) meyvesi yağının yara iyileşmesi üzerine etkileri

Abstract

Alternatif tıp tedavilerinde kullanılan bitkilerin yararlarını tespit etmek amacıyla günümüzde birçok bilimsel çalışma yapılmaktadır. Geleneksel olarak faydaları görülen kudret narı (Momordica charantia) meyvesinin ve tohumlarının da antidiyabetik, antioksidan, antihelmintik, peptik ülser ve pek çok kanser türündeki etkileri konusunda çalışmalar yapılmıştır. Bu çalışmanın amacı, kudret meyvesi yağının yara üzerine etkilerinin araştırılmasıdır. Bu amaçla diyabet modelinde olacak şekilde deride oluşturulan yaralarda etkisi incelenmiştir. Bu amaçla 28 adet sağlıklı ergin erkek wistar albino rat kullanıldı. Ratlar; Grup I (yara), Grup II (kudret narı + yara), Grup III (diyabet + yara) ve Grup IV (diyabet + kudret narı + yara) olmak üzere, toplam 4 gruba ayrıldı. Deneysel olarak diabetes mellitus (DM) oluşturulacak gruplara 2 hafta süre ile yüksek yağ oranlı diyet uygulandı. Kan glikoz seviyeleri ve ağırlıkları ölçülen ratlara 2. hafta sonunda Streptozotosin (STZ) çözeltisi (50 mg/kg) uygulandı ve 72 saat sonrasında ratların tekrar kan glukoz seviyesi ölçüldü. Kan glikoz seviyesi 200 mg/dL'nin üzerinde olan ratlar DM olarak kabul edildi. Tüm deneklere gerekli antisepsi sağlandıktan sonra 12 mm çaplı punch biopsi aleti ile tam katman (dermis+epidermis) defekt (yara) oluşturuldu. Müdahale sonrasında 14 gün boyunca ayrı kafeslerde tutulan ratlar günlük olarak lokal uygulama şeklinde kontrol gruplarına sadece serum fizyolojik, kudret narı ve kudret narı + diyabet gruplarına, kudret narı yağı uygulanarak bu bitkinin yara üzerine etkisi incelendi. Çalışma süresinin sonunda tüm gruplardan EDTA'lı tüplere alınan kan numuneleri santrifüj edilerek ayrılan plazmadan; malondialdehit (MDA), süperoksit dismutaz (SOD) ve glutatyon redüktaz (GRx) analizleri yapıldı. Analizler sonucunda çalışma gruplarının (Grup I, Grup II, Grup III ve Grup IV) SOD değeri sırasıyla; 5,76±0,01 U/ml, 5,71±0,02 U/ml, 3,37±0,04 U/ml, 4,53±0,04 U/ml, MDA değerleri sırasıyla; 1,14±0,01 µmol/L, 1,17±0,01 µmol/L, 2,74±0,01 µmol/L, 2,19±0,02 µmol/L, GRx değeri sırasıyla; 1656,643±1,36 nmol/dk/ml, 1458,28±5,17 nmol/dk/ml, 1126,38±6,54 nmol/dk/ml, 1347,30±5,32 nmol/dk/ml olarak tespit edildi. En son aşamada sakrifiye edilen ratların yaralı deri dokusu alınarak histopatalojik 12/83 olarak incelendi. Oluşturulan yara dokusunun 1. ve 10. günlerinde yapılan ölçülemlerinden yüzde (%) iyileşme oranları belirlendi. Buna göre, Grup I: %89,31±4,02, Grup II: %96,55±1,61, Grup III: %83,37±3,69 ve Grup IV %93,62±2,58 iyileşme gözlendi. Gözlenen yüzde iyileşme miktarlarına göre hazırlanan kudret narı meyvesi yağının yara dokusunda klinik iyileşmeyi hızlandırdığı tespit edildi. Histopatolojik inceleme sonunda özellikle KN + diyabet + yara grubu örneklerinin büyük kısmında enflamasyona hiç rastlanmadı ve tam iyileşme/granülasyon dokusu oluşumu başarılı bir şekilde gerçekleştiği görüldü. Kudret narı uygulanmayan gruba göre belirgin şekilde yara iyileşmesine ait bulgular tespit edildi. Anahtar Kelimeler: Antioksidan, diyabet, kudret narı, rat, yara

Many scientific studies are being carried out today in order to determine the benefits of plants used in alternative medicine treatments. There have been studies over the benefits of the bitter melon (Momordica charantia) fruit and seeds, which are traditionally seen as antidiabetic, antioxidant and antihelmintic, on peptic ulcer and many types of cancer. The aim of this study is to investigate the effects of bitter melon (BM) oil on the wound. For this purpose, the effect of the wounds created in the skin in a diabetes model has been examined. For this purpose, 28 healthy adult male wistar albino rats were used. Rats were divided into a total of 4 groups; Group I (wound), Group II (bitter melon + wound), Group III (diabetes + wound) and Group IV (diabetes + bitter melon + wound). A high-fat diet was applied for 2 weeks long to the groups with diabetes mellitus (DM), that are experimentally created. Streptozotosin (STZ) solution (50 mg/kg) was applied to the rats, whose fasting blood glucose levels and weights were measured, and the blood glucose level of these rats were measured again after 72 hours. Rats with blood glucose levels above 200 mg/dl were considered as DM. After the necessary antisepsis was provided, a full layer (dermis + epidermis) defect (wound) was created by all subjects with a 12 mm punch biopsy tool. Following this intervention the rats were kept in separate cages for 14 days long, while applying (locally) only saline, bitter melon to the control groups and bitter melon + diabetes groups bitter melon oil on a daily basis to examine the effect of this plant on the wound. At the end of the study period, blood samples, which were taken from all groups into EDTA tubes, were centrifuged to analyse malondialdehyde (MDA), superoxide dismutase (SOD) and glutathione reductase (GRx). As a result of the analysis, SOD values of Group I, Group II, Group III, and Group IV respectively; 5,76±0,01 U/ml; 5,71±0,02 U/ml; 3,37±0,04 U/ml; 4,53±0,04 U/ml; MDA values respectively;1,14±0,01 µmol/L; 1,17±0,01 µmol/L; 2,74±0,01 µmol/L; 2,19±0,02 µmol/L; GRx values respectively; 1656,643±1,36 nmol/dk/ml; 1458,28±5,17 nmol/dk/ml; 1126,38±6,54 nmol/dk/ml; 1347,30±5,32 nmol/dk/ml were determined. As the last stage of the study, the injured skin tissues of the sacrificed 14/83 rats were taken and examined histopathologically. The percentage (%) recovery rates were determined from the measurements of the scar tissue on 1st and 10th days. Consequently, Group I 89,31±4,02 %; Group II 96,55±1,61%; Group III 83,37±3,69% and Group IV 93,62±2,58% improvement were observed. According to these observed percentage recovery rates, the oil of the bitter melon fruit was found to accelerate clinical healing in wound tissue. At the end of the histopathological examination, inflammation was never observed especially in the majority of BM + diabetes + wound group samples, and full healing/granulation tissue was formed successfully. Compared to the group bitter melon was not applied, the findings of obvious wound healing were determined.