Trombositten zengin plazma ve trombositten zengin fibrin yapılarının kemik iyileşmesi üzerindeki etkilerinin hayvan modelinde karşılaştırılması

Abstract

Trombosit konsantrasyon ürünleri, içerdikleri yüksek orandaki büyüme faktöründen dolayı doku iyileşmesini hızlandırmak için son yıllarda sıklıkla kullanılmaktadır. Trombositten zengin plazma ve trombositten zengin fibrin yapılarının, doku iyileşmesi üzerindeki etkilerini ayrı ayrı değerlendiren birçok çalışma bulunmaktadır. Trombositten zengin plazma ve trombositten zengin fibrin yapılarının doku iyileşmesi üzerindeki etkilerini karşılaştıran çalışma sayısı ise sınırlıdır. Bu çalışmanın amacı trombositten zengin plazma ve trombositten zengin fibrin yapılarının doku iyileşmesi üzerindeki etkilerinin karşılaştırılması, trombositten zengin fibrin yapısının tek başına greft materyali olarak kullanılıp kullanılamayacağının değerlendirilmesidir. Bu deneysel hayvan çalışmasında 24 adet Yeni Zelanda tavşanı kullanıldı. Denekler 3 eşit sayılı gruba ayrıldı. Birinci grupta bilateral sinüs yükseltme işlemi yapıldıktan sonra sağ maksiller sinüs yükseltme işlemi TZP+ß-trikalsiyum fosfat (ß-TCP), ikinci grupta sağ maksiller sinüs TZF+ß-TCP, üçüncü grupta sağ maksiller sinüs sadece TZF kullanıldı. Tüm hayvanların sol maksiller sinüsleri kontrol grubu olacak şekilde sadece ß-TCP ile greftlenerek toplam 4 grup oluşturuldu. Erken dönem kemik iyileşmesini değerlendirmek için operasyondan 4 hafta sonra her gruptan 4?er tavşan seçilerek sakrifiye edildi. Geç dönem kemik iyileşmesini değerlendirmek için operasyondan 12 hafta sonra her grupta kalan 4?er tavşan da sakrifiye edildi. Elde edilen örnekler histolojik ve histomorfometrik olarak değerlendirildi. Histolojik incelemelerde trombosit konsantrasyon ürünlerinin kemik iyileşmesini sadece TZF grubunda ve erken dönemde istatistiksel açıdan anlamlı olarak arttırdığı görülmüştür. Yapılan histomorfometrik değerlendirmeler, TZF?nin TZP?den daha uzun süre etki gösteren ve yeni kemik oluşmunu daha yüksek oranda arttıran bir ürün olduğunu göstermiştir. TZF?nin tek başına greft malzemesi olarak kullanıldığı grupta yeni kemik oluşumunun erken dönemde kontrol grubundan daha yüksek oranda gerçekleştiği belirlenmiştir. Bu grupta geç dönem yeni kemik oluşumunun daha düşük oranda gerçekleşmiş olduğu bulunmuş, buna karşılık geç dönem kontrol grubu ile karşılaştırıldığında istatistiksel açıdan anlamlı derecede fark olmadığı tespit edilmiştir.

Since concentrations of platelets considered to contain high level of autologous growth factors they become a frequently used modality in recent years to enhance tissue healing. The effects of platelet rich plasma (PRP) and platelet rich fibrin (PRF) on tissue healing were reported separately by a number of papers. The aim of this study is to compare the effects of PRP and PRF on new bone formation in the augmented maxillary sinuses of the rabbits and evaluate PRF as a graft material when used solely. 48 maxillary sinus floor grafting of 24 New Zealand rabbits were included in the study. Rabbits were divided into 3 groups. Right maxillary sinuses were grafted with ß-tricalcium phosphate with PRP following maxillary sinus elevation, in the first group (PRP-TCP). ß-tricalcium phosphate with PRF was used in the second group (PRF-TCP) whereas PRF used alone in the third group (PRF-S). Left maxillary sinuses were grafted with only ß-tricalcium phosphate in all groups (TCP-S). Each group was also divided into two and sacrificed at the end of the 4 weeks and 12 weeks for histologic analysis. New bone formation was found to be statistically higher in PRF-S group than TCP-S at 4th week. No statistical difference was found when PRP-TCP and PRF-TCP groups compared with TCP-S groups though platelet concentrations were found to increase new bone formation in both groups. PRF was also found to show longer term effect when compared to PRP. PRF alone demonstrates a more satisfactory bone formation in the early phase. Though statistically not proven, PRP and PRF seem to be an inexpensive and effective modality in the formation of new bone when used with other bone substitutes. Larger number of subjects can help more accurate statistical results.