Yara sağaltımında biyogümüş'ün etkinliğinin klinik değerlendirilmesi

Abstract

Bu araGtırmada, laboratuvar ortamında üretilen biyogümüG solüsyonunun, sokak köpeklerinde tespit edilen maddi kayıplı ve enfekte deri yaralarında topikal olarak kullanılmasının, yara iyileGmesi üzerine etkileri araGtırıldı. ÇalıGmada farklı zamanlarda Çankaya Belediyesi Sahipsiz Hayvan Bakım ve Rehabilitasyon Merkezi'ne getirilen 23 köpekteki 26 maddi kayıplı yara kullanıldı. Tedaviye baGlamadan önce tüm yaraların yüzey alanı ölçülerek kayıt edildi. BiyogümüG solüsyonu günde 3 kez yara yüzeyine homojen bir Gekilde püskürtülerek uygulandı. Yaralara fazladan bir örtü materyali ya da antibakteriyel bir ilaç uygulanmadı. Hastalara parenteral yoldan bir ilaç verilmedi. Yaraların yüzey alanı, topikal biyogümüG tedavisinin 3, 7, 10, 14, 21 ve 28. günlerinde yeniden ölçüldü. Yara yüzey alanı ölçüm verilerinden yararlanılarak, biyogümüGün klinik etkinlik yüzdesi hesaplandı ve yara iyileGmesi derecelendirildi. Topikal biyogümüG uygulaması eGliğinde 26 yaradan 7 tanesinin 10. günde, 4 tanesinin 14. günde, 8 tanesinin 21. günde ve 2 tanesinin de 28. günde iyileGtiği gözlendi. GyileGme skorlarına göre tedavinin 3.gününde 13 yaranın % 25-50 oranında, 3 yaranın % 75-100 oranında iyileGme kaydettiği; 21. günde ise iyileGme oranının %50'nin altına hiç inmediği ve 8 yaranın tamamen iyileGtiği tespit edildi. Hiçbir köpekte biyogümüG tedavisine özgü toksik bir etki ile karGılaGılmadı. Sonuç olarak, topikal yoldan uygulanan biyogümüG solüsyonunun, köpeklerde maddi kayıplı ve enfekte deri yaralarında iyileGmeyi olumlu yönde etkilediği ve uygulama kolaylığı ve ucuz olması nedeniyle açık yara tedavisinde bir alternatif olabileceği düGünüldü. Anahtar Sözcükler: açık yara, biyogümüG, topikal uygulama, yara iyileGmesi

In this study, the effects of topical bio-silver's solution produced in laboratory environment on the open and infected skin wounds of stray dogs were investigatIn this study, the effects of topical bio-silver's solution produced in laboratory environment on the open and infected skin wounds of stray dogs were investigated. 26 open wounds of 23 dogs brought to Çankaya Municipality Stray Animal Care and Rehabilitation Center were used. Before starting treatment, the surface area of all wounds was measured and recorded. The bio-silver's solution was applied by spraying homogenously on the wound surface 3 times per day. No extra cover material or antibacterial drug was applied to the wounds. The dogs were not treated with a parenteral drug. The surface area of the wounds was re-measured on the 3, 7, 10, 14, 21 and 28th days of topical bio-silver treatment. The percentage of biosilver'sclinical efficacy was calculated using wound surface area measurement data and wound recovery was graded. It was observed that 7 of 26 wounds on the 10th day, 4 on the 14th day and 2 on the 28th day were recovered under topically treatment of bio-silver's solution. According to the recovery scores, on the 3rd day of treatment 13 woundshad 25-50% and 3 woundshad 75-100% improved; on the 21st day, the rate of recovery did not fall below 50% and 8 cases recovered completely. None of the dogs had a toxic effect specific to bio-silver treatment. In conclusion, it was thought that the topical bio-silver solution positively affected the healing of open and infected skin wounds in dogs and it could be an alternative to open wound treatment because of its ease of administration and cheapness. Key Words: bio-silver, open wound, topical treatment, wound healing