Estetik biohpp, zirkonya ve titanyum implant dayanakları ile desteklenen CAD/CAM monolitik lityum disilikat kronların çiğneme simülatörü ve termal döngü ile yaşlandırılması sonrası kırılma dayanımlarının karşılaştırılması

Abstract

Estetik Biohpp, Zirkonya ve Titanyum İmplant Dayanakları ile Desteklenen Cad/Cam Monolitik Lityum Disilikat Kronların Çiğneme Simülatörü ve Termal Döngü ile Yaşlandırılması Sonrası Kırılma Dayanımlarının Karşılaştırılması Anterior bölgede kullanılan titanyum implant dayanağının metalik renginden dolayı diş renginde hazırlanabilen titanyum altyapılı zirkonya (yttriyum stabilize tetragonal zirkonya) dayanaklar alternatif olarak önerilmektedir. Ancak sıcaklık değişimleri ve dinamik yükleme zirkonyanın uzun dönem klinik başarısını etkileyebilir. Buna alternatif olarak son zamanlarda diş renginde seramikle güçlendirilmiş PEEK (polietereterketon) dayanakların anterior bölgede kullanımı artış göstermektedir. Fakat bu dayanağın mekanik davranışlarıyla ilgili literatür bilgisi mevcut değildir. Çalışmamızın amacı, anterior tek diş (sağ üst daimi orta keser diş) eksikliğinde estetik ve fonksiyonu kazandırmak amacıyla kullanılan titanyum, titanyum altyapılı zirkonya ve titanyum altyapılı BioHPP implant dayanağı üzerine yapılan lityum disilikat ile güçlendirilmiş CAD/CAM monolitik cam seramik kronların in vitro ortamda çiğneme simülatöründe dinamik yükleme ardından termal döngü ile yaşlandırılması sonrası statik yük altında kırılma dayanımı değerlerini karşılaştırmaktır. Çalışmamızda eşit platform çapı (3,5mm) ve internal hekzagonal uzunluğa (2,2 mm) sahip 12'şer adet prefabrik titanyum (kontrol grubu), prefabrik titanyum yapılı zirkonya ve prefabrik titanyum altyapılı BioHPP olmak üzere toplamda 36 implant dayanağı (SKY implant) kullanılarak 3 farklı grup oluşturulmuştur. Tüm gruplarda kron restorasyon materyali olarak CAD/CAM ile üretilen monolitik lityum disilikat kron (IPS e.max CAD) kullanılmıştır. İmplant analogları dayanaklarla vertikal düzlemle 30º açı yapacak şekilde akrilik rezine yerleştirilmiştir. Kronlar analoglara vidalanan implant dayanakları üzerine resin siman (Panavia V5) kullanılarak sabit yük (50 N) altında yapıştırılmıştır. Dinamik yükleme, çift eksenli çiğneme simülatöründe oda sıcaklığında (22 ºC) distile su içindeki örneklere, 2 mm dikey ve 0.5 mm yatay olmak üzere iki yönlü hareket ile 100 N'luk kuvvet, 1.6 Hz çiğneme frekansında 2 yıllık süreyi yansıtan 480.000 siklus uygulayacak şekilde tasarlanmıştır. Dinamik yükleme sonrasında, termal döngü cihazında 5°C-55°C arasında 2000 döngü uygulanmıştır. Yaşlandırma işlemleri sonrası başarısızlık göstermeyen örneklerin kırılma dayanımı değerleri 0.5 mm/dk sabit hızla uygulanan yük altında instron test cihazında ölçüldükten sonra, kırılma paternleri stereo mikroskobu altında incelenmiştir. Normal dağılım gösteren verilerin gruplar arası karşılaştırılmasında tek yönlü varyans analizi (One Way ANOVA) kullanılmıştır. İkili gruplar arası karşılaştırmasında (çoklu karşılaştırma) ise Tukey post hoc testi kullanılmıştır. İstatistiksel önemlilik düzeyi p? 0.05 olarak kabul edilmiştir. Monolitik lityum disilikat kronların ortalama kırılma dayanımı değerleri titanyum dayanaklar için 787.80 ± 120.9 N, titanyum altyapılı zirkonya dayanaklar için 623.93 ± 97.4 N, titanyum altyapılı BioHPP dayanaklar için ise 602.93 ± 121 N olarak bulunmuştur. Titanyum dayanakları üzerine yapıştırılan kronların kırılma dayanım değerleri istatistiksel olarak her iki gruptan da anlamlı fark göstererek (p=0.001) yüksek bulunurken titanyum altyapılı (hibrit) zirkonya ve titanyum altyapılı BioHPP implant dayanakları üzerine yapıştırılan kronların kırılma dayanımı değerleri arasında anlamlı fark bulunamamıştır. Titanyum dayanaklarda daha çok vida kırığı gözlemlenirken, hibrit zirkonya dayanaklarda zirkonya dayanağının kron ile birlikte kırığı, hibrit BioHPP dayanaklarda ise daha çok kron kırığı gözlemlenmiştir. Çalışmamızın sınırlamaları dahilinde sonuçları göz önüne alındığında, titanyum altyapılı BioHPP implant dayanağının literatürde belirtilen anterior bölgedeki maksimum çiğneme kuvvetlerine dayanıklı olduğu ve fonksiyon anlamında titanyum altyapılı zirkonya implant dayanağına eş değer bir alternatif oluşturduğu görülmüştür.

Comparison of Fracture Strength of CAD/CAM Monolithic Lithium Disilicate Crowns Supported by Esthetic Biohpp, Zirconia and Titanium Implant Abutments after Chewing Simulator and Thermal Cycling Aging Tooth-coloured zirconia (YTZ) abutments with titanium bases can be advised as an alternative due to metalic colour of titanium abuments in anterior region. However, it suffers from thermal changes and dynamic loading fatigue that might affect its long-term clinical performance. Alternatively, tooth-coloured ceramic reinforced PEEK (polyetheretherketone) abutments have been increasingly used in the anterior region. However, there is no literature on the mechanical behavior of this abutment. The purpose of this study to is investigate the effects of CAD/CAM monolithic lithium disilicate crowns on titanium, titanium base zirconia and titanium base BioHPP implant abutments, which are used to provide aesthetic and functional properties in anterior single tooth defect, after dynamic loading in a chewing simulator in vitro and subsequent aging by thermal cycling, then to compare the fracture toughness values. In our study we used 3 groups of 36 implant abutments with equal platform diameter (3.5 mm) and internal hexagonal length (2.2 mm), including 12 for each group prefabricated titanium, prefabricated titanium base zirconia and prefabricated titanium base BioHPP. In all groups, monolithic CAD/CAM lithium disilicate (IPS e.max CAD) was used as a crown restoration material. Our samples were embedded into an acrylic resin to make a 30º angle with the vertical plane. The crowns were cemented to the abutments which were screwed with a resin cement (Panavia V5). The dynamic loading is designed to apply 480.000 cycles in distilled water at room temperature (22 ºC) with a force of 100N with 2 mm vertical, 0.5 mm horizontal motion in the biaxial chewing simulator, reflecting the 2 year period at 1,6 Hz chewing frequency. After dynamic loading, thermalcycling was applied 2000 cycles between 5°C and 55°C. Then the samples which did not fail were taken into an instron (universal) test machine and the fracture strength under static load applied at 0.5mm / min was measured and fracture patterns were examined under the stereo microscope. The differences among the groups were determined by 1-way analysis of variance (ANOVA) and post hoc Tukey tests. Statistical significance level of p?0.05 was considered. The fracture strength mean values of monolithic lithium disilicate crowns were 787.80 ± 120.95 N for titanium abutments, 623.93 ± 97.44 N for titanium base zirconia abutments, 602.93 ± 121.03 N for BioHPP hybrid abutments. The fracture strength mean values of crowns on the titanium abutments were significantly different and higher (p=0.001) from both groups while no statistically significant differences were found between fracture strength mean values of crowns on the titanium base zirconia and BioHPP hybrid abutments. While more screw fractures were observed on titanium abutments, the zirconia abutment was broken with crowns and more crown fractures were observed on the hybrid BioHPP abutments. Considering the results of our study, it was found that hybrid BioHPP abutments were resistant to the maximum chewing forces which specified in the literature and are considered an equivalent alternative to two piece zirconia abutments in a single-implant restoration with regard to function in the anterior region.