Lazer uygulamasının erken osteoartrit tedavisinde etkinliği
Abstract
Bu çalışmada, kimyasal olarak oluşturulan sıçan osteoartrit (OA) modelinde Infrared Galyum-Arsenid (Ga-Ar) lazer tedavisinin erken dönemde diz eklem kıkırdağı ve ağrı üzerindeki etkilerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada ağırlıkları 250-300 gr olan 56 adet Wistar Albino sıçan kullanıldı ve sıçanlar 3 gruba ayrıldı. Kontrol 1'de (K-1) 32 sıçanın sol diz eklemine intraartiküler serum fizyolojik, kontrol 2 de (K-2) aynı 32 sıçanın sağ diz eklemine intraartiküler 1 mg monoiodoasetat (MİA), deney (D) grubunda 24 adet sıçanın sağ dizlerine 1mg MİA uygulandı, 24 saat sonrasında Ga-Ar lazer tedavisi başlandı ve 15 gün boyunca 24 saat ara ile uygulandı. Günlük olarak diz bükme testi uygulandı. K-1 ve K-2 de yer alan 8'er rata 1,7,15 ve 30.; D grubundaki 8'er sıçana ise 7,15 ve 30. günlerde ötenazi uygulanarak diz eklemleri alındı ve ışık mikroskobunda histopatolojik olarak değerlendirildi. İstatistiksel değerlendirme sonucunda; K-1 ve K-2 grupları arasındaki total skorlar arasındaki değerlendirmede; tüm zaman noktalarında belirgin fark bulundu (p=0.001, p=0.002). Bununla birlikte D ile K-2 grupları karşılaştırıldığında, istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmamış (p>0.05) olup, total skorlar için D grubunda daha düşük değerler izlendi. Diz bükme testi uygulanan K-1, K-2 grupları arasında injeksiyonun 2 ve 3. günlerinde yapılan istatistiksel değerlendirmede anlamlı fark saptandı (p<0.001), ancak K-2 ve D grupları arasında aynı zaman dilimindeki değerlendirmede anlamlı fark saptanmadı (p>0.05). Bu sonuçlar; Ga-Ar lazer tedavisinin erken dönem OA'da (ilk 30 günde) etkili olmadığını, hastalığın inflamatuar ve dejeneratif sürecine etki ederek ilerleyici özelliğini engelleyebilecek yeni tedavi protokolleri geliştirilmesini amaçlayan çalışmalar yapılmasının uygun olacağını düşündürmektedir. D grubundaki daha düşük ancak istatistiksel olarak belirgin olmayan skorlar lazer tedavisinin kondroprotektif etkilerinin gösterilebilmesi için ileri düzeyde klinik, prospektif ve deneysel çalışmalara ihtiyaç olduğunu göstermektedir. In this study, it was aimed to search the efficacy of Infrared Galyum-Arsenid (Ga-Ar) laser treatment on articular cartilage of the knee joint and pain using a rat model of early ostearthritis (OA). 56 Wistar Albino rats weighting 250-300 gr. were allocated to 3 groups. In control-1 (C-1), the left knee joints of 32 rats were intraarticularly given physiologic saline. In control-2 (C-2), the right knee joints of the same 32 were intraarticularly given 1 mg of monoiodoacetate (MIA). In experimental group (E), the right knee joints of 24 rats were intraarticularly given 1 mg of MIA followed by Ga-Ar laser treatment, started day after MIA injection and administered daily for 15 days. Knee bending test was applied daily. Eight rats were euthanatized at the 1st, 7th,15th and 30th days in groups C-1 and C-2 and at the 7th,15th and 30th days in group E, and knee joints were processed for the routine histopathological evaluation under a light microscope. Statistical evaluation revealed there were significant difference between C-1 and C-2 at all time points for the total scores (p=0.001, p=0.002). However, there were no significant differences between groups C-2 and E for the total scores (p>0.05) although scores in group E were lower. For the knee bending test, significant differences were found between groups C-1 and C-2 for the 2nd and 3rd days of injection (p<0.001); however, no significant differences were found between groups C-2 and E at any time points (p>0.05). Ga-Ar laser treatment seems ineffective at early OA (the first 30 days). New treatments should be introduced to interfere the inflammatory and degenerative process of OA. Statistically insignificant but lower scores in group E may suggest that laser treatment may have chondroprotective effects that should be revealed through further clinical, prospective and experimental studies.