Paradiplomasi teorisi: Üniter ve federal devletler üzerine bir inceleme

Abstract

Diplomatik ilişkiler yürütme yeteneği genellikle ulus-devletlerde merkezi idareye özgü bir özellik olarak kabul edilir. Yüzyıllar boyunca uluslararası siyaset arenasında egemenliğin kaynağı olarak kendini gören devletin, diplomasideki tek aktör konumu; küreselleşme, demokratikleşme ve yerelleşme gibi olguların etkisiyle olumsuz olarak etkilenmeye başlamıştır. Özellikle II. Dünya Savaşının ardından ortaya çıkan siyasi ve ulus-üstü entegrasyonlar; soğuk savaş döneminden sonra yerel ve bölgesel birlikteliklere evrilerek paradiplomasiyi ortaya çıkaran yerel diplomasi hareketini profesyonelleştirmiştir. Dolayısıyla yerel ve bölgesel yönetimlerin uluslararsı ilişkilere ve diplomasiye katılımı; demokratikleşmenin bir ön koşulu olarak kabul görmeye başlamıştır. "Paradiplomasi" olarak bilinen yerelin dış ilişkilerdeki diplomatik girişimleri; aynı zamanda küresel ekonominin ve karmaşık karşılıklı bağımlılığın da bir sonucudur. Üniter ve federal devletlerin bu yeni gerçeği kabul etme konusunda, başlangıçtaki isteksizliklerine rağmen; paradiplomasi, çeşitli jeopolitik bağlamlarda devletler ve uluslararası kuruluşlar tarafından hızla tanınmakta ve yasal prosedürleri harekete geçirmektedir. Araçsal değerinin ötesinde, paradiplomasi; her zaman kolektif kimliklerin küresel ölçekte temsilini kolaylaştıran, genel olarak daha büyük bir kitlenin yerel, bölgesel ve küresel taleplerini uluslararası alanda söylem haline getiren siyasi faillik biçimidir. Dolayısıyla ulus-altı birimlerin paradiplomatik faaliyet gerçekleştirmesi; devletler tarafından özerklik ve bağımsızlık elde etmeye çalışan yereller olarak görülmesi anlamına gelmemektedir. Bunun aksine yerel birimler, mevzuat çerçevesinde merkezi yönetim politikalarına paralel bir diplomatik ilişki geliştirme yeteneğine sahiptir. Sonuç olarak paradiplomasi, protodiplomaside mevcut olan ayrılıkçı bir süreci ihtiva etmemekte, ulusal izolasyonu sağlayarak uluslararası etnopolitik çalışmanın bir parçası olmamakta ve süreç olarak uluslararasılaşma; yerel dış politikayı, yerel dış politika da paradiplomasiyi doğurmaktadır.

Ability to manage diplomatic relations is generally considered a central administration-specific feature in nation states. The position of the state as the only actor in diplomacy, which has seen itself as the source of sovereignty in the international political arena for centuries has begun to be negatively affected by the effects of phenomena such as globalization, democratization and localization. Especially the political and supranational integrations that emerged after World War II have professionalized the local diplomacy movement, which revealed the paradiplomacy, by evolving into local and regional associations. Therefore, the participation of local and regional governments in international relations and diplomacy has started to be accepted as a prerequisite for democratization. The diplomatic initiatives of the local in foreign relations, known as "paradiplomacy" is also a result of the global economy and complex interdependence. Despite the initial reluctance of the unitary and federal states to accept this new reality, paradiplomacy is rapidly recognized by states and international organizations in various geopolitical contexts and mobilizes legal procedures. Beyond its instrumental value, paradiplomacy is a form of political agency that always facilitates the representation of collective identities on a global scale, and that generally makes the local, regional and global demands of a larger audience into a discourse in the international arena. Therefore, performing paradiplomatic activities by sub-national units does not mean that they are seen by states as locals trying to achieve autonomy and independence. On the contrary, local units have the ability to develop diplomatic relations in line with central government policies within the framework of legislation. As a result, paradiplomacy does not contain a separatist process that is present in protodiplomacy or becomes a part of international ethnopolitical work by providing national isolation, and as a process, internationalization creates the local foreign policy and the local foreign policy creates paradiplomacy.