"Cellât ve Ağlayan Yüz" adlı hikâyenin gösterge bilimsel açıdan çözümlemesi

Abstract

Araştırma Konusu: Dil düzleminde belirmediği sürece anlam, çözümlenmemiş bir veri, biçimlenmemiş bir tözdür ve her dilde değişik biçimlerde şekillenir. Başka bir ifadeyle, aynı anlam farklı dillerde değişik biçimlere bürünür. Bu biçimleri ise dilin işlevleri belirler. Anlamın her seferinde yeni bir biçimin tözü olması dışında var olma olanağı yoktur. Bu durum dilsel içerikte özgül bir biçimin, yani içeriğin biçiminin oluşması demektir Göstergebilim anlamın nasıl oluşturulduğu ve gerçekliğin nasıl sunulduğu sorularını göstergelerden yola çıkarak, dilbilimsel ve mantıksal yöntemler aracılığıyla yanıtlamaya çalışır. Araştırma Yöntemi: Bu çalışmada, Orhan Pamuk’un “Kara Kitap” adlı romanında yer alan “Cellat ve Ağlayan Yüz” adlı hikaye, Gremias’ın eyleyenler modeli aracılığıyla, göstergebilimsel açıdan çözümlenmiştir. Bu amaçla, ilkin yüzeysel metin düzeyinde, metnin öne çıkan özellikleri üzerinde durulmuştur. Sözdizimi ve temel anlamsal düzeyde, metin kesitlere ayrılarak her kesitin sahip olduğu çekirdek işlevler ve belirtiler belirlendikten sonra, burada yer alan kesit içi çatışmalar ve çelişkiler göstergebilimsel karelerle çözümlenmiştir. Sonuç: Göstergebilimsel çözümleme sonucunda elde edilen verilerle kurmaca ve yaşam arasındaki ilişkiyi gösteren derin anlamsal düzeye ulaşılmış ve hikâyenin en alt katmanında yer alan ileti ortaya konulmuştur.

Problem statement: Meaning is unclassified data and unshaped substance unless it exists on language level, which different languages form in various forms. That is to say that the same meaning is formed differently by each language. The said forms are the results of the functions of languages. Meaning cannot exist on its own except that it is the substance of a new form, which means that a specific form of language content arises as the make up of essence. Semiotics tries to answer the questions how meaning is created and how reality is projected by employing linguistics and logical methods drawing on signs. Method: The study analyzes the story entitled “The Executioner and the Weeping Face“ in “Black Book“ by Orhan Pamuk on the basis of A. J. Gremias‘ actant model from semiotic point of view. To this end, evident features of the story are dealt with first and having clarified core functions and signs of each segment of the text on syntactic and semantic levels, contradictions and conflicts in here are displayed through semiotic squares. Result: By the help of data gained through semiotic analysis the main argument of the story hidden at the base level is displayed after deep meaning is reached and the relation between real life and fiction is revealed.