Özcan, Merve Suna ÖzelAteed, Ejazul Haq2025-01-212025-01-212024https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=weFMBHaUra8rsS5wi2bmHGV0S3F5VVH3_u1yK7Zd2U-xL2RHFevZy9W3MfiVBRomhttps://hdl.handle.net/20.500.12587/21320Sosyal Bilimler Enstitüsü, Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalıİkinci Dünya Savaşı sonrasında ortaya çıkan yeni liberal düzen, Soğuk Savaş sonrası dönemin ilk on yılında tartışmasız hegemonya olarak olgunlaşmıştır. Amerika Birleşik Devletleri ve Avrupa Birliği, Soğuk Savaş'ın sona ermesiyle birlikte maddi ve normatif değerler açısından uluslararası sistemde tek hakim güç konumuna gelmiştir. Ancak son yirmi yılda bu sistem yavaş yavaş yerini hayal kırıklığına ve düşüş eğilimine bırakmıştır. Bu arada Soğuk Savaş'ın sonlarına doğru Uluslararası İlişkiler teorileri de zamanın ve mekânın getirileri doğrultusunda farklı boyutlar dikkate alınarak bilim adamları tarafından revize edilmiştir. Bu çalışma öncelikle hegemonyanın çöküşüne ilişkin kavramsal çerçeveyi tartışmayı amaçlamaktadır. Bu bağlamda hegemonyanın gerileyişi neo-Gramscici perspektiften incelenecektir. Hegemonyanın ortaya çıkışının, uluslararası sistemde var olmasının ve gerilemesinin sadece maddi unsurlara dayanmadığı, maddi olmayan bileşenlerin de içinde barındırdığı düşünülebilir. Bu anlamda liberal hegemonyanın gerilemesi dört açıdan incelenebilir: Hegemonun ideolojisinin zayıflığı, hegemonun müttefikleri arasındaki ayrılıklar, maddi ve normatif savaş. Tezin temel yaklaşımı hegemonik lider olarak ABD ve ideoojik bağlamda yakın ve mütefiki olarak AB'nin normatif güç açısından fiilen gerilediği varsayımıdır. Vaka çalışması metodolojisi ve tanımlayıcı analitik bir yaklaşımın kullanılmasıyla, tez hem teorik tartışmalara odaklanacak hem de Amerikan hegemonyasının iç politika ve dış politika perspektiflerinden çöküşünü inceleyecektir. Son olarak, Avrupa'nın liberal gündeminden ayrılışı, AB siyasi ortamındaki farklılıklar incelenerek tartışılacaktır. Anahtar Kelimeler: Liberal Hegemonya, Neo-Gramscianizm, Amerika Birleşik Devletleri, Avrupa Birliği, DemokrasiThe nascent liberal order, which emerged after WWII, matured as an unchallenged hegemony in the first decade of the post-Cold War period. With the end of the Cold War, the United States and the European Union have become the sole dominant power in the international system in terms of material strength and normative values. However, in the last twenty years, this system has gradually frustrated and experienced a downward trend. Meanwhile, towards the end of the Cold War, the theories of International Relations were also revised by scholars as different dimensions were taken into account in line with the requirements of time and space. This study aims to firstly discuss the conceptual framework concerning the decline of hegemony. In this connection, the decline of hegemony will be studied from neo-Gramscian perspective. It can be assumed that the emergence, survival in the international system and decline of hegemony is not only based on material elements, but non-material components also play a prominent role. In this sense, the decline of liberal hegemony can be analyzed from four perspectives: the weakness of the hegemon's ideology, divergence among the hegemon's allies, material and non-material warfare. The basic approach of the thesis is the assumption that the US, as the hegemonic leader, and the EU, as its close ally in terms of ideology, have declined in the aspect of normative power. By employing case study methodology and by utilizing descriptive analytical approach, the thesis will focus on both theoretical debates and examination of the decline of American hegemony from domestic and foreign policy perspectives. Finally, Europe's departure from the liberal agenda will be discussed by examining differences in the EU political environment. Key Words: Liberal Hegemony, Neo-Gramscianism, United States, European Union, Democracyeninfo:eu-repo/semantics/openAccessUluslararası İlişkilerInternational RelationsMaster Thesis1265846913