Kılıçarslan, Seda Kara2020-06-252020-06-252019Bu yayın açık erişimli değildir.1306-9802https://app.trdizin.gov.tr/publication/paper/detail/TXpReE9UUXpNdz09https://hdl.handle.net/20.500.12587/803Sübjektif imkansızlık kavramı, öğretide aksini kabul eden bir yaklaşım olmakla birlikte, benzer hukuki kurumlarınuygulama alanlarını belirlemek bakımından önemli bir işleve sahiptir. Bu bağlamda hukuki sonuç ve uygulama şartlarıbakımından, farklılığı olan benzer kavramlardan ayırt edilmesi itibariyle gri bir alanın var olduğu görülmektedir.Bu sebeple hukuki kurumları birbirine alternatif olarak görmekten ziyade, uygulama alanlarının sınırını belirlemekgerekmektedir. Sübjektif imkansızlık kavramı da, bu çerçevede kavramlar arasında en kesişmeye eğilimli kavramolarak, aşırı ifa güçlüğü, temerrüt ve objektif imkansızlık kavramları arasında ayırımı yaparak, belirleyici bir sınırçizebilecek niteliktedir.Although the concept of subjective impossibility is an approach that accepts the opposite in teaching, it has animportant role in determining the application areas of similar legal institutions. In this context, it is seen thatthere is a gray area in terms of distinguishing it from similar concepts that differ in terms of legal conclusion andimplementation conditions. For this reason, it is necessary to determine the boundaries of the application areasrather than seeing the legal institutions as alternatives to each other. As the most intersecting concept among theconcepts in this framework, the concept of subjective impossibility has the quality of drawing a definitive boundaryby distinguishing among the concepts of over-performance difficulty, delinquency and objective impossibility.trinfo:eu-repo/semantics/closedAccessArticle14150306320trdizinikyoktur