Gültekin, İbrahim2025-01-212025-01-2120201308-50692149-0651https://doi.org/10.30767/diledeara.782583https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/461032https://hdl.handle.net/20.500.12587/22463İmla ve noktalama birbirini tamamlayan, yazıyı anlaşılır kılan iki temel ögedir. Okul dönemi ile birlikteimla ve noktalama kuralları kademeli bir şekilde öğrenciye kazandırılmaya çalışılmakta ve bu kurallarıöğrencinin sadece okulda değil, yaşamı boyunca yazılı üretimlerinde kullanması hedeflenmektedir. Ancakkonuyla ilgili yapılan araştırmalarda öğrencilerin her kademede imla ve noktalamaya ilişkin eksikliklerinin olduğunu ifade edilmektedir. Bu çalışmada noktalama işaretlerinin kullanımının ve imla kurallarınınişlevsel öğretimine yönelik bağlam temelli bir öğretim yapılması gerektiği düşüncesi Oğuz Atay’ın “Neevet ne hayır!” hikâyesi ile örneklendirilmektedir. Oğuz Atay 70’li yıllarda Türk edebiyatına roman vehikâyeleriyle katkı sunmuş önemli bir yazardır. Söz konusu hikâyesinde yanlış kullanımlar vasıtasıyla imlave noktalamanın ehemmiyetini okura göstermektedir. İmla ve noktalamanın yazı için öneminin bir metiniçerisinde vurgulandığı tipik bir örnek olan “Ne evet ne hayır!” adlı eserde büyük harf kullanımı, alıntıkelimelerin yazımı, nokta, soru işareti gibi yazılan cümlelerin daha anlaşılır olmasını sağlayan yazınındestekleyici unsurlarının kullanımı, yanlış kullanımı veya kullanılmayışları belirlenerek Türkçe yazma becerisinin kazandırılması ve geliştirilmesi sırasında doğru ve güzel yazma hedefi için metin odaklı öğretimkonusunda bir bakış açısı sunmak amaçlanmaktadır.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessEğitimEğitim AraştırmalarıEdebiyatDil ve Dil BilimArticle1122113610.30767/diledeara.782583461032