Oğurel, TevfikOğurel, ReyhanOnaran, ZaferÖrnek, NurgülYumuşak, ErhanÖlmez, Yaşar2025-01-212025-01-2120192149-8296https://doi.org/10.18663/tjcl.341335https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/413927https://hdl.handle.net/20.500.12587/22970Amaç: Kliniğimize glob yaralanması nedeniyle başvuran çocukların epidemiyolojik ve klinik özellikleri ile tedavi sonuçlarını değerlendirmek.Gereç ve Yöntemler: Bu retrospektif çalışmaya 01.01.2014 ile 01.07.2017 tarihleri arasında glob yaralanması nedeniyle başvuran 0-16 yaş arası 57 hastanın 57 gözü dahil edildi. Hastalar yaş, cinsiyet, travma nedeni, travma şekli (açık/kapalı) ve yeri, uygulanan tedavi ve görme keskinlikleri açısından değerlendirildi.Bulgular: Çalışmaya dâhil edilen 57 çocuğun 37’si (%64,9) erkek, 20’si (%35,1) kız çocuğuydu. Çocukların yaş ortalaması 7,63±4,27 yıl (1-16) idi. Çocuklar 0-5 yaş (bebek ve okul öncesi), 6-10 yaş (ilköğretim) ve 11-16 yaş (ortaöğretim) olmak üzere üç yaş grubuna ayrıldı. En fazla yaralanma vakası %42,1 (n=24) oranı ile 6-10 yaş grubundaki çocuklar arasında idi. Bunu 0-5 yaşları arasındaki (%33,3, n=19) ve 11-16 yaşları arasındaki (%24,6, n=14) çocuklar izledi. Tüm yaş grupları karşılaştırıldığında travmaya maruz kalan erkek sayısı kızlardan istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksekti (p=0,02). Hastaların 26’sı (%45,6) açık, 31’i (%54,4) kapalı glob yaralanması ile hastanemize başvurmuştu.Sonuç: Çoğu göz yaralanması basit tedbirlerle önlenebilirken, travmaya maruz kalan çoğu çocuk psikososyal gelişimlerini ciddi şekilde engelleyebilecek görme bozukluğu yaşayabilmektedir. Basit, koruyucu tedbirler uygulandığı takdirde kazaların büyük bir kısmının önlenebileceği bilinmelidir.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessSağlık Politikaları ve HizmetleriGöz HastalıklarıSağlık Bilimleri ve HizmetleriPediatriArticle10224224610.18663/tjcl.341335413927