Sertel, MeralŞimşek, Tülay TarsusluYümin, Eylem TütünBayraktaroğlu, Filiz2025-01-212025-01-2120162651-4265https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/246265https://hdl.handle.net/20.500.12587/22975Amaç: Bu çalışma, engelli çocuğa sahip annelerde vücut algısı, depresyon düzeyi ve yaşam memnuniyeti arasındaki ilişkiyi değerlendirmek amacıyla planlanmıştır. Yöntem: Çalışmaya 62 kronik engelli çocuğa sahip anne katılmıştır. Çalışmaya dâhil edilen bireylerin demografik bilgileri alındıktan sonra, depresyon düzeyini belirlemek için Beck Depresyon Skalası, vücut algısını belirlemek için Vücut Algısı Ölçeği ve yaşam memnuniyetini belirlemek için ise Yaşam Doyumu Ölçeği kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmaya katılan bireylerin yaş ortalaması 40.08±8.09 yıl idi. Yapılan korelasyon analizinde, kronik engelli çocuğa sahip annelerde depresyon ile vücut algısı arasında pozitif yönde ve depresyon ile ve yaşam memnuniyeti arasında negatif yönde bir ilişki bulunmuştur. (p<0.05). Vücut algısı ile yaşam memnuniyeti arasında bir ilişki bulunamamıştır (p>0.05). Sonuç: Çalışmanın sonunda, engelli çocuk annelerinin yaşam memnuniyetleri ile depresyon düzeyi arasında bir ilişkinin olduğu, fakat yaşam memnuniyeti ile vücut algısı arasında bir ilişkinin olmadığı tespit edilmiştir. Engelli çocuk annelerinde yaşanabilecek olumsuzluklar annenin beden algısında bozulmaya ve yaşam kalitesinde azalmaya da neden olabilmektedir. Engelli çocuğa sahip anneler yararlı olabilecek gerekli yardım ve hizmetleri alabilmeleri için teşvik edilmelidir.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessSağlık Politikaları ve HizmetleriPsikolojiArticle0373350246265