Kamer, Saadet2025-01-212025-01-2120241300-0209https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/1269437https://hdl.handle.net/20.500.12587/21793Modern ceza muhakeme hukukunun amacı, evrensel hukuk kural- ları dikkate alınarak maddî gerçeği ortaya çıkarmaktır. Maddî gerçeğe ulaşmak amacıyla gerçekleştirilen yargılama sürecinde hatalar ya da daha geniş ifade ile hukuka aykırılıklar meydana gelebilmektedir. Yargı- lama sürecinde gerçekleşen hukuka aykırılıkların giderilmesi, uygulama birliğinin sağlanması ve adalete güvenin artırılması amacıyla “kanun yolları sistemi” kabul edilmiştir. Kanun yolu sistemi ile; mahkemelerin verdikleri kararlar bir başka mahkeme tarafından denetlenmekte, bulun- ması halinde hukuka aykırılıklar giderilmektedir. Ülkemizde 2005 yılın- da ceza muhakeme hukukunda reform gerçekleştirerek; istinaf kanun yolunu uygulamaya geçirilmiş, temyizde sebeple sınırlı inceleme ilkesi benimsemiş, belirlenen ceza miktarı üzerindeki mahkûmiyet kararlarının kendiliğinden temyize tabi olması ilkesinden (otomatik temyiz) vazge- çilmiş, bölge adliye mahkemelerinin bir kısım kararlarına yönelik temyiz yasa yoluna başvurulabilme kuralı kabul edilmiştir. Makalede; ceza yargılama hukukumuza 5271 sayılı Kanun’la gi- ren “temyizde sebeple sınırlı inceleme ilkesi” öncelikle insan hakları kapsamında ele alınacak, bu ilkenin kapsamı incelenecek, Yargıtay kararları kapsamında bu ilkenin nasıl yorumlandığı ortaya konulacak- tır. Bu Makalede; temyiz kanun yolunda “sebep” kavramının ne oldu- ğu, bu kavramının nasıl somutlaştırılması gerektiği, maddi ve yargı- lama hukukuna ilişkin temyiz sebeplerinin neler olduğu ve Yargıtay’ın sebeple sınırlı temyiz incelemesini nasıl yaptığı açıklanacaktır.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessHukukArticle5038839281269437