Gümüş, İskenderBulut, Hakan Giray2025-01-212025-01-212022https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=r4I1HnmXxFQovUpyAyUmxOAsdI6iyV4eVtcCylE9fUvNAJxaJjqQTOVO3HCijqX7https://hdl.handle.net/20.500.12587/20871Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Ana Bilim DalıModern anlamda sosyal devletin ortaya çıkışı ile birlikte, ülkelerin benimsemiş oldukları modeller, akademik çalışmaların ışığında günümüzdeki tanımı ile refah rejimlerini oluşturmuştur. Uygulandığı ülkenin benimsediği ekonomik, sosyo-kültürel ve yönetimsel araçlar çerçevesinde belirlenen refah rejimleri sosyal harcamaların yönünü tayin etmede bir projeksiyon çizmektedir. Aynı refah rejimine tabi olan ülkelerin bazı lokal farklılıklarla birlikte sosyal politika programları benzerlik göstermektedir. Aktif yaşlanma sosyal devletin alanına giren dezavantajlı grupların belki de en genişi olan yaşlılarla alakalı geliştirilen ve uygulama açısından ülkeler arasında bazı farklılıklar bulunan politikalara verilen genel bir ad olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu tezde refah kavramı ve gelişim süreci ele alınarak refah rejimlerinin sınıflandırması aktarılmaya çalışılmıştır. Ayrıca refah rejimi sınıfı olarak öne çıkan Güney Avrupa Refah Rejimine tabi olduğu düşünülen Türkiye, İspanya, İtalya ve Yunanistan refaha dair unsurlar çerçevesinde incelenerek karşılaştırılmış, farklılıkları ve benzerlikleri gözler önüne serilmeye çalışılmıştır. Bunun yanı sıra, refah temelinde aktif yaşlanmaya dair literatür eleştirel perspektifle ele alınmış ve Türkiye özelinde aktif yaşlanma politikaları incelenmiştir. Yetersiz olduğu düşünülen noktalarda kıyaslanan diğer ülkelerdeki uygulamalar izinde politika önerileri sunulmuştur.With the emergence of the social state in the modern sense, the models adopted by the countries have created welfare regimes with today's definition in the light of academic studies. The welfare regimes determined within the framework of the economic, socio-cultural and administrative tools adopted by the country in which they are applied draw a projection in determining the direction of social expenditures. The social policy programs of the countries that are subject to the same welfare regime are similar with some local differences. Active aging emerges as a general name given to the policies developed for the elderly, perhaps the largest of the disadvantaged groups within the scope of the social state, and which have some differences between countries in terms of implementation. In this thesis, the concept of welfare and its development process are discussed and the classification of welfare regimes is tried to be conveyed. In addition, Turkey, Spain, Italy and Greece, which are thought to be subject to the Southern European Welfare Regime, which stands out as the welfare regime class, were examined and compared within the framework of welfare elements, and their differences and similarities were tried to be revealed. In addition, the literature on active aging on the basis of welfare was reviewed and active aging policies in Turkey were examined. Policy recommendations are presented following the practices in other countries, which are compared at points considered insufficient.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessSosyal HizmetSocial WorkÇalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileriDoctoral Thesis1250781230