Türkyılmaz, AliYurtseven, Fatma Durna2025-01-212025-01-212023https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=nLNfCsWgUluh5T2iyudShhpNCTRVmngGrL9FAOS9tqbGyKa5n_bftkWuuVkFKkfuhttps://hdl.handle.net/20.500.12587/20510Diş Hekimliği Fakültesi, Endodonti Ana Bilim DalıBu çalışmanın amacı, rezin ve kalsiyum silikat içerikli iki farklı kanal dolgu patıyla doldurulmuş oval kanallardan kanal dolgu materyallerinin uzaklaştırılmasından sonra kullanılan EDDY, pasif ultrasonik irrigasyon (PUİ), PIPS ve XP-endo Finisher R (XPFR) ile yapılan aktivasyon işlemlerinin temizleme etkinliğini karşılaştırmaktır. Bu çalışmada 88 adet tek köklü, tek kanallı, oval şekilli mandibular premolar dişler kullanıldı. Kök uzunluğunun 16 mm'de standardizasyonu için dişler dekorone edildi. Kök kanalları, ProTaper Universal eğeleri (Dentsply Maillefer, Ballaigues, İsviçre) kullanılarak crown-down tekniği ile F4'e kadar genişletildi. Dişler kullanılan kanal dolgu patına göre randomize 2 gruba ayrıldı. Kanal dolgu patı olarak AH Plus (Dentsply DeTrey, Konstanz, Almanya) ve Sure Seal Root (SureDent Corporation, Seongnam, Korea) kullanılarak kök kanalları soğuk lateral kondenzasyon tekniğiyle dolduruldu. Dişler kanal dolgu patının sertleşmesini sağlamak için 2 hafta boyunca 37 °C ve %100 nemde tutuldu. Sonra ProTaper Universal Retreatment eğeleri (Dentsply Maillefer) ve F4 eğesi kullanılarak kanal dolgu materyalleri uzaklaştırıldı. Daha sonra tüm dişler uzunlamasına ikiye ayrıldı. Dijital görüntüler dental operasyon mikroskobu (OPMI Pico; Carl Zeiss Meditec, Jena, Almanya) kullanılarak her iki yarıdan elde edildi ve bilgisayara aktarıldı. Uzaklaştırılamayan kanal dolgu materyalinin yüzdesi görüntü analiz yazılım programı olan ImageJ (V. 1.8.0_172) kullanılarak ölçüldü. Kanal dolgu materyali kalıntıları içeren örneklere irrigasyon aktivasyonu uygulamak için her iki diş yarısı mum kullanılarak birleştirildi. Örnekler irrigasyon aktivasyonu tekniğine göre EDDY (VDW, Münih, Almanya), PUİ, PIPS ve XPFR (FKG Dentaire, La Chaux-de-Fonds, İsviçre) olmak üzere randomize 4 alt gruba ayrıldı ve aktivasyon işlemleri uygulandı. Aktivasyon işlemlerinden sonra uzaklaştırılamayan kanal dolgu materyali yüzdesi yine aynı yöntemlerle değerlendirildi. Gruplar arasındaki farklılıklar incelenirken değişkenler normal dağılmadığı için Mann Whitney U ve Kruskal Wallis-H Testinden yararlanıldı. Kruskal Wallis-H Testinde anlamlı farklılıkların görülmesi durumunda Post-Hoc Çoklu Karşılaştırma Testi olarak Bonferroni Düzeltmeli Man Whitney U testi ile aralarında farklılık olan gruplar belirlendi. Aktivasyondan önce ve aktivasyondan sonra uzaklaştırılamayan kanal dolgu materyalinin ikili karşılaştırılmasında Wilcoxon Testi kullanıldı. Anlamlılık düzeyi 0,05 olarak kabul edildi. AH Plus ve Sure Seal Root kanal dolgu patları kök kanal duvarından benzer miktarlarda uzaklaştırıldı (p>0,05). EDDY, PUİ, PIPS ve XPFR hem AH Plus grubunda hem de Sure Seal Root grubunda uzaklaştırılamayan kanal dolgu materyali miktarını önemli ölçüde azalttı (p<0,05). Kanal dolgu patından bağımsız olarak EDDY, PUİ ve XPFR aktivasyon tekniklerinin kanal dolgu materyali kalıntılarını uzaklaştırmadaki etkileri benzerdi (p>0,05) ve bu aktivasyon teknikleri anlamlı derecede PIPS'den daha etkiliydi (p<0,05). EDDY, PUİ ve XPFR'nin aktivasyonu, oval kök kanallarının mekanik yeniden tedavisinden sonra dolgu kalıntılarının çıkarılmasında PIPS tekniğinden önemli ölçüde daha iyi performans gösterdi. Genel olarak, irrigasyon aktivasyonu birkaç numune dışında dolgu kalıntılarını tamamen ortadan kaldıramadı.The aim of this study is to compare the cleaning efficiency of activation processes with EDDY, passive ultrasonic irrigation (PUI), PIPS and XP-endo Finisher R (XPFR) used after removing of the canal filling materials from oval canals filled with two different sealers containing resin and calcium silicate. In this study, 88 single-rooted mandibular premolar teeth with, straight and oval-shaped canals were used. The specimens were decoronated to obtain a standardized root length of 16 mm. The root canals were prepared by using ProTaper Universal files (Dentsply Maillefer, Ballaigues, Switzerland) up to F4 with a crown-down technique. The teeth were randomly divided into two groups according to the root canal sealer used. Root canals were filled with cold lateral condensation technique using AH Plus (Dentsply DeTrey, Konstanz, Germany) and Sure Seal Root (SureDent Corporation, Seongnam, Korea) as root canal sealar. The teeth were kept in 100% humidity at 37 °C for 2 weeks to allow the sealer to set. Then, canal filling materials were removed using ProTaper Universal Retreatment files (Dentsply Maillefer) and F4 file. Afterwards, all teeth were divided longitudinally into two halves. Digital images were obtained from both halves using a dental operating microscope (OPMI Pico; Carl Zeiss Meditec, Jena, Germany) and transferred to the computer. The percentage of residual canal filling materials was quantified using the image analysis software program that ImageJ (V. 1.8.0_172). Both halves of the teeth were reassembled using wax to apply irrigation activation to the samples containing residual canal filling materials. The samples were randomly divided into 4 subgroups as EDDY (VDW, Munich, Germany), PUI, PIPS and XPFR (FKG Dentaire, La Chaux-de-Fonds, Switzerland) according to the irrigation activation technique and activation procedures were applied. After activation processes, the residual canal filling materials were evaluated by the same methods. While examining the differences between the groups, Mann Whitney U and Kruskal Wallis-H Tests were used because the variables were not normally distributed. In case of significant differences in the Kruskal Wallis-H Test, the groups with differences were determined with the Man Whitney U test with Bonferroni Correction as the Post-Hoc Multiple Comparison Test. Wilcoxon Test was used in the pairwise comparison of residual canal filling material before and after activation. Significance level was accepted as 0.05. AH Plus and Sure Seal Root sealers were removed from the root canal wall in similar amounts (p>0,05). EDDY, PUI, PIPS and XPFR significantly reduced the amount of residual canal filling material in both AH Plus group and Sure Seal Root group (p<0,05). Regardless of the root canal sealar, the effects of EDDY, PUI and XPFR activation techniques were similar in removing the canal filling material remnants (p>0,05) and these activation techniques were significantly more effective than PIPS (p<0,05). Activation of EDDY, PUI and XPFR showed significantly better performance than PIPS technique in removing the filling remnants following mechanical retreatment of oval root canals. In general, irrigation activation was not able to completely remove the filling remnants except for a few samples.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessDiş HekimliğiDentistrySpecialist Thesis1103820130