Effect Of Sodium Thiosulfate On Bond Strength An Epoxy Resinbased Sealer To Sodium Hypochloride- And Citric Acid- Treated Dentin

Abstract

Aim: The aim of this study was to evaluate the effect of sodium thiosulfate on the bond strength of an epoxy resin-based sealer to NaOCl- and citric acid-treated dentin. Materials and Methods: Fifteen maxillary central incisors were selected. Three discs (1.0 ± 0.1 mm thick) were cut from the middle third of the roots. Two holes were prepared in the root dentin. All of the specimens were immersed in 5.25% NaOCl for 30 minutes, immersed in 10% citric acid for 1 minute and 5.25% NaOCl for 1 minute. The specimens were randomly distributed into 3 groups: group 1: control group (no irrigation); group 2: distilled water group (immersed in distilled water for 10 minutes); and group 3: sodium thiosulfate group (immersed in 5% sodium thiosulfate for 10 minutes). The holes were filled with an epoxy resin-based sealer. A push-out test was performed on each hole. The data were analyzed statistically. Results: The bond strength of the specimens irrigated with sodium thiosulfate was higher than that of the control group (P < 0.05). However, there was no significant difference between the control and the distilled water groups (P > 0.05). Conclusions: Within the limitations of the present study, it can be concluded that 5% sodium thiosulfate for 10 min increased the bond strength of the sealer to NaOCl- and citric acid-treated dentin.

Amaç: Bu çalışmanın amacı sodyum tiyosülfatın, epoksi rezin bazlı bir kanal patının NaOCl ve sitrik asit uygulanmış dentine bağlanma kuvvetine etkisini değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: On-beş maksiller santral kesici diş seçildi. Köklerin orta üçlüsünden üçer disk (1.0 ± 0.1 mm kalınlığında) kesildi. Kök dentinleri üzerinde ikişer adet boşluk hazırlandı. Tüm örnekler 30 dakika süreyle %5.25’lik NaOCl içinde, 1 dakika süreyle %10’luk sitrik asit içinde ve 1 dakika süreyle %5.25’lik NaOCl içinde bekletildi. Örnekler randomize olarak 3 gruba ayrıldı: grup 1: kontrol grubu: (irrigasyon yok); grup 2: distile su grubu (10 dakika süreyle distile su içinde bekletildi); ve grup 3: sodium tiyosülfat grubu (10 dakika süreyle %5’lik sodium tiyosülfat içinde bekletildi). Boşluklar epoksi rezin bazlı bir kanal patı ile dolduruldu. Her bir boşluğa push-out testi uygulandı. Veriler istatistiksel olarak analiz edildi. Bulgular: Sodyum tiyosülfatla irrige edilen örneklerin bağlanma kuvveti kontrol grubundan daha yüksekti (P < 0.05). Fakat, kontrol ve distile su grupları arasında anlamlı farklılık yoktu (P > 0.05). Sonuçlar: Çalışmanın sınırları dahilinde, 10 dakika süreyle %5’lik sodium tiyosülfatın, kanal patının NaOCl- ve sitrik asituygulanmış dentine bağlanma kuvvetini arttırdığı sonucuna varılabilir.