Effect of Low and High Dose Sugammadex on Erythrocyte Deformability in Streptozotocin- Induced Diabetic Rats

Abstract

Amaç: Eritrosit deformabilitesi eritrosit membranının özel yapısı ile ilgili bir fonksiyon olup, hücrenin dağılmadan oksijen taşımasına olanak sağlar. Diyabette görülen bozulmuş eritrosit deformabilitesi eritrosit agregasyonu ve mikrovasküler düzeydeki dolaşım bozukluğunun etkenlerinden biridir. Bu çalışmada sıçanlarda streptozosinle indüklenen diyabette yüksek ve düşük doz sugammadeksin eritrosit deformabilitesi üzerindeki etkisini araştırmayı amaçladık. Yöntemler: Ağırlıkları 225-300 gram arasında değişen 24 erkek Wistar albino sıçan rasgele 4 gruba ayrıldı. Grup K (kontrol; n=6), Grup DK (diyabet kontrol; n=6), Grup DR-16S (diyabet-rokuronyum-16mg sugamadeks; n=6) ve Grup DR96S (diyabet- rokuronyum-96mg sugammadeks; n=6). Kontrol ve diyabet gruplarındaki sıçanlara aynı hacimde %0.9 NaCl verildi. Diyabet oluşturmak için tek intraperitoneal enjeksiyonla 55 mg.kg-1 streptozosin (Sigma Chemical, St. Louis, MO, USA) uygulandı. Hayvanlar 30 gün süre ile izlendi ve takip süresinin sonunda kan örneklerinden eritrosit deformabilitesi ölçümü yapıldı. Bulgular: Kontrol grubundaki serum glukoz düzeyi DK, DR-16S ve DR-96S gruplarındakilerden anlamlı olarak düşük bulundu (p<0.0001). Diyabet oluşturulan sıçanlarda deformabilite indeksi anlamlı düzeyde yüksek bulundu (p<0.0001). Eritrosit deformabilitesi DR-96S grubunda Kontrol ve DK gruplarındakinden anlamlı olarak yüksek bulundu (p<0.0001 ve p=0.028). Sonuç: Bu çalışmada diyabetik sıçanlarda düşük doz sugammadeksin güvenli olduğunu gösterdik. Çalışmamazın sonuçları sugammadeksin eritrosit deformabilitesi ve mikro/makrosirkülasyon üzerindeki etkilerini araştıracak insan ve hayvan çalışmaları için yol gösterici olabilir

Objective: Erythrocyte deformability is a function of specially designed erythrocyte membrane properties and allows for the oxygen delivery without cell fragmentation. Impaired erythrocyte deformability in diabetes is one of the suspected factors that result in erythrocyte aggregation and the microvascular circulatory arrest. In this study, we aimed to investigate low versus high doses of sugammadex on erythrocyte deformability in streptozototocin-induced diabetic rats. Methods: Twenty-four male Wistar albino rats weighing between 225 and 300 gr were randomly divided into 4 groups. Group C (control; n=6), Group DC (diabetes sugammadex; n=6) and Group DR-96S (diabetes- rocuronium-96mg sugammadex; n=6). Rats in control and diabetes groups received a 0.9% NaCl solution at the same volume. Diabetes was induced by a single IP injection of streptozotocin (Sigma Chemical, St. Louis, MO, USA) at a dose of 55 mg.kg-1 body weight, and animals were kept alive for 30 days. At the end of the follow-up period animals' erythrocyte deformability was measured from blood samples. Results: Serum glucose was significantly lower in Group C as compared to Groups DC, DR-16S and DR-96S (p&lt;0.0001). The deformability index was significantly increased in the diabetic rats (p&lt;0.0001). It was significantly increased in Group DR-96S as compared to Group C and DC (p&lt;0.0001, p=0.028, respectively). Conclusion: In this study, we showed the safety profile of low dose sugammadex in diabetic rats in terms of the erythrocyte deformability. Our findings may lead to future animal and human studies investigating sugammadex effects on erythrocyte deformability and micro/macrovascular circulation