Üriner İnkontinansın Kadın Hastalarda Yaşam Kalitesi Ve Duygu Durum Üzerine Etkisi Ve Hastaların Egzersiz Farkındalık Düzeyleri

Abstract

AMAÇ: Üriner inkontinans (Üİ); kadınlarda ve yaşlılarda oldukça sık görülen, objektif olarak gösterilebilen istemsiz idrar kaçırma durumu olarak tanımlanmaktadır. Tedavisi planlanırken mutlaka pelvik taban kas egzersizini (PTKE) içermelidir. Biz bu çalışmada Üİ’ı olan hastaların yaşam kalitesi, duygu durumu ve etkileyen faktörler ile egzersiz farkındalıklarını ortaya koymayı amaçladık. GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışmaya Üİ’ı olan 40 kadın hasta dahil edildi. Hastaların demografik özellikleri, İnkontinans Şiddet İndeksi (İŞİ), Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ) ve İnkontinans Yaşam Kalitesi Ölçeği (İYKÖ) formları dolduruldu. BULGULAR: Hastaların yaş ortalaması 57,2 (36-79) idi. Hastaların %5’inin tedavisi PTKE içeriyordu. İŞİ skorları, %12,5 hafif, %45 orta, %25 şiddetli %17,5 çok şiddetli olarak saptandı. BDÖ skorlarına göre hastaların %32,5’inin skorları normalken, %30’unda hafif, %32,5’inde orta, %5’inde ağır depresyon saptandı. İYKÖ total skor medyan değerleri 66.3 iken, davranışların sınırlanması (DS) alt skoru 57.5, psikososyal etkilenme (PS) alt skoru 81.1, sosyal izolasyon (SI) alt skoru 66 olarak saptandı. İnkontinanslı hastalarda yaşam kalitesi ile inkontinans şiddeti arasında istatistiksel olarak anlamlı korelasyon saptandı (p<0,05). BDÖ ile İYKÖ arasında istatistiksel olarak anlamlı korelasyon saptandı (p <0,05). SONUÇ: Üriner inkontinans kadın hastaların yaşam kalitesini ve duygu durumunu olumsuz olarak etkilemektedir. Hastaların büyük bir kısmı egzersiz ile tedaviden haberdar değildir. Pelvik rehabilitasyonun önemi ve gerekliliği konusunda interdisipliner bakış açısıyla daha başarılı sonuçlar alınacağına inanmaktayız.

INTRODUCTION:Urinary incontinence (UI) is defined as involuntary incontinence, which can be shown objectively, frequently seen in women and the elderly. The treatment should include pelvic floor muscle exercise (PFME). In this study, we aimed to determine the factors affecting the quality of life and emotional state also exercise awereness in patients with UI. MATERIAL AND METHOD: Forty female patients with IU were included in the study. Demographic characteristics,, Incontinence Severity Index (ISI), Beck Depression Inventory (BDI) and Incontinence Quality of Life Scale (IQOL) were obtained. RESULTS:The mean age was 57.2 (36-79) years. Only 5% patient teratment was inculuding PFME. ISI scores were 12.5% mild, 45% moderate, 25% severe 17.5% very severe. 32.5% had normal BDI scores, 30% mild, 32.5% moderate, and 5% had severe depression. The IQOL total score median values were 66.3, the limitation of behaviors (DS) sub-score was 57.5, psychosocial impact (PS) sub-score was 81.1 and social isolation (SI) sub-score was 66. A statistically significant correlation was found between quality of life and incontinence in patients with incontinence (p<0.05). There was a statistically significant correlation between BDI and IQOL (p <0.05). CONCLUSION:Urinary incontinence adversely affects the quality of life and emotional state of female patients. A large number of patients are unaware of treatment with exercise. We believe that the importance and necessity of pelvic rehabilitation will be more successful with an interdisciplinary approach.