Bir Uygarlık İmecesi Olarak Bosna Savaşı’nın Batı’sı

Abstract

Bosna savaşı, Batı imecesiyle uygulamaya konmuş bir Müslüman soykırımıdır. Balkanlarda/ Avrupa’da bir Müslüman devleti engelleme ulvi/kutsal görevinde herkese rolü dağıtılmıştır. Sırp dinî milliyetçileri tetikçi görevini üstlenmişlerdir. Bosna, halkların dinsel ve kültürel bakımlardan keskin farklılıkların olduğu bir coğrafyadır. Bu farklılık kriz zamanlarında daha da belirginleşmiş, ‘biz’ ve ‘onlar’ zihnî altyapısıyla Sırpları -önderleri ve kilisenin etkisiyle- çatışmaya yöneltmiştir. Savaşın asıl sorumlusu Sırplar ve önderleri olmakla birlikte, Almanya ve Avrupa da savaşın başlamasına tavırları ile katkı yapmış, ancak asıl katkıları savaş boyunca olmuştur. Kilit önemdeki Birleşmiş Milletler Güvenlik Kurulu ve NATO karar mercilerinde Fransa ve Rusya gibi devletler Sırpların hamileri olmuştur. Müslümanların karadan Hristiyan güçlerce (Hırvat ve Sırplar) kuşatılmasına ilaveten, Adriyatik’ten erişim NATO tarafından kapatılmış ve Bosna Hersek’in hava sahasına uçuş yasağı getirilmiştir. Savaşta mutlak bir orantısızlık söz konusudur. Ambargo ile Müslümanlar silahsız bırakılırken, Sırp ve Hırvatların silah sorunu yoktur. Bosna Ordusu sadece yerel halktan oluşurken, diğerlerinin koruyucu devlet orduları yanındadır.

Bosnian war had been a massacre of Muslims executed by a Western collective work. Everyone in this Collective was featured on this divine mission to obstruct a Muslim State in Balkans/Europe. Serbian religious nationalists had undertaken the mission of being gunmen. Bosnia is a region where there have been sharp differences by the religious and cultural means of its people. These differences had been much more distinct during times of crisis and canalised Serbians to an armed conflict with the mentality of ‘Us vs. Them’, via the effect of their leader and the Church. Apart from the prime liability has been carried by Serbians; Germany and Europe also made contributions with their attitudes to start the War but their major contributions had been made during the War. States such as France and Russia had been protectors of Serbia at the administrations of the United Nations Security Council and NATO which have key importance. In addition to surrounding Muslims over-land by Christian forces (Croatians and Serbians), access through the Adriatic Sea had been blocked by the NATO and airspace of Bosnia and Herzegovina was announced as a no-fly zone. There was an absolute disproportionality in this War. Serbians and Croatians had no arms problem while Muslims had been embargoed and debarred from arms. Moreover, the Bosnian Army had consisted of only local people whereas the others had their protector states’ armies besides them.