Hemşirelik Öğrencilerinin Zihinsel Engelli Bireylere Yönelik Sosyal Mesafelerinin İncelenmesi

Abstract

Bu araştırma, hemşirelik öğrencilerinin zihinsel engelli bireylere yönelik sosyal mesafelerini incelemek amacıyla yapılmıştır. Araştırma, Hemşirelik Bölümüne devam eden 129 birinci ve dördüncü sınıf öğrencisiyle nicel araştırma tekniklerinden tarama araştırması kullanılarak yürütülmüştür. Katılımcıların demografik özelliklerini belirlemek için “Kişisel Bilgi Formu”, zihinsel engelli bireylere yönelik sosyal mesafelerini belirlemek için de “Sosyal Mesafe Ölçeği” kullanılmıştır. Katılımcıların ortalama sosyal mesafeleri değerlendirildiğinde zihinsel engellilere yönelik sosyal mesafelerinin var olduğu, ancak düşük bir sosyal mesafeye sahip oldukları görülmüştür. Araştırmanın bulgularına göre; yaş, cinsiyet, devam edilen sınıf, zihinsel engelli yakına sahip olma durumu ve zihinsel engelliliğe dair eğitim alma durumuna göre sosyal mesafenin değişmediği gözlenmiştir. Ancak zihinsel engelli hasta ile çalıştığını ve zihinsel engelli bireylere dair bilgisi olduğunu ifade eden öğrencilerin diğerlerine göre daha az sosyal mesafesi olduğu bulunmuştur. Elde edilen sonuçlar değerlendirildiğinde, gerek müfredat programlarında yer alabilecek zihinsel engelli bireylerle çalışma sürecine ilişkin derslerin/konuların gerekse zihinsel engelli bireylerle çalışma deneyiminin, hemşirelik öğrencilerinin sosyal mesafelerinin azaltılmasına ve daha etkili iletişimin kurulmasına katkı sağlayacağı düşünülmektedir

This research was conducted to examine the social distances of nursing students towards individuals with intellectual disabilities. The research was carried out using a screening search from quantitative research techniques with 129 first and fourth grade students attending the Nursing Department. A Personal Information Form was used to determine the demographics of the participants and the Social Distance Scale was used to identify social distances towards individuals with intellectual disabilities. When participants' average social distances were assessed, it was found that social distances towards individuals with intellectual disabilities existed but had a low social distance. According to the findings of the research; it was observed that the social distance did not change according to age, sex, ongoing class, the status of having close relatives with intellectual disabilities, and receiving education on intellectual disabilities. However, it has been found that students who work with patients with intellectual disabilities and that they have knowledge of individuals with intellectual disabilities have less social distance than others. When the results obtained are evaluated: While preparing the curriculum for the reduction of the social distances of nursing students, attention should be paid to whether there are courses related to the working process with individuals with intellectual disabilities. In addition, the experience of working with individuals with intellectual disabilities were found to be important. They are thought to contribute to reducing social distances of nursing students and establishing more effective communication.