Bağlanma ve kişisel uyum arasındaki ilişkide ayrışma bireyleşmenin aracılığı
Künye
Aslan S., Güven M. (2010). Bağlanma ve kişisel uyum arasındaki ilişkide ayrışma bireyleşmenin aracılığı. Eğitim ve Bilim, 35(157), 181 - 191.Özet
Bu araştırmada, oluşturulan model çerçevesinde geç ergenin anne ve babaya güvenli bağlanması ile kişisel uyum arasındaki ilişkide ayrışma bireyleşmenin aracılığının Türk kültüründe etkili olup olmadığının incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada oluşturulan model iki aşamada test edilmiştir. Birinci aşamada kuramsal olarak oluşturulan modelin yapıları arasındaki ilişkilerin gözlenen verilere uyup uymadığına bakılmıştır. İkinci aşamada model, istatistiksel açıdan Yapısal Eşitlik Modeli test kriterlerini geçtiği için model testi yapılmıştır. Sonuç olarak anneye ve babaya bağlanma ve kişisel uyum arasındaki ilişkide ayrışma bireyleşmenin aracılığı kabul edilmiştir. Anneye ve babaya güvenli bağlanma ve kişisel uyum arasındaki ilişkide ayrışma bireyleşmenin aracılığının Türk kültüründe geçerli olduğu görülmüştür. Üniversitelerde yürütülen psikolojik danışma ve rehberlik hizmetleri kapsamında öğrencilerin ebeveynlerine güvenli bağlanmaları ve ayrışma bireyleşmesini sağlayıcı çalışmalar yapılarak onların bazı uyum sorunlarıyla karşılaşmaları önlenebilir. In the frame of the developed model, this study aims at testing whether the mediation of separation and/or individuation between the relationship of secure parental attachment and his/ her personal adjustment for a late adolescent is effective or not in Turkish culture. In this study, the developed model was tested in two stages. The theoretically developed model was tested whether (or not) the relations between the theoretically mentioned structures fit the observed data in first stage. As the model statistically fitted the structural equation model, the model test which was done in second stage. In conclusion, the mediation of separation-individuation between the relationship of secure parental attachment and personal adjustment was accepted. It has shown that the mediation of separation-individuation between the relationship of secure maternalpaternal attachment and personal adjustment was shown to be valid in Turkish culture. Some adjustment problems of students can be prevented through conducting studies to materialize their secure parental attachment and separation-individuation in the frame of the psychological counseling and guidance services that are carried out at universities.
Kaynak
Eğitim ve BilimCilt
35Sayı
157Bağlantı
https://app.trdizin.gov.tr/makale/TVRBMU1qazJOZz09https://hdl.handle.net/20.500.12587/13437
Koleksiyonlar
- Makale Koleksiyonu [126]
- TR-Dizin İndeksli Yayınlar Koleksiyonu [3218]