Adalet Partisi’nin Birinci Dönemi: 1961-1971

Abstract

Bu çalışmada Adalet Partisi’nin kuruluşu ve ilk dönemi (1961-71) incelenmiştir. Adalet Partisi, DP’nin devamı niteliğinde bir parti olarak kurulmuştur. İlk yıllarda pasif bir politika takip etmiştir. AP’nin tek başına iktidarda olduğu 1965-69 döneminde, iktisadi alanda ilerlemeler olmuştur. Siyasi ve sosyal alanda ise istikrar yakalanmıştır. Bu dönemde ordu ile ilişkilerde ılımlı bir yol takip edilmiştir. AP, 1969 yılından itibaren hem siyasal hem de sosyal zeminde güç kaybetmiştir. Sosyo- ekonomik yapıdaki değişimlerin de etkisiyle 1970 yılından itibaren her alanda huzursuzluklar ve istikrarsızlıklar yaşanmıştır. Demirel liderliğindeki hükümet, önce sayısal üstünlüğünü, sonra da siyasi ve sosyal üstünlüğünü kaybetmiştir. İçine girilen olumsuz süreç 12 Mart 1971 tarihli darbe ile sonuçlanmıştır.

In this study the establishment and the first period (1961-1971) of the Justice Party have been examined. Justice Party was established as a continuation of DP (Democratic Party). In its first years, the party followed a passive policy. In the period of 1965-69 when the Justice Party was in power alone, progress was seen in the economic field. And in the political and social spheres, stability was achieved. In this period, a moderate way of relations between the army and party was followed. The Justice Party lost power in both political and social levels since 1969. With the effect of the changes in socio-economic structures, disturbances and instabilities were experienced in every field since 1970. The government, under the leadership of Demirel, first lost numerical superiority and then lost its social and political superiority. This negative process ended up by a coup d’etat in 12 March 1971.