Hemşirelik Öğrencilerinin Klinik Karar Verme Düzeyleri ve Etkileyen Faktörler

Abstract

Giriş: Klinik karar verme hemşirelik uygulamasının ayrılmaz bir parçası olmasına rağmen karar vermeyi etkileyen faktörleri inceleyen çalışmalara rastlanmamıştır. Amaç: Bu çalışma hemşirelik öğrencilerinin klinik karar verme düzeylerini ve etkileyen faktörleri belirlemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Tanımlayıcı ve kesitsel tipte yapılan araştırmanın örneklemini, bir üniversitenin hemşirelik bölümü 2. 3. ve 4. sınıfta öğrenim gören ve araştırmaya gönüllü olarak katılan 173 öğrenci oluşturmuştur. Veriler, "Tanıtıcı Özellikler Formu" ve "Hemşirelikte Klinik Karar Verme Ölçeği" kullanılarak toplanmış, değerlendirilmesinde; sayı, yüzde, ortalama, Kruskal Wallis Testi, Mann-Whitney U testi ve One Way ANOVA testi kullanılmıştır. Bulgular: Öğrencilerin yaş ortalaması 20.78 ± 1.19 olup, %87.3'ü kız ve %46.8'i düz lise mezunudur. Öğrencilerin Hemşirelikte Klinik Karar Verme Ölçeği toplam puan ortalaması 141.91 ± 14.08'dir. Öğrencilerin klinik karar verme durumlarını, annesinin çalışma durumu, bölüme isteyerek gelme, hemşirelik mesleğini sevme, mesleğe ilişkin olumlu düşünceye sahip olma, klinik uygulamada sorun yaşamama, teorik bilgiyi klinik uygulamada kullandığını düşünme gibi değişkenlerin etkilediği belirlenmiştir (p < .05). Sonuç: Çalışma sonucunda öğrencilerin klinik karar verme durumlarının iyi düzeyde olduğu belirlenmiştir. Hemşirelikte farklı müfredat programında öğrenim gören öğrenciler ile çalışmanın daha geniş örneklemde tekrarlanması, öğrencilerin klinik karar verme düzeyinin eleştirel düşünme, problem çözme ve klinik öğrenme çevresi gibi değişkenler açısından araştırılması önerilmektedir.

Giriş: Klinik karar verme hemşirelik uygulamasının ayrılmaz bir parçası olmasına rağmen karar vermeyi etkileyen faktörleri inceleyen çalışmalara rastlanmamıştır. Amaç: Bu çalışma hemşirelik öğrencilerinin klinik karar verme düzeylerini ve etkileyen faktörleri belirlemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Tanımlayıcı ve kesitsel tipte yapılan araştırmanın örneklemini, bir üniversitenin hemşirelik bölümü 2. 3. ve 4. sınıfta öğrenim gören ve araştırmaya gönüllü olarak katılan 173 öğrenci oluşturmuştur. Veriler, “Tanıtıcı Özellikler Formu” ve “Hemşirelikte Klinik Karar Verme Ölçeği” kullanılarak toplanmış, değerlendirilmesinde; sayı, yüzde, ortalama, Kruskal Wallis Testi, Mann-Whitney U testi ve One Way ANOVA testi kullanılmıştır. Bulgular: Öğrencilerin yaş ortalaması 20.78 ± 1.19 olup, %87.3’ü kız ve %46.8’i düz lise mezunudur. Öğrencilerin Hemşirelikte Klinik Karar Verme Ölçeği toplam puan ortalaması 141.91 ± 14.08’dir. Öğrencilerin klinik karar verme durumlarını, annesinin çalışma durumu, bölüme isteyerek gelme, hemşirelik mesleğini sevme, mesleğe ilişkin olumlu düşünceye sahip olma, klinik uygulamada sorun yaşamama, teorik bilgiyi klinik uygulamada kullandığını düşünme gibi değişkenlerin etkilediği belirlenmiştir (p < .05). Sonuç: Çalışma sonucunda öğrencilerin klinik karar verme durumlarının iyi düzeyde olduğu belirlenmiştir. Hemşirelikte farklı müfredat programında öğrenim gören öğrenciler ile çalışmanın daha geniş örneklemde tekrarlanması, öğrencilerin klinik karar verme düzeyinin eleştirel düşünme, problem çözme ve klinik öğrenme çevresi gibi değişkenler açısından araştırılması önerilmektedir.