SON DÖNEM OSMANLI AHLAK RİSALELERİNDE ÖNE ÇIKAN DEĞERLER (1908-1918)

Abstract

II. Meşrutiyet dönemi bir taraftan devletin kurtarılmaya diğer taraftan da toplumun dönüştürülmeye çalışıldığı bir dönem olmuştur. Bu dönemde toplumsal değişiklik, tebaadan vatandaşlığa geçiş, yeni yaşam ve yeni insan gibi konular ön plana çıkmıştır. Makalenin amacı, her yönüyle sıkıntılar içerisinde olan Osmanlı’da 1908-1918 tarihleri arasında kaleme alınan ahlak risalelerinde öne çıkan değerleri tespit etmektir. Araştırmada, II. Meşrutiyet döneminde yazılan ahlak risalelerinin tespiti için belgesel tarama ve tüme varım yöntemleri kullanılmıştır. Söz konusu döneme ait ilkokul çağındaki çocuklara yönelik yazılan ahlak risalelerinin incelenmesi sonucu, vatan ve millet sevgisi, çalışkan olmak, tutumlu olmak, büyüklere saygılı olmak, sabırlı olmak, yardımsever olmak, cesur olmak, itaatkâr olmak, özverili olmak gibi değerlerin ön plana çıktığı tespit edilmiştir.

The time of the II. Constitutional period was a period in which the state was rescued from the enemies and the society was tried to be transformed into a new form. In this period, issues such as social change, the transition from vassal to citizenship, new life and new human being came at the forefront. The aim of the research is to determine the prominent values of the moral revelations received between 1908 and 1918 in the Ottoman Empire. In the research, documentary scanning and deduction (deduction) methods were used for the determination of the moral revelations written during the II. Constitutional period (1908-1918). It is examined that values such as to be patient, self-sacrificing, helpful, courageous, and self-sacrificed are the result of examining the moral claims of this period.