Ücret Teorileri ve Türkiye İşgücü Piyasaları İçin Uygulanabilir Bir Ücret Modeli Önerisi

Abstract

Uluslararası emek piyasalarının genel olarak iki blok halinde kutuplaştığı kabul edilirse; ücretlerin iktisadi ve sosyal boyutlarının ele alınması isabetli olacaktır. Çalışanlarla işverenler arasında adeta bir mücadele haline bürünen bu ayrım, ücretlerin adil bir şekilde düzenlenmesi konusunda pek çok iktisatçıyı yeni formüller geliştirmeye itmiştir. Ne var ki, çalışma ekonomisi literatüründe tali aktörler olarak emek piyasalarında çalışan ve işverenler dışında devlet ve sendikaların varlığını kabul etmek gerekir. Bu tali aktörlerin emek piyasalarından paylarını almaları, ekonominin dengesini dörtlü bir saç ayağına oturtmaktadır. Bugüne kadar ortaya konulmuş olan doktriner açıklamalar ışığında, oluşabilecek çok boyutlu ve çok fonksiyonlu bir ücret modeli, emek piyasalarındaki bu dört aktör bazında ulaşılabilecek bir dengeye katkıda bulunacaktır

Overall, if the labour markets would be accepted as two polarized blocks, surveying the economic and social dimensions of wages will be pertinent. It has become a confliction between employers and employes, shuttered in this distinction, a fair regulation of wages for many economists were forced to detect new formulas. However, in the labour economics literature such secondary actors employes and employers; have to accept the existence of government and unions. These secondary actors acquirement from labour markets seat the economic balance on a quartet trivet. So far, in observance of the doctrinal explanation that it can be obtained is a multi-dimensional and multifunctional wage model on the basis of four actors in the labour market can be reached will contribute to the balance