Balon yöntemiyle yapılan sinüs tabanı yükseltme işleminde allogreft ile T-TZF (Titanyumla hazırlanmış trombositten zengin fibrin)'nin kemik oluşumuna etkisinin klinik, radyografik ve histolojik olarak karşılaştırılması

Abstract

Sinüs tabanının yükseltilmesi işleminde tamamen otojen bir materyal olan T-TZF'nin etkinliğini allogreft kullanımıyla radyografik,histolojik ve klinik olarak karşılaştırmalı değerlendirmek amaçlanmıştır.Katılımcılar rastgele 2 gruba ayrılıp standardize BT üzerinde sinüs bölgesindeki kemik seviyeleri ölçülüp birinci gruptaki (test grubu) hastalarda balon yöntemiyle Schneiderian membran eleve edilip hastanın kanından elde edilmiş olan T-TZF ile sinüs yeterli bölgeye kadar yükseltilip 4 ay beklenmiştir. Dördüncü ayın sonunda implantlar yerleştirilirken alınan kemik örnekleri histolojik değerlendirmeler için gönderilmiştir. İmplantlar yerleştirildikten 3 ay sonra implantların iyileşme başlıkları yerleştirilip implant stabiliteleri ölçülüp kaydedilmiştir. İkinci grup için aynı prosedürler izlenmiş ve sinüs membranı yalnız allogreft kullanılarak yükseltilmiştir ve bu grup için yeni oluşan kemik 6. ayda değerlendirilip implantlar yerleştirilmiştir. Elde edilen radyolojik sonuçlarda, allogreft grubunun T-TZF'ye göre hacim olarak %53, yoğunluk olarak %86 ve yükseklik olarak %69 daha iyi olduğu görülmüştür. Alınan histomorfometrik sonuçlara göre allogreft grubunda yeni oluşan kemik oranı 17.28 ± 2.53 iken T-TZF grubunda 16.58 ± 1.05 olarak izlenmiştir(p<0,05).Klinik sonuçlarda ise implant stabilite değerlerine bakıldığında allogreft grubunda ortalama 66.37± 8.31,T-TZF grubunda ortalama 68.50± 8.87 ISQ izlenmiştir(p=0.611).Sonuç olarak, sinüs tabanı yükseltme işleminde T-TZF'nin yalnız kullanımı klinik ve histomorfometrik incelemelerde başarılı görülürken radyolojik incelemelerde allogrefte göre başarısız sonuçlar vermiştir. Materyalin yalnız başına iki aşamalı sinüs tabanı yükseltme işleminde kullanımında iskeleye ihtiyaç duyulmaktadır.

To evaluate the radiographic, histological and clinical comparisons of the completely autologous T-PRF and allograft effectiveness at the maxillary sinus elevation.Participantsrandomlydividedinto 2 groups and the first group (test group) had a Schneiderian membran elevation with using baloon lifting technique and after that sinus filled with T-PRF that produce from the patients' blood and 4 months waiting period has been entered. At the end of the 4th month, the bone samples were received from the implant slots and sent to histological evaluation. After 3 months, implant stability was measured and recorded. For the second group, the same procedures were followed and sinus filled with only allograft. Waiting period was changed to 6 months for this group.Radiological results showed that the allograft group had better results by 53% in volume, 86% in density and 69% in height than T-PRF group. Histomorphometric results showed that while newly formed bone ratio in allograft group was 17.28 ± 2.53, 16.58 ± 1.05 in T-PRF groups(p<0,05). In clinical outcomes when looking at the value of the implant stability allograft group averaged 66.37, T-PRF group averaged 68.50 ISQ are monitored(p=0.611).As a result, single use of T-PRF in the sinus lift operation has succesful clinical and histomorphometric results but in the radiological observation T-PRF material had unsatisfactory results. There is requirement for a scaffold at the single use of the material in the two-step sinus lift operation.