Enfekte süt molar dişlerde lezyon sterilizasyonunu takiben yapılan enstrümentasyonsuz kanal tedavisi ile geleneksel kanal tedavisinin klinik ve radyografik olarak karşılaştırılması

Abstract

Çalışmamızın amacı; enfekte süt azı dişlerinin tedavisinde, geleneksel kanal tedavisi ve 3Mix-MP ile yapılan Lezyon Sterilizasyonu ve Doku Tamiri (LSTR-Lesion Sterilization and Tissue Repair) tedavisinin klinik ve radyografik başarılarının karşılaştırmalı olarak değerlendirilmesidir. Tedavi edilmek üzere seçilen 60 adet süt molar dişi, her grupta 30 diş olacak şekilde, Kontrol Grubu ve Deney Grubu olarak rastgele yöntemle iki gruba ayrıldı. Kontrol Grubundaki dişlere, geleneksel kök kanal tedavisi uygulanıp, kanallar süt dişi kanal tedavisinde rutin olarak kullanılan kalsiyum hidroksit ve iyodoform içerikli Metapex patı ile doldurularak tedavi edildi. Deney Grubundaki dişlere ise, Metranidazol, Minosiklin ve Siproflaksasin içerikli 3Mix-MP patı kullanılarak LSTR tedavisi uygulandı. Çalışmaya dahil edilen bütün dişler rezin-modifiye cam iyonomer siman ile dolduruldu ve Paslanmaz Çelik Kron (PÇK) ile restore edildi. Tedavi sonrasında, 3., 6. ve 12. aylardaki kontrollerde dişlere uygulanan tedavilerin başarıları klinik ve radyografik olarak değerlendirildi. Sonuçların karşılaştırılması için Ki-Kare ve Fisher's Exact testleri kullanıldı, anlamlılık düzeyi 0.05 olarak kabul edildi. 12. ayda Kontrol grubunda klinik ve radyografik olarak başarı oranları sırasıyla %83,3 ve %83,3; Deney grubunda ise sırasıyla %83,3 ve %70 olarak belirlendi. Gruplar arasındaki klinik ve radyografik başarı farkının istatistiksel olarak anlamlı olmadığı tespit edildi (p>0,05). Her iki grupta da, 5'er diş hem klinik hem de radyografik olarak başarısız olduğu için çekildi. Kontrol grubunda, ilk seansta gingival apse olanlarda, 12. aydaki klinik ve radyografik başarı oranları anlamlı derecede düşük görüldü (p<0,05). Deney grubunda ise, ilk seansta palpasyon ve fistül olanlarda, 12. aydaki klinik ve radyografik başarı oranları anlamlı derecede düşük görüldü (p<0,05). Çalışmamızın klinik ve radyografik sonuçlarına göre, 12 aylık takip süresi sonunda, 3Mix-MP kullanılarak yapılan LSTR tedavisi, geleneksel kök kanal tedavisine benzer başarı oranı göstermiştir. Uzun dönem takipli ileri klinik araştırmalarla desteklendiği takdirde; enfekte süt molar dişlerinde tedavi sürecinin kolaylaşmasını, kısalmasını, hasta kooperasyonu ve tedavi kabul oranının artmasını sağlayarak, erken süt dişi kaybını engelleyebilecek olan bu prosedürün, geleneksel kök kanal tedavisi yerine alternatif olarak tavsiye edilebileceği düşüncesindeyiz.

The aim of our study was to evaluate the comparative basis of the clinical success of traditional root canal treatment and LSTR treatment with 3Mix-MP in children with infected primary mandibular molar teeth. The treatment was performed on selected 60 teeth, which are randomly divided into two groups, viz. Control Group and Experimental Group with 30 teeth in each group. In Control Group, teeth were treated with traditional root canal theraphy filled with Metapex which includes calcium hydroxite and iodoform. In Experimental Group, teeth were treated with 3Mix-MP paste which contains Metranidazole, Minocycline and Ciproflaxacin without instrumantation (LSTR therapy). All teeth were restored with resin-modified glass ionomer cement. After the restorative treatment, Stainless Steel Crowns (SSC) (3M ESPE) were applied to the treated teeth. Patients were recalled periodically in 3, 6 and 12 months and the success of the treatments of the teeth were considered clinically and radiographically. The outcome was compared using Chi-square and Fisher's Exact tests with a significance level of 0.05. At 12 months, clinical and radiographic success rates were %83,3 and %83,3 for Control Group, %83,3 and %70 for Experimental Group, respectively. The difference between the radiographic success rates was not statistically significant (p>0,05). Because of the clinical and radiographic failure, five teeth extracted in both Control and Experimental Group. Patients with gingival abscesses in Control Group showed significantly lower clinical and radiographic success rates at 12-month follow-up (p<0,05). Patients with palpation and fistula in Experimental Group were significantly lower clinical and radiographic success rates at 12-month follow-up (p<0,05). Non-instrumentation root canal treatment using 3Mix-MP showed good clinical and radiographic success rate as traditional root canal theraphy at the end of 12 months follow-up. Therefore, this procedure which shorten the treatment period and makes it easier for both the patient and the dentist, could be recommended as an alternative to traditional root canal theraphy. Further clinical research is needed in order to evaluate the success of non-instrumentation root canal treatment using 3Mix-MP in infected primary teeth.