Anayasa Mahkemesi kararları ışığında kanun kavramı

Abstract

Devletin hukuki fonksiyonları içerisinde temel bir yere sahip olan yasama fonksiyonu, yasama organı tarafından genel, sürekli, objektif ve kişisel olmayan işlemler yapılması, diğer bir ifade ile kural koyma anlamına gelmektedir. Yasama organı bu kural koyma faaliyetini kanunlar aracılığı ile yapmaktadır. Anayasa Mahkemesi Kararları ışığında kanun kavramının yorumlanışını irdelediğimiz bu çalışmamız ile kanunla düzenleme alanının sınırlarını çizmek amaçlanmıştır. Ancak bu alanının oldukça soyut olması sebebiyle, öncelikle teorik bir temel kurulmuş, daha sonra ise Anayasa Mahkemesi tarafından tarihsel seyir içerisinde ortaya konan ölçütler ve bu ölçütlerin yer aldığı kararlar arasındaki tutarlılık incelenmiştir. Yüksek Mahkemenin birçok kararı incelendikten sonra, çalışmamızın özünü; bu kararlarda yasama yetkisinin asliliği, genelliği ve devredilmezliği ilkelerinin yorumlanış tarzının oluşturduğu görülmüştür. Mahkemenin bazı kararlarında ayrıntı, ihtisas ve idare tekniğine denk gelen konuların Bakanlar Kurulu tarafından düzenlenebileceği belirtilmekte iken, bazı kararlarında ise temel ilkelerin konulmamış olmasının, çerçevenin çizilmemiş olmasının ve sınırsız-belirsiz-geniş bir alanın yürütmenin düzenlemesine bırakılmış olmasının yasama yetkisinin devri anlamına geldiği ve Mahkeme tarafından Anayasa'ya aykırı görüldüğü sonucuna varılmıştır.

The legislative function, which is one of the basic legal functions of the state, implies the continuous, objective and non-personal procedures done by the legislative body. In other words, it means to put rules in to the force. The legislative body exercise this role through the enacment of statutory laws. This thesis aimes to clarify the scope of the concept of law, in the light of the jurispendence of the Turkish Constitutional Court. First the theoritical framework of the subject has been established and then case-law of the Turkish Constitutional Court has been examined. After examining many of the decisions of the Turkish Constitutional Court, we observed that the core of the subject is determined by the interpretation of the principles of primitiveness, generality and non delegation of the legislative power by the Turkish Constitutional Court. In some of the decisions of the Court, it is indicated that the issues relating to detail, expertise and administrative technique can be delegated to the Council of Ministers. But in some other decisions of the Court, founded the violation of the principle of non delegation of legislative power, because the law did not include the basic principles and limitations of the power delegated to the Council of Ministers and since a very wide area has been left to the executive.