Suçlu çocuk algısı: İngiltere ve Türkiye üzerine karşılaştırmalı kültürel bir çalışma

Abstract

Suçun çocuklar üzerindeki etkisinin yanı sıra, çocukları suça iten faktörlerin neler olduğunu, bunların sosyo-kültürel nedenlerini derinlemesine araştıran bu çalışmanın temel amacı; Türkiye ve İngiltere'de suça karışmış olan çocuğa yönelik sosyo-kültürel, hukuksal, tarihsel, psikolojik, medya-internet bağlamında, cinsiyet açısından ve ötekileştirme, damgalama konularında toplumsal tutum ve algılamalarda benzerlikleri, farklılıkları ve değişimleri incelemektir. Tezimiz, toplumun çocuk üzerindeki tutumunun ve algısının her iki ülkede nasıl değişimlere uğradığının, benzerliklerin ve farklılıkların neler olduğunun analiz edilmesi; toplumda suçlu çocuk algısının ve çocuğun toplum tarafından nasıl damgalandığının ortaya çıkarılması açısından önemlidir. Bu bağlamda her iki toplumun sosyo-kültürel özellikleri ve bu özelliklerin suç işlemiş çocuğun onlar tarafından algınması üzerindeki etkisi nitel, nicel gözlemler ve karşılaştırmalı kültürel bir çalışma yoluyla araştırılma imkânı bulmuştur. Çalışmamız ulaşılabilinen verilerin tarihsel olarak dar kapsamlı olmasından dolayı 1800-2014 yılları arasında sınırlanmıştır. Çalışmamızda toplumda suçlu çocuk algısı; etiketleme, sosyal öğrenme, sosyal algı ve kategorizasyon kuramları vasıtasıyla yorumlanmaya çalışılmıştır. Çalışmamızın sonuçlarına göre her iki ülkede de suçlu çocuk algısı, medya-internete, toplumsal etkileşime, tarihsel ve hukuki süreçlere, ötekileştirmeye, damgalamaya, cinsiyete ve psikolojik nedenlere bağlı olarak değişime uğramaktadır. Çocuğun suçlu olduğu algısı medya ve internet yoluyla yayılmakta ve çocukların suç unsuru içermeyen basit sapma davranışları dahi önemli bir kriminal hareket olarak algılanmaktadır. Bu algı sonrası çocuk; cinsiyetine, ırkına ve yaşadığı bölgeye göre damgalanmaya maruz kalmakta ve ötekileştirilmektedir. Bu, suça itilmiş ve mağdur olan çocuğun aynı anda toplumdan dışlanmasına ve çeşitli toplumsal yaptırımlara maruz kalmasına neden olmaktadır. Her iki toplumda da toplumsal algıda suçlu çocuk kavramı, bunun oluşturduğu etiket ve bu etikete dayanan olumsuz tepkilerde benzerliklere rastlanmıştır. Ayrıca araştırmamızın sonuçları, bu ülkelerdeki çocukları suça iten nedenler arasında aile yapısı, ekonomik sıkıntılar ve çevresel faktörler olduğuna ilişkin genel varsayımları da desteklemektedir. Anahtar Kelimeler: Algı, Çocuk Suçluluğu, Etiketleme, Türkiye, İngiltere

This study examines the impact of crime on children, the factors that push children to commit crime and the underlying socio-cultural causes in depth, and mainly aims to investigate the similarities, differences and changes in perception of people in Turkey and England towards children who were involved in criminal actions, in terms of socio-cultural, legal, historical, psychological, media-internet, gender, marginalization and social attitudes. This thesis is important in analyzing how the society's attitude and perception of these children change in these countries and what are their similarities and differences, as well as to reveal the society's perception of juvenile delinquency, and how these children are stigmatized by the community. Both of these societies' socio-cultural features and how these features affect their perception of a criminal child is investigated by means of qualitative and quantitative observations, and a comparative cultural study. The data used in this work is limited to 1800-2014 as that was all we can access. This work attempts to interpret the criminal child perception of the society by labelling, social learning, social perception and categorization theories. According to our results, in both countries, the society's perception of a criminal child changes depending on media-internet, social interactions, historical and legal processes, marginalization, stigmatization, gender and psychological reasons. The perception of juvenile delinquency is spread through media and the internet, and therefore, even the simple non-criminal deviant behaviors of children are reflected as criminal offenses. Following the creation of this perception, the child is subjected to stigmatization and marginalization in accordance with his gender, race and the neighborhood. This causes the child who is a victim of being pushed into crime, to be also excluded from the community and suffer from social sanctions. Both societies display similarities in terms of the social perception of juvenile delinquency, the labelling and the negative reactions that these labels evoke. In addition, the results of our research support that the reasons pushing these children to commit a crime include economic difficulties and environmental factors. Keywords: Perception, Juvenile Delinquency, Labeling, Turkey, England