Gastroözofageal reflü hastalığı olan olgularda antropometrik ve metabolik parametrelerin eroziv reflü hastalığı gelişimine etkisi

Abstract

ARISOY, Ş, Gastroözofageal Reflü Hastalığı Olan Olgularda Antropometrik ve Metabolik Parametlerelerin Eroziv Reflü Hastalığı Gelişimine Etkisi, Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Anabilim Dalı Uzmanlık Tezi, Kırıkkale, 2020. Amaç: Gastroözofageal reflü hastalığı tüm dünyada yaygın bir sağlık sorunudur. Yapılan çalışmalar visseral yağlanmayla ilişkili santral obezitenin sindirim sistemi hastalıklarında, özellikle reflü ile ilişkili hastalıklarda önemli bir sorun olduğunu göstermiştir. Bu çalışmadaki amacımız vücut yağ dağılımının eroziv özofajit gelişimine etkisini incelemektir. Materyal ve Metod: Bu çalışmaya 105 hasta ve 26 sağlıklı gönüllü dahil edildi. Tüm hastalara ve kontrol grubuna FSSG anketi uygulandı. FSSG anket puanı 10 ve üzeri olan hastalara üst gastrointestinal sistem endoskopisi yapıldı. Endoskopide özofajit saptanan hastalar eroziv özofajit grubuna, özofajit saptanmayan hastalar ise noneroziv grubuna dahil edildi. Serum biyokimya (açlık glukozu, insülin, lipid paneli, ürik asit, TSH, AST, ALT) analizlerine bakıldı. Bel çevresi ölçümü yapıldı. Vücut kompozisyonları, biyoelektriksel impedans yöntemi (Tanita) ile değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 105 hastanın 68' inde eroziv özofajit 37'sinde ise noneroziv reflü saptandı. Eroziv, noneroziv ve kontrol grupları arasında yaş, BMI, bel çevresi arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık izlenmedi. Eroziv özofajit grubunda visseral yağ oranları diğer 2 gruba oranla yüksekti (p<0,001). Grupların ikili karşılaştırması sonunda visseral yağ değeri eroziv grubunda noneroziv ve kontrol grubuna göre daha yüksek olduğu, buna karşılık kontrol ve noneroziv grubu visseral yağ değerlerinin ise benzer olduğu saptandı. Kontrol grubu dışarıda bırakılarak eroziv ve noneroziv grubunda yer alan hastalara ait değişkenlere uygulanan istatistiksel analizde eroziv grubunda yer alan hastaların çoğunun erkek olduğu, FFM değerlerinin ve kas kitlelerinin nispeten fazla olduğu ve visseral yağ değerlerinin ise belirgin fazla olduğu tespit edildi. Sonuç: Visseral yağlanmadaki artış eroziv özofajit gelişimi açısından obezite, BMI ve bel çevresi artışından daha önemli bir risk faktörüdür. Anahtar Kelimeler: GÖRH, Eroziv özofajit, FSSG, Biyoelektiriksel İmpedans, Visseral yağlanma

ARISOY, Şeyma, Effects of anthropometric and metabolic parameters on erosive reflux disease in patients with gastroesophagial reflux disease, University of KIRIKKALE, Faculty of Medicine, Department of Internal Medicine, KIRIKKALE, 2020. Objective: Gastroesophageal reflux disease is a common health problem all over the world. Studies have shown that central obesity associated with visceral steatosis is an important problem in diseases of the digestive system, especially reflux-related diseases. In this study our aim is to examine the effect of body fat distribution on the development of erosive esophagitis. Materials and Methods: 105 patients and 26 healthy volunteers were included in this study. FSSG questionnaire was applied to all patients and control group. Upper gastrointestinal system endoscopy was performed in patients whose FSSG questionnaire score was 10 and above. Patients with esophagitis on endoscopy were included in the erosive esophagitis group, and patients without esophagitis were included in the non-erosive group. Serum biochemistry (fasting glucose, insulin, lipid panel, uric acid, TSH, AST, ALT) analyzes were performed. Waist circumference was measured. Body compositions were evaluated using the bioelectrical impedance method (Tanita). Results Erosive esophagitis was detected in 68 of 105 patients included in the study and non-erosive esophagitis was found in 37. There was no statistically significant difference in age, BMI, waist circumference between erosive, non-erosive and control groups. Visceral fat ratios were higher in the erosive esophagitis group compared to the other 2 groups (p <0.001). At the end of the paired comparison of the groups, it was found that visceral fat value was higher in the erosive group than the non-erosive and control groups, whereas the visceral fat values in the control and non-erosive groups were similar. In the statistical analysis applied to the variables of the patients in the erosive and non-erosive groups, excluding the control group, it was found that most of the patients in the erosive group were male, their FFM values and muscle mass were relatively high, and visceral fat values were significantly higher. Conclusion: Increase in visceral fat is a more important risk factor for the development of erosive esophagitis than obesity, waist circumference and increased BMI. Keywords: GERD, Erosive esophagitis, FSSG, Bioelectrical Impedance, Visceral fatigue