İnmeli hastalarda nörolojik rehabilitasyon alan hastalar ile nörolojik rehabilitasyon + robotik yardımlı yürüme tedavisi alan hastaların 4 hafta tedavi sonrası denge ve fonksiyonel durumlarının karşılaştırılması

Abstract

Giriş İnme sık karşılaşılan bir sağlık problemidir ve yetişkinlerde yetersizliğin ve ölümün en sık nedenlerindendir. İnme sonrası yürüme ve denge problemleri hastalığın kronik dönemlerinde devam etmekte ve hastaların yaşam kalitelerini önemli derecede etkilemektedir. Bu çalışmanın amacı kronik inme hastalarında, robotik destekli yürüme tedavisi (RDYT) veya RDYT'ye ek olarak konvansiyonel fizyoterapi (KF) tedavileri sonrasındaki denge ve fonksiyonel durumlarda elde edilen başarıların değerlendirilmesi ve karşılaştırılmasıdır. Gereç ve yöntem 30 inme hastası 1:1 oranında RDYT ve RDYT + KF gruplarına randomize edildi. Her grup 20 seans tedavi aldı (1 saat/gün, 5 gün/hafta, 4 hafta boyunca). Buna ek olarak RDYT + KF grubuna 8 seans RDYT tedavisi uygulandı (1 saat/gün, 2 gün/hafta, 4 hafta boyunca). Denge durumu Berg Denge Skalası, Tinetti Denge ve Yürüme Skalası, Biodex Denge Sistemi (Genel stabilite indeksi [GSI], medio-lateral stabilite indeksi [MLSI], and anteroposterior stabilite indeksi [APSI]) ile değerlendirildi. Diğer değerlendirme yöntemleri içerisinde Fonksiyonel Ambulasyon Skalası (FAS), Fonksiyonel Bağımsızlık Ölçeği (FİM), Beck Depresyon Ölçeği ve 36 maddeli Kısa Form (SF-36) yer almaktaydı. Bulgular Tedavi sonrasında tüm gruplarda tüm parametrelerde tedavi öncesine kıyasla belirgin gelişme izlendi (KF grubundaki APSI ve SF36'nın ağrı alt ölçeği hariç). RDYT + KF grubunda FIM ve APSI skorları KF grubundan daha yüksekti. Gruplar arasında diğer parametreler açısından farklılık yoktu. Sonuç İnme sonrasında, her iki tedavinin de denge, fonksiyonel durum ve yaşam kalitesi üzerinde etkili olduğu görüldü. Ancak konvansiyonel fizyoterapiye ek olarak uygulanan robotik lökomotor tedavi sadece konvansiyonel fizyoterapiye kıyasla denge ve fonksiyonel sonuçlar üzerine daha olumlu etkilere sahiptir.

ABSTRACT Comparison of balance and functional status after four weeks treatment with conventional neurological rehabilitation and conventional neurological rehabilitation plus robotic assisted gait therapy in stroke patients Introduction Stroke is a frequent health care problem and one of the most common causes of death and acquired adult disability. After stroke, gait and balance problems persist through the chronic stages of the condition and have a significant impact on patients' quality of life. The aim of this study was to evaluate and compare the improvements in balance and functional status after treatment with robot-assisted gait training (RAGT) or RAGT plus conventional physiotherapy (CP) in chronic stroke patients. Material and methods 30 participants with stroke were randomly (1:1 ratio) assigned to RAGT + CP or CP. Each group underwent twenty sessions (1 h/d, 5 d/wk for 4 weeks). RAGT + CP group also underwent eight sessions RAGT treatment (1h/d, 2d/wk for 4 weeks). Balance were assessed with Berg Balance Scale (BBS), Tinetti Balance and Gait Assessment and Biodex Balance System (General stability index [GSI], medio-lateral stability index [MLSI], and anteroposterior stability index [APSI]). Other assessment methods included Functional Ambulation Scale (FAS), Funtional Independence Measure (FIM), Beck Depression Inventory, and 36-Item Short Form Survey (SF-36). Results Posttreatment results showed significant improvements for all parameters (except APSI and pain subscale of SF36 in CP group) in both groups. The changes in FIM and APSI scores were higher in RAGT group than CP alone after treatment. Other parameters did not differ across treatment groups. Conclusion Both treatments were effective in balance, functional status and quality of life sfter stroke. However, the robotic locomotor therapy combined with regular physiotherapy produced promising effects on balance and functional outcomes in patients after chronic stroke as compared with regular physiotherapy alone.