Aktinik keratoz tedavisinde imikimod ve diklofenak sodyum etkinliğinin klinik ve histopatolojik olarak karşılaştırılması

Abstract

Aktinik keratoz, güneş ışığına ve/veya yapay ultraviyole radyasyonuna maruz kalan açık tenli bireylerin büyük kısmını etkileyen, sık görülen prekanseröz hastalıktır.Çalışmamızda aktinik keratoz tedavisinde topikal diklofenak sodyum ve imikimod tedavisinin etkinliğini, klinik ve histopatolojik olarak araştırmayı ve karşılaştırmayı amaçladık.Gereç ve Yöntem: Klinik ve histopatolojik olarak aktinik keratoz tanısı konmuş, yaşları 38 ile 83 arasında değişen 20 hasta çalışmaya alındı. Histopatolojik olarak aktinik keratoz tanısı doğrulanan hastalara randomize olarak 2 aylık imikimod ya da topikal diklofenak sodyum krem tedavisi başlandı. Tedavi etkinliği klinik ve histopatolojik olarak tedavinin 2. ayında değerlendirildi.Bulgular: Hastaların yaş ortalaması imikimod grubunda 56.70±14.74 iken, diklofenak grubunda 58.60±10.70 idi. Hasta gruplarının yaşları, cinsiyetleri ve deri tipleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark tespit edilmedi (p=0.745, p=1.00, p=1.00). Tedavi öncesi toplam lezyon sayısı imikimod grubunda ortalama 4.50±2.63 adet iken diklofenak grubunda ortalama 8.30±6.41 adet idi. Tedavinin 2. ayında, bu sayılar imikimod grubunda 1.80+1.22 , diklofenak grubunda 4.60+6.88 olarak saptandı.Tedavi öncesi ve 2 aylık tedavi sonunda toplam lezyon açısından iki grup arasında istatistiksel olarak fark yoktu (p=0.100, p=0.222). Gruplarda tedavi öncesi ve tedavinin 2. ayındaki toplam lezyon sayısı karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı fark saptandı (imikimod grubu p=0.025, diklofenak grubu p=0.005).Tedavi öncesinde ve 2 aylık tedavi sonunda histopatolojik inceleme açısından iki grup arasında istatistiksel olarak fark yoktu (p=0.789, p=0.198). Her iki grupta tedavinin 2. ayında, tedavi öncesine oranla histopatolojik düzelme saptandı (imikimod grubu, p=0.004,diklofenak grubu, p=0.008).Sonuç: Çalışmamızda olgularımızda hem klinik gözlem, hem de histopatolojik incelemede belirgin düzelme izlendi.En sık gözlenen yan etkiler, eritem ve tabakalanma/pullanma gibi lokal reaksiyonlardı. AK tedavisinde imikimod ve diklofenak tedavisinin klinik ve histopatolojik düzelmede aynı oranda etkin olduğunu saptadık.

Aim:Actinic keratoses are a relatively common premalignant lesion, which affect a large proportion of individuals with ligt skin that has been exposed to sun and/or artificial UV radiation. In this study we aimed to evaluate the clinical and histopatological efficacy of topical diclofenac sodium and imiquimod for the treatment of AK.Materials and Methods :Twenty patients aged between 38-83 years and had a clinical and histopathological diagnosis of actinic keraoses were included in the study. At the initiation visit, photographs were taken from patients and skin biopsy samples were taken from lesional areas of the skin with a 3 mm punch biopsy tool. Subjects who had histopatolologically confirmed AK were randomized to apply imiquimod or diclofenac sodium cream for 2 months. Treatment efficiacy was clinicaly and histopatologically assessed at an 2-month treatment visit.Results :The mean age of the patients in the imiquimod group 56.70±14.74 years and 58.60±10.70 years for the diclofenac group respectively. There was no statistically significant difference in age, sex distribution and skin type between imiquimod and diclofenac group. (p=0.745, p=1.00 and p=1.00, respectively).At baseline the numbers of total lesions in the imiquimod group were 4.5+2.63 and 8.30+6.41 for the diclofenac group respectively. At 2-month treatment period, these numbers had declined to 1.80+1.22 (median 1.50) for the imiquimod group and 4.60+6.88 (median 3.00) for the diclofenac group. There was no statistically significant difference in numbers of total lesions between two groups before the treatment and after the 2-month treatment period (p=0.100, p=0.222). There was significant clinical improvement in both groups at 2-month treatment visit compared with baseline ( p=0.025, p=0.005).A significant histopatologically improvement was observed at 2-month treatment period compared with baseline (imiquimod p=0.004, diclofenac p=0.008). There was no statistically significant difference in histopatologically analysis between two groups before the treatment and after the 2-month treatment ( p=0.789, p=0.198).Conclusion:Clinically clearence was seen by both clinical observation and histopatologically analysis. Both treatment generally well-tolerated and the incidence of the common adverse events was significant in imiquimod group. The most common site effect were local skin reactions such as erythema, flaking/scaling. In conclusion, clinical and histopatological improvement was similar between two groups. We believe that the multicenter longer follow-up studies is performed with more patients may provide more significant results.