1960 sonrası fotogerçekçi eğilimler ve Çağdaş Türk Resim Sanatına etkileri

Abstract

Sanat, toplumsal sürecin başlangıcıyla birlikte; bireysel kimliklerin ve toplumsal olayların dili olarak kabul görmüş en önemli araçlardan biridir. Bilindiği gibi sanayi devrimiyle teknolojinin, insan yaşamında vazgeçilmez bir parça haline gelmesi, paralel olarak sanatı doğrudan etkilemiştir. Sanat ve teknolojinin birbirlerine olan etkisi günümüze kadar varlığını korumuştur. Teknolojinin gelişmesiyle birlikte sanat alanında artan rekabet bağlamında, yeni üsluplar, yeni arayışlar ve birçok farklı tanımlar belirmiştir. Ancak fotoğraf makinesinin icadı ile birlikte, plastik sanatların olumsuz yönde etkileneceği düşünülmüş bilhassa resmin ölümünden bile söz edilmiştir. Resim sanatında kimi sanatçı geleneksel yöntemlerle eserler üretirken, kimi sanatçı ise fotoğraftan referans alarak eserlerini üretmiştir. Zamanla fotoğrafın sanata olan etkisi "gerçekçi" kavramının yeniden sorgulamasına yol açmıştır: Sanatta gerçekçilik kavramı, 1960'lı yıllarda yeni bir boyut kazanmıştır. Batılı sanatçılar tarafından ortaya çıkartılan Fotogerçekçilik, Amerika'da olduğu gibi hem Avrupa resim sanatını hem de Çağdaş Türk resim sanatını etkilemiştir. Gerçek dünyanın somut nesnelerini, şaşırtıcı detaylarıyla çalışmalarına aktaran sanatçıların, objektif bir üslup sergilemeleri ve hiçbir duygu katmadan, fotoğrafı olduğundan daha gerçekçi haliyle yansıtma gayretleri; fotogerçekçilerin tek amaçları olmuştur. Bu bağlamda "1960 Sonrası Fotogerçekçi Eğilimler ve Çağdaş Türk Resim Sanatına Etkileri" başlıklı araştırmada, 1960 ve sonrası Fotogerçekçilik akımı hakkında bilgiler verilmiştir. Türk resim sanatının tarihsel gelişimi ile eserlerinde fotoğrafı bir araç olarak kullanan Türk sanatçıları ve resimleri hakkında bilgiler verilmiştir. Çağdaş Türk resim sanatında Fotogerçekçi üslup ile resim yapan; Cömert Doğru, Fatih Kahya, Mehmet Yılmaz, Mustafa Sekban, Mustafa Yüce, Nur Koçak, Rüstem Kasapoğlu, Selim Cebeci ve Taner Ceylan hakkında bilgiler ve çalışmalarından örnekler verilmiştir. Son bölümde ise sonuç ve bulgular içerisinde araştırma sonlandırılmıştır.

Art, with the beginning of the social process; the most important history that has seen it as the language of individual identities and social events. The fact that technology has become an indispensable part of human life with the industrial revolution has directly affected art in parallel. The effect of art and technology on each other has survived to this day. With the development of technology, increasing competition in the field of art, new styles, different emerged and many painting languages were created. However, with the invention of the camera, plastic arts were negatively affected, especially the death of painting was mentioned. In the art of painting, some artists produce works with traditional methods, and some artists reveal their works by taking reference from photography, over time, with the effect of photography on art, has led to re-question the concept of "realistic". Realism in art gained a new dimension in the 1960s world. Photorealism, which was created by Western artists, affect both European painting art and Contemporary Turkish painting as in America. Reflecting objects as how they are, portraying them truly and objectively based on meticulous observation of the real world and concrete objects with no emotion added has become the only purpose of photorealists. In this context, the research titled "Photo-Realistic Trends After 1960 and Its Effects on Contemporary Turkish Paintin" has information about photorealism movement from 1960s until today. Later on, there is information about Turkish artists who use photography as a tool in their works with the historical development of Turkish Painting. Cömert Doğru, Fatih Kahya, Mehmet Yılmaz, Mustafa Sekban, Mustafa Yüce, Nur Koçak, Rüstem Kasapoğlu, Selim Cebeci ve Taner Ceylan are the ones who paint with photorealistic perception in Contemporary Turkish Painting. In this research, there are information about those artists and examples of their work. In the last part, the research has come to a conclusion with results and findings.