Farklı irrigasyon aktivasyon tekniklerinin lateral kanallara penetrasyon etkinliklerinin farklı yöntemlerle değerlendirilmesi

Abstract

Başarılı bir kök kanal tedavisi kök kanal sisteminin üç boyutlu olarak şekillendirilmesi, temizlenmesi ve doldurulması ile mümkündür. Endodontik tedavinin başarısı, kök kanal dolumundan önce mikroorganizmaların uzaklaştırılması ve negatif bakteri kültürü sağlanmasıyla doğrudan ilişkilidir Kök kanalının sisteminin istenilen şekilde temizlenmesini engelleyen en önemli faktör kök kanalının karmaşık anatomisidir. Bu karmaşık anatominin bir parçası olan lateral ve aksesuar kanallardaki enfeksiyonların kanal tedavisinin başarısızlığında etken olduğu gösterilmiştir. Bu nedenle tedaviler sırasında kullanılan irrigasyon aktivasyon sistemlerinin bu alanlara irrigasyon solüsyonunu göndererek başarılı sonuçların alınmasında rol oynadığı düşünülmektedir. Bu çalışmanın amacı; kontrast solüsyonun XPF, EDDY, Er:YAG ve Nd:YAG lazer sistemleri ile aktivasyonu sonrası; lateral kanallara kontrast solüsyon penetrasyonunun doğrudan görsel gözlem, dijital radyografik gözlem ve KIBT ile gözlem yöntemleri ile karşılaştırmalı olarak değerlendirilmesidir. Bu çalışmada 100 tek, düz kanala sahip ortodontik veya periodontal sebeplerle çekilen insan dişi kullanıldı. Benzer uzunluğa sahip dişler uzunlukları 22±1 mm olacak şekilde standardize edildi. Dental operasyon mikroskobu altında çalışma uzunluğu belirlendi. Dişler çalışma uzunluğunda ProTaper Next (PTU, Dentsply Tulsa Dental Specialities, Tulsa, OK) sistemi kullanılarak X4'e kadar prepare edildi. Preparasyon sonrası dişler dekalsifiye edilerek simule lateral kanallar 2, 4, 6 mm seviyelerinde oluşturuldu. Daha sonra dişlerin şeffaflaşması sağlandı. Şeffaflaştırma işlemlerinden sonra KŞİ, XPF, EDDY, Er:YAG ve Nd:YAG lazer irrigasyon aktivasyon yöntemleri ile kontrast solüsyonun irrigasyon ve aktivasyonu yapıldı. Aktivasyon sonrası simule lateral kanalların dental mikroskop, dijital radyografi ve KIBT ile görüntüleri elde edildi. Elde edilen görüntülerde simule lateral kanallara kontrast solüsyon penetrasyonu değerlendirildi ve skorlamalar gerçekleştirildi. İstatistiksel analizler ve hesaplamalar için IBM SPSS Statistics 21.0 (IBM SPSS Statistics for Windows Version 21.0, IBM Corp., Armonk, NY) programı kullanıldı. 2, 4 ve 6 mm seviyelerindeki skorların irrigasyon yöntemlerine ve gözlem gruplarına göre karşılaştırılması Kruskal-Wallis non-parametrik varyans analizi ile yapıldı. İkili karşılaştırmalarda bonferroni düzeltmesi yapılarak analiz sonuçları değerlendirildi. Gözlem yöntemleri ve aktivasyon yöntemleri göz ardı edildiğinde koronalden apikale gidildikçe simule lateral kanallara penetrasyonun azaldığı görüldü (p 0.05). Bu çalışmanın sınırları dahilinde; simule lateral kanallara koronalden apikale azalacak şekilde kontrast solüsyon penetrasyonu görüldüğü, kontrast solüsyon penetresyonunun en etkin Er:YAG lazer aktivasyon yöntemiyle elde edildiği, kontrast solüsyon penetrasyonunun en iyi doğrudan görsel gözlem yöntemiyle izlenebildiği tespit edilmiştir. Ek olarak gözlem yöntemlerinin arasında çok yüksek düzeyde pozitif yönlü bir korelasyon olsa da en büyük korelasyonun KIBT ve doğrudan görsel gözlem yöntemi arasında olduğu tespit edilmiştir

Successful root canal treatment is possible by shaping, cleaning and filling the root canal system in three dimensions. The success of endodontic treatment is directly related to the removal of microorganisms and the establishment of a negative bacterial culture before root canal filling. The most important factor preventing the cleaning of the root canal system is the complex anatomy of the root canal. It is known that infections in the lateral and accessory canals, which are a part of this complex anatomy, are a factor in the failure of root canal treatment. Therefore, irrigation activation systems used in treatments are thought to play a role in achieving successful results by sending irrigation solution to these areas. The aim of this study is to compare contrast solution penetration into lateral canals after activation of contrast solution with XPF, EDDY, Er:YAG and Nd:YAG laser systems, with direct visual observation, digital radiographic observation and CBCT observation methods. In this study, 100 single and straight canaled human teeth extracted for orthodontic or periodontal reasons were used. Teeth with similar lengths were standardized to be 22±1 mm in length. Working length was determined under the dental operating microscope. Teeth were prepared up to X4 at working length using the ProTaper Next (PTU, Dentsply Tulsa Dental Specialties, Tulsa, OK) system. After the preparation, the teeth were decalcified and simulated lateral canals were created at 2, 4, 6 mm levels. Then tooth clearing was achieved. After the tooth clearing procedures, irrigation and activation of the contrast solution was performed with CNI, XPF, EDDY, Er:YAG and Nd:YAG laser irrigation activation methods. After the solution was activated, images of the simulated lateral canals were obtained by dental microscope, digital radiography and CBCT. Contrast solution penetration into the simulated lateral canals was evaluated in the obtained images, and scoring was performed. IBM SPSS Statistics 21.0 (IBM SPSS Statistics for Windows Version 21.0, IBM Corp., Armonk, NY) program was used for statistical analysis and calculations. The comparison of the scores at the 2, 4 and 6 mm levels according to irrigation methods and observation groups was made using Kruskal-Wallis nonparametric analysis of variance. The analysis results were evaluated by bonferroni correction in pairwise comparisons. When the observation methods and activation methods were ignored, it was observed that the penetration into the simulated lateral canals decreased as one went from the coronal to the apical (p 0.05). Within the limits of this study, it was determined that the contrast solution penetration from the coronal to the apical direction to the simulated lateral canals decreased and the contrast solution penetration was achieved with the most effective Er:YAG laser activation method. In addition, it has been found that the better method for assessing contrast solution penetration is direct visual observation