Müzik terapinin periodontal cerrahi işlemlerde dental anksiyeteye etkisi

Abstract

Giriş: Dental tedaviler birçok kişide anksiyete ve korku düzeyini artırmaktadır. Gelişen anksiyete ve korku bazı hastalarda randevuların aksatılmasına ve tedavilerin yaptırılamamasına neden olabilmektedir. Bu durumda hekimin hastadaki anksiyeteyi tespit edebilmesi ve yönetebilmesi önem kazanmaktadır. Anksiyeteyi kontrol edebilmek için farmakolojik ve/veya psikolojik girişimler uygulanmaktadır. Dental tedavi yapılacak anksiyete değerleri yüksek hastalarda psikolojik/ davranışsal yaklaşım hastalar tarafından daha çok tercih edilmektedir. Müzik terapi anksiyolitik etkili ve non-invaziv bir yöntem olduğundan anksiyete ve korku yönetiminde tercih edilmektedir. Bu çalışmanın amacı, periodontal cerrahi işlem yapılacak hastalarda müzik terapinin dental anksiyete üzerine etkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmaya, periodontal cerrahi işlem yapılacak 23 hasta çalışma grubu, 23 hasta kontrol grubu olmak üzere toplam 46 hasta dahil edilmiştir. Çalışma grubunda olan hastalara işlem esnasında ortam seslerinden izole kulak içi kulaklıktan müzik dinletilmiştir. Kontrol grubundaki hastalar ise sadece kulak içi kulaklık takarak ortam seslerinden izole edilmiş, müzik dinletilmemiştir. Tüm hastalardan cerrahi işlem öncesinde ve sonrasında Modifiye Diş Hekimliği Anksiyete Ölçeği (MDAS), Durumluluk Anksiyete Ölçeği (STAI-S) ve Diş Hekimliği Korkusu Ölçeği (DKS)'ni doldurmaları istenmiştir. Cerrahi işlem öncesi ve sonrasında vital bulgu olarak sistolik kan basıncı (SKB) ve diastolik kan basıncı (DKB) ölçümü ile cerrahi işlem bitimi ve sonrasında Görsel Analog Skala (VAS) değerleri iki kez kaydedilmiştir. İstatistiksel analiz için Ki-kare testi, Fisher exact testi, Student's testi, Shapiro Wilk testi, Mann Whitney U testi, Paired t-test, Wilcoxon signed rank testi, Two way mixed ANOVA, Levene testi, Box's M testi, Pillai's Trace testi ve Bonferroni düzeltmeli grup içi ve gruplar arası karşılaştırmaları kullanılmıştır. (P<0,05). Bulgular: MDAS, STAI-S ve DKS son-test ölçüm değerleri, ön-test ölçüm değerlerine göre çalışma grubunda istatistiksel olarak anlamlı azalma gösterirken (Sırasıyla; P<0,001; P=0,009; P<0,001), kontrol grubunda istatistiksel olarak anlamlı fark bulunamamıştır (Sırasıyla; P=0,093; P=0,923; P=0,460). Hem çalışma hem de kontrol grubunda VAS son-test ölçüm değerleri, ön-test ölçüm değerlerine göre istatistiksel olarak anlamlı azalma göstermiştir (Sırasıyla; P=0,002; P=0,019). Çalışma grubunda SKB son-test ölçüm değerleri ön-test ölçüm değerlerine göre istatistiksel anlamlı azalırken (P=0,020), kontrol grubunda istatistiksel anlamlı fark bulunamamıştır (P=0,705). DKB ön-test son-test ölçüm değerleri arasında hem çalışma hem de kontrol grubunda istatistiksel olarak anlamlı fark bulunamamıştır (Sırasıyla; P=0,083; P=0,160). Sonuç: Müzik terapi periodontal cerrahi işlem sırasında dental anksiyete ve korku değerleri üzerinde azaltıcı yönde etkili bulunmuştur.

Introduction: Dental treatments increase the level of anxiety and fear in many people. Developing anxiety and fear may cause delays in appointments and inability to receive treatments in some patients. In this case, it becomes important for the physician to be able to detect and manage the patient's anxiety. Pharmacological and/or psychological interventions are applied to control anxiety. Psychological/behavioral approach is more preferred by patients with high anxiety values for dental treatment. Since music therapy is a non-invasive method with an anxiolytic effect, it is preferred in the management of anxiety and fear. The aim of this study is to investigate the effect of music therapy on dental anxiety in patients who will undergo periodontal surgery. Material and Method: A total of 46 patients, 23 patients in the test group and 23 patients in the control group, who will undergo periodontal surgery were included in this study. During the procedure, the patients in the test group listened to music from in-ear headphones isolated from ambient sounds. The patients in the control group, on the other hand, were only isolated from the ambient sounds by wearing in-ear headphones, but no music was played. All patients were asked to complete the Modified Dentistry Anxiety Scale (MDAS), State Anxiety Scale (STAI-S), and Fear of Dentistry Scale (DFS) before and after the surgical procedure. Systolic blood pressure (SBP) and diastolic blood pressure (DBP) were measured as vital signs before and after the surgical procedure. Visual Analogue Scale (VAS) values were recorded twice at the end of the surgical procedure and afterwards. For statistical analysis, Chi-square test, Fisher exact test, Student's test, Shapiro Wilk test, Mann Whitney U test, Paired t-test, Wilcoxon signed rank test, Two way mixed ANOVA, Levene test, Box's M test, Pillai's Trace test and Bonferroni-adjusted in-group and between-group comparisons were used. (P<0.05). Results: While MDAS, STAI-S and DFS post-test measurement values showed a statistically significant decrease in the test group compared to the pre-test measurement values (Respectively; P<0,001; P=0,009; P<0,001), no statistically significant difference was found in the control group (Respectively: P=0,093; P=0,923; P=0,460). In both test and control groups, VAS post-test measurement values showed a statistically significant decrease compared to pre-test measurement values (Respectively; P=0,002; P=0,019). While SBP post-test measurement values decreased statistically significantly in the test group compared to the pre-test measurement values (P=0,020), no statistically significant difference was found in the control group (P=0,705). There was no statistically significant difference between DBP pre-test and post-test measurement values in both the test and control groups (Respectively; P=0,083; P=0,160). Conclusion: Music therapy was found to be effective in reducing dental anxiety and fear values during periodontal surgery.