Farklı tükürük akış hızlarında gastrik regürgitasyona bağlı mine erozyonlarına remineralizasyon ajanlarının etkisinin in vitro olarak incelenmesi

Abstract

Amaç: Bu in vitro tez çalışmasının amacı; farklı tükürük akış hızlarında gastrik regürgitasyona bağlı mine erozyonlarına; kalsiyum gliserofosfat, magnezyum klorür ve ksilitol içerikli bir remineralizasyon jeli ile CPP-ACP ve 900 ppm florür içerikli bir diş kreminin remineralizasyona etkisini in vitro bir model üzerinde incelemektir. Gereç ve Yöntemler: Çalışmada sığır dişlerinden elde edilen toplam 144 mine örneği kullanıldı. Tüm örnekler tükürük akış hızına göre rastgele 2 gruba ve her grup kontrol ve remineralizasyon ajanlarına göre uygulanan yüzey işlemi dikkate alınarak 3 alt gruba ayrıldı (n=12). Bu çalışmada iki farklı tükürük akış hızında (0,5 ve 0,05 ml/dk) ve üç farklı yüzey işlemi; remineralizasyon ajanı uygulaması yok (kontrol); kalsiyum gliserofosfat, magnezyum klorür ve ksilitol içerikli remineralizasyon jeli (R.O.C.S) uygulaması, CCP-ACP ve 900 ppm florür içerikli diş kremi (MI Paste) değerlendirildi. Tükürük akış hızı ve gastrik erozyon döngüsünü taklit etmek için çok kanallı bir peristaltik pompa kullanıldı. Eroziv döngü için odacıklara oda sıcaklığında 2 dakika boyunca hidroklorik asit (0,0499 M, pH 1,5), bir rezervuardan 2 ml/dk hızda 30 sn enjekte edildi ve bu döngü 7 gün boyunca, 1 günde 6 kez tekrarlandı. Yapay tükürük odalara 0,5 ml/dk'lık veya 0,05 ml/dk'lık bir akış oranı taklit edilerek uygulandı. Yüzeyel doku kaybı(?m) optik profilometre ile belirlendi. Her gruptan rastgele bir örnek Alan Emisyonlu Taramalı Elektron Mikroskobu (FE-SEM) x1500, x5000 ve x10000 büyütmelerde incelendi. Çalışmadan elde edilen veriler Mann-Whitney U, Kruskal Wallis ve Dunn testi ile istatistiksel olarak analiz edildi(p<0,05). Bulgular: Çalışmada elde edilen bulgulara göre; normal tükürük akış hızında R.O.C.S remineralizasyon jeli ile kontrol ve MI Paste gruplarına göre istatistiksel olarak anlamlı derecede daha düşük yüzey kaybı değerleri izlendi(p=0,011). Düşük tükürük akış hızında asit erozyonuna maruz kalan gruplarda remineralizasyon işlemlerine göre farklılık istatistiksel olarak anlamlıydı ve R.O.C.S remineralizasyon jeli ile diğer gruplara kıyasla daha düşük yüzey kaybı değerleri gösterdi(p=0,003). Kontrol gruplarında asit erozyona maruz kalma ve kalmama durumu, normal ve düşük tükürük akış hızı varlığında yüzey kaybı değerleri açısından istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık göstermedi(p>0,05). FE-SEM analizinde asit erozyonu olan gruplarda aşınmış yüzey morfolojisi, R.O.C.S remineralizasyon jeli ve MI Paste uygulaması olan gruplarda yüzeyde birikimler gözlendi. Sonuç: Bu çalışmanın sınırları dahilinde, normal ve düşük akış hızlarında hidroklorik asitin sebep olduğu mine erozyonuna karşı kalsiyum gliserofosfat, magnezyum klorür ve ksilitol içerikli R.O.C.S remineralizasyon jeli koruyucu bulundu.

Aim: The aim of this in vitro thesis was to examine the effect of calcium glycerophosphate, magnesium chloride and xylitol-containing remineralization gel and CPP- ACP and 900 ppm fluoride-containing tooth paste on remineralization of enamel erosions due to gastric regurgitation at different saliva flow rates on an in vitro model. Materials and Methods: A total of 144 enamel specimens obtained from bovine teeth was used in the study. All specimens were randomly divided into 2 groups according to the salivary flow rate and each group was divided into 3 subgroups, considering the surface treatment applied according to control and remineralization agents(n=12). In this study , two different saliva flow rates (0.5 and 0.05 ml/min), three different surface treatments; no remineralization agent application (control), application of remineralization gel with calcium glycerophosphate, magnesium chloride and xylitol (R.O.C.S), CCP- ACP and 900 ppm fluoride containing tooth cream (MI Paste) were evaluated. A multi-channel peristaltic pump was used to simulate saliva flow rate and gastric erosion cycle. For the erosive cycle, hydrochloric acid (0.0499 M, pH 1.5) was injected into the chambers at room temperature for 30 seconds at a rate of 2 ml/min from a reservoir, and this cycle was repeated 6 times in a day for 7 days. Artificial saliva was applied to the chambers to simulate a flow rate of 0.5 ml/min or 0.05 ml/min. An optical profilometer used to determine the superficial tissue loss(?m). One randomly selected specimen of each group was examined at Field Emission Scanning Electron Microscope(FE- SEM) at x1500, x5000 and x10000 magnifications. The data will be statistically analyzed with Mann-Whitney U, Kruskal Wallis and Dunn tests(p<0.05). Results: According to the findings of this study, statistically significant lower surface loss values were observed with R.O.C.S remineralization gel at normal salivary flow rate compared to the control and MI Paste groups (p=0.011). The difference in remineralization treatments was statistically significant in groups exposed to acid erosion at low salivary flow rate and showed lower surface loss values with R.O.C.S remineralization gel compared to other groups (p=0.003). In the control groups, there was no statistically significant difference exposed and and non-exposed to acid erosion of surface loss values in the presence of normal and low salivary flow rates(p>0.05). In the FE-SEM analysis, eroded surface morphology was observed in groups with acid erosion, and accumulations on the surface were observed in groups with R.O.C.S remineralization gel and MI Paste application. Conclusion: Within the limitations of this study, R.O.C.S remineralization gel containing calcium glycerophosphate, magnesium chloride and xylitol was found to be protective against enamel erosion caused by hydrochloric acid at normal and low salivary flow rates.