İndirekt kompozit rezin restorasyonların marjinal ve internal uyumunun üç boyutlu olarak incelenmesi

Abstract

Amaç: Bu tez çalışmasının amacı, farklı restoratif tekniklerle hazırlanan indirekt kompozit rezin restorasyonların marjinal ve internal uyumlarının üç boyutlu olarak incelenmesidir. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada 10 adet çekilmiş insan 3.molar dişi kullanıldı ve OM inley preparasyonları hazırlandı. Daha sonra, üç farklı restoratif teknik ile iki farklı yapıda indirekt kompozit rezin materyalden indirekt kompozit rezin restorasyonlar elde edildi(n=10). Grup1: Semidirekt Teknik Grup 2: İndirekt Teknik (Konvansiyonel ölçü) Grup 3: İndirekt Teknik (Dijital ölçü-3 boyutlu yazıcı). Restorasyonların bitirme ve polisaj işlemleri tamamlandıktan sonra marjinal ve internal uyumları silikon replika tekniği ve mikro-BT ile üç boyutlu olarak incelendi. Çalışmadan elde edilen verilerin değerlendirilmesinde, Kruskal Wallis testi ve post hoc Mann-Whitney U testi testi kullanıldı. Silikon replika ve mikro BT ölçüm tekniklerinin arasındaki korelasyon Spearman testi ile incelendi. İstatistiksel anlamlılık düzeyi p<0.05 olarak belirlendi. Bulgular Test edilen restorasyon yapım yöntemlerine göre silikon replika tekniği ile yapılan ölçümlerde marjinal uyum değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark gözlenirken(p<0.05), internal uyum değerleri arasında anlamlı fark bulunmadı(p>0.05). Mikro BT ölçüm tekniğinin sonuçlarına göre grupların marjinal ve internal uyum değerleri arasındaki farklılık anlamlıydı(p<0.05). Semidirekt teknik grubunun değerleri, konvansiyonel ölçü ve dijital ölçü gruplarına göre daha düşük izlenirken(p<0.05), indirekt teknikler arasındaki farklılık istatistiksel olarak anlamlı değildi(p>0.05). Kompozit rezin grupları arasında marjinal ve intenal uyum değerleri açısından anlamlı farklılık bulunmadı(p>0.05). Silikon replika ve mikro BT ölçüm teknikleri arasında orta derecede pozitif yönde korelasyon tespit edildi(r=0,585 p=0,009). Sonuç Çalışmamızın kısıtlılıkları dahilinde, test edilen kompozit rezinden bağımsız olarak, farklı restoratif tekniklerle yapılan indirekt kompozit rezin restorasyonların marjinal ve internal uyum değerleri arasında farklılık gözlenebilir. Silikon replika ve mikro BT ölçüm teknikleri restorasyonların internal ve marjinal uyumlarının değerlendirilmesinde birbirine alternatif olarak kullanılabilir. Anahtar Kelimeleri İndirekt Kompozit Rezin, Semi-Direkt Teknik, İndirekt Teknik, İntraoral Tarayıcı, Üç Boyutlu Yazıcı, Marjinal Uyum, Replika Tekniği, Mikro-BT

Aim: The aim of this thesis is to examine the marginal and internal fit of indirect composite resin restorations prepared with different restorative techniques in three dimensions. Materials and Methods: In this study, 10 extracted human third molar teeth were used and OM inlay preparations were prepared. Then, indirect composite resin restorations were obtained from two different types of indirect composite resin materials with three different restorative techniques (n=10). Group1: Semidirect Technique Group 2: Indirect Technique (Conventional measure) Group 3: Indirect Technique (Digital measure-3 dimensional printer). After finishing and polishing the restorations, marginal and internal fit were examined in three dimensions with silicone replica technique and micro-CT. Kruskal Wallis test and post hoc Mann-Whitney U test were used to evaluate the data obtained from the study. The correlation between silicon replica and micro CT measurement techniques was examined by Spearman test. Statistical significance level was determined as p<0.05. Results While a statistically significant difference was observed between the marginal fit values in the measurements made with the silicone replica technique according to the restoration construction methods tested (p<0.05), there was no significant difference between the internal fit values (p>0.05). According to the results of the micro CT measurement technique, the difference between the marginal and internal fit values of the groups was significant (p<0.05). While the values of the semidirect technique group were lower than the conventional measurement and digital measurement groups (p<0.05), the difference between the indirect techniques was not statistically significant (p>0.05). There was no significant difference between the composite resin groups in terms of marginal and internal fit values (p>0.05). A moderate positive correlation was found between silicone replica and micro CT measurement techniques (r=0.585 p=0.009). Conclusion Within the limitations of our study, a difference can be observed between the marginal and internal compliance values of indirect composite resin restorations made with different restorative techniques, regardless of the composite resin tested. Silicone replica and micro CT measurement techniques can be used as alternatives to each other in the evaluation of internal and marginal fit of restorations. Keywords İndirect Composite Resin, Semi-Direct Technique, İndirect Technique, İntraoral Scanner, 3D Printer, Marginal Fit, Replica Technique, Micro-CT