Fluralanerin sıçan ince bağırsak dokuları (duodenum, jejunum ve ileum) üzerine etkilerinin in vitro olarak araştırılması

Abstract

Fluralaner, köpeklerde ağız ve deri yolu ile kullanılan bit ve keneler üzerine etkili izoksazolin türevi yeni bir ektoparaziter ilaçtır. Fluralenerin memeliler üzerinde oldukça güvenli bir ilaç olduğu bildirilmektedir. Kaydedilen en önemli yan etkileri kusma ve ishaldir. Fluralaner ile ilgili izole sıçan bağırsak kasılmaları üzerine yapılan bir çalışmaya rastlanmamıştır. Bu çalışmanın amacı fluralanerin ince bağırsak (duodenum, jejunum ve ileum) dokuları üzerine etkilerinin sıçanda in vitro olarak araştırılmasıdır. Bu amaçla 6 protokol uygulanmış; ve fluralanerin dozunu belirleyebilmek için yapılan ön çalışmalarla birlikte toplamda 60 hayvan kullanılmıştır. 1. Protokolde fluralaner ve çözücüsü olan dimetilsülfoksit çözeltisi (DMSO) organ banyosuna asılan dokular üzerinde etkisi,2. Protokolde 80 mMKCl ile prekontrakte edilen dokular üzerine fluralanerin ve DMSO'in etkisi değerlendirilmiştir. 3. Protokolde 3x10-6 M GABA ile ile 15 dk. inkübe edilen dokularda fluralaner derişimleri (10-6, 10-5 ve 10-4 M) değerlendirilmiştir. 4. Protokolde fluralaner (10-6 ve 10-4 M) inkübasyonu ile birlikte asetilkolin derişimleri (10-9, 10-8, 10-7, 10-6, 10-5, 10-4 ve 10-3 M) kümülatif olarak uygulanmıştır. 5. Protokolde fluralaner (10-5 M) inkübasyonu serotonin derişimleri (3x10-8, 10-7, 3x10-7, 10-6, 3x10-6, 10-5 ve 3x10-5 M) uygulanmıştır. 6. Protokolde GABA antagonisti olan bikukulin (3x10-6 M) inkübasyonunda fluralanerin (10-6, 10-5 ve 10-4 M) derişimleri uygulanmıştır. Duodenum, jejunum ve ileumun ölçülen % gevşeme, % kasılma, frekans değerleri karşılaştırılmıştır. Yapılan istatistiksel ölçümlere göre, 2. Protokolde KCl ile prekontrakte edilmiş jejunum ve ileumda, % gevşeme cevapları kontrol ile karşılaştırıldığında, 10-4 M fluralaner derişiminde daha fazla gevşeme cevabı elde edilmiştir. 3. protokolde 3x10-6 M GABA ile inkübe edilen dokularda fluralanerin 10-4 M derişiminin DMSO'ya göre dokularda hem % kasılmayı hemde dokuların frekans değerlerini azalttığı bulunmuştur. GABA + fluralaner uygulamasının fluralanerin tek başına uygulamasına göre fluralanerin 10-6, 10-5 ve 10-4 M derişimleri uygulanmasında bütün dokularda frekans sayılarının daha az olduğu saptanmıştır. Asetilkolin ile yapılan 4. protokolde fluralanerin 10-4 M derişimi ile inkübe edilen jejunum ve ileumda Ak'ne bağlı % kasılmaları azalttığı bulunmuştur. Bikukulin ile yapılan 6. protokolde 3x10-6 M bikukulin ile inkübe edilen dokularda yine fluralanerin 10-4 M derişiminin DMSO'ya göre hem dokularda kasılmayı azalttığı hemde dokuların frekans sayılarını azalttığı bulunmuştur. Fluralanerin 10-6, 10-5 ve 10-4 M derişimlerinin dokulara uygulanması ile fluralanerin aynı derişimlerinin 3 x 10-6M bikukulin inkübasyonu altında uygulanması arasında frekans hesaplamaları yapıldı ve karşılaştırıldı. Yapılan istatistiki ölçümlerde bikukulin + fluralaner uygulamasının bütün derişimlerinin tek başına fluralaner uygulamasına göre duodenumda frekansları daha az olduğu, jejunumda bikukulin + fluralaner uygulamasının fluralaner uygulamasına göre 10-6 M daha az, ve 10-4 M derişimde ise daha az frekans değerine sahip olduğu bulunmuştur. İleumda ise bikukulin + fluralaner uygulamasının bütün derişimlerinin sadece fluralaner uygulamasına göre daha fazla olduğu saptanmıştır. Çalışmanın sonuçları fluralanerin ince bağırsak dokuları üzerine etkili olduğunu göstermiştir.

Fluralaner is a new isoxazoline derivative ectoparasitic drug that is effective on lice, ticks and is used orally and dermally in dogs. Fluralaner is reported to be a very safe drug for mammals. The most important recorded side effects are vomiting and diarrhea. No studies were found on isolated rat intestinal contractions with fluralaner. This study aimed to investigate the effects of fluralaner on small intestine (duodenum, jejunum and ileum) tissues in vitro in rats. For this purpose 6 protocols were applied; and a total of 60 animals were used together with the preliminary studies to determine the dose of fluralaner. In the 1st protocol, the effect of fluralaner and its solvent, dimethylsulfoxidesolution (DMSO) on the tissues suspended in the organ bath, and in the 2th protocol, the effects of fluralaner and DMSO on the tissues precontracted with 80 mMKCl were evaluated. In the 3rd protocol, fluralaner concentrations (10-6, 10-5, and 10-4 M) were evaluated in the tissues incubated with 3x10-6 M GABA for 15 minutes. In the 4th protocol, cumulative acetylcholine concentrations (10-9, 10-8, 10-7, 10-6, 10-5, 10-4 and 10-3 M) with fluralaner (10-6 and 10-4 M) incubation has been studied. In the 5th protocol, fluralaner (10-5 M) incubation and serotonin concentrations (3x10-8, 10-7, 3x10-7, 10-6, 3x10-6, 10-5 and 3x10-5 M) were studied. In the 6th protocol concentrations of fluralaner (10-6, 10-5 and 10-4 M) were applied with bicuculine, GABA antagonist, (3x10-6 M) incubation. The % relaxation, % contraction, and frequency values measured from the duodenum, jejunum, and ileum were compared. According to the statistical analysis, more relaxation response was obtained at 10-4 M fluralaner concentration in the jejunum and ileum precontracted with KCl, compared to the control % relaxation response in Protocol 2. In the 3rd protocol with GABA incubation, it was found that the 10-4 M concentration of fluralaner both decreased the % contraction and the frequency values in the tissues when compared with the DMSO application. It was also determined that the frequency of GABA + fluralaner application was lower in all tissues at 10-6, 10-5 and 10-4 M concentrations of fluralaner compared to the application of fluralaner alone. In the 4th protocol with acetylcholine, it was found that the fluralaner incubated with a concentration of 10-4 M reduced acetylcholine-induced % contractions in the jejunum and ileum. In the 6th protocol with bicuculine, it was found that the 10-4 M concentration of fluralaner significantly decreased the % contraction and the frequencies in all tissues when compared to DMSO. Frequencies were calculated and compared between the application of 10-6, 10-5 and 10-4 M concentrations of fluralaner to the tissues and the application of the same concentrations of fluralaner under 3 x 10-6 M bicuculline incubation. According to the statistical analysis, it was found that the frequencies of all concentrations of bicuculline + fluralaner application were lower in the duodenum compared to fluralaner applications alone, the application of bicuculine + fluralaner in the jejunum had lower frequencies than the fluralaner application at 10-6 M, and fewer frequency values at 10-4 M concentrations. In the ileum, it was determined that all concentrations of bicuculline + fluralaner application were higher than only fluralaner application. The results of the study showed that fluralaner was effective on small intestine tissues.